Mga Awit 94

1 Oh Panginoon, ikaw na Dios na kinauukulan ng panghihiganti, ikaw na Dios na kinauukulan ng panghihiganti, sumilang ka.

HERRE du hævnens Gud, du Hævnens Gud, træd frem i Glans;

2 Bumangon ka, ikaw na hukom ng lupa: ibigay mo sa palalo ang panghihiganti sa kanila.

stå op, du Jordens Dommer, øv Gengæld mod de hovmodige!

3 Panginoon, hanggang kailan ang masama, hanggang kailan magtatagumpay ang masama?

Hvor længe skal gudløse, HERRE, hvor længe skal gudløse juble?

4 Sila'y dumadaldal, sila'y nagsasalita na may kapalaluan: lahat na manggagawa ng kasamaan ay nangagmamalaki.

De fører tøjlesløs Tale, hver Udådsmand ter sig som Herre;

5 Kanilang pinagwawaraywaray ang iyong bayan, Oh Panginoon, at dinadalamhati ang iyong mana.

de underkuer, o HERRE, dit Folk og undertrykker din Arvelod;

6 Kanilang pinapatay ang bao at ang taga ibang lupa, at pinapatay ang ulila.

de myrder Enke og fremmed faderløse slår de ihjel;

7 At kanilang sinasabi, ang Panginoo'y hindi makakakita, ni pakukundanganan man ng Dios ni Jacob ito.

de siger: "HERREN kan ikke se, Jakobs Gud kan intet mærke!"

8 Gunitain ninyo, ninyong mga hangal sa gitna ng bayan: at ninyong mga mangmang, kailan tayo magiging pantas?

Forstå dog, I Tåber blandt Folket! Når bliver I kloge, I Dårer?

9 Siyang lumikha ng pakinig, hindi ba siya makakarinig? Siyang lumikha ng mata, hindi ba siya makakakita?

Skulde han, som plantede Øret, ej høre, han, som dannede Øjet, ej se?

10 Siyang nagpaparusa sa mga bansa, hindi ba siya sasaway, sa makatuwid baga'y siyang nagtuturo sa tao ng kaalaman?

Skulde Folkenes Tugtemester ej revse, han som lærer Mennesket indsigt?

11 Nalalaman ng Panginoon ang mga pagiisip ng tao, na sila'y pawang walang kabuluhan.

HERREN kender Menneskets Tanker, thi de er kun Tomhed.

12 Mapalad ang tao na iyong pinarurusahan, Oh Panginoon, at tinuturuan mo sa iyong kautusan.

Salig den Mand, du tugter, HERRE, og vejleder ved din Lov

13 Upang iyong mabigyan ng kapahingahan sa mga kaarawan ng kasakunaan, hanggang sa mahukay ang hukay na ukol sa masama.

for at give ham Ro for onde Dage, indtil der graves en Grav til den gudløse;

14 Sapagka't hindi itatakuwil ng Panginoon ang kaniyang bayan, ni pababayaan man niya ang kaniyang mana.

thi HERREN bortstøder ikke sit Folk og svigter ikke sin Arvelod.

15 Sapagka't kahatulan ay babalik sa katuwiran: at susundan ng lahat na matuwid sa puso.

Den retfærdige kommer igen til sin Ret, en Fremtid har hver oprigtig af Hjertet.

16 Sino ang babangon dahil sa akin laban sa mga manggagawa ng kasamaan? Sinong tatayo dahil sa akin laban sa mga manggagawa ng kasamaan?

Hvo står mig bi mod Ugerningsmænd? hvo hjælper mig mod Udådsmænd?

17 Kundi ang Panginoon ay naging aking katulong, ang kaluluwa ko'y tumahang madali sana sa katahimikan.

Var HERREN ikke min Hjælp, snart hviled min Sjæl i det stille.

18 Nang aking sabihin, Ang aking paa ay natitisod; inalalayan ako ng iyong kagandahang-loob, Oh Panginoon.

Når jeg tænkte: "Nu vakler min Fod", støtted din Nåde mig, HERRE;

19 Sa karamihan ng aking mga pagiisip sa loob ko ang iyong mga pagaliw ay nagbibigay lugod sa aking kaluluwa.

da mit Hjerte var fuldt af ængstede Tanker, husvaled din Trøst min Sjæl.

20 Makikisama ba sa iyo ang luklukan ng kasamaan, na nagaanyo ng pagapi sa pamamagitan ng palatuntunan?

står du i Pagt med Fordærvelsens Domstol, der skaber Uret i Lovens Navn?

21 Sila'y nagpipisan laban sa kaluluwa ng matuwid, at pinarusahan nila ang walang salang dugo.

Jager de end den ret, færdiges Liv og dømmer uskyldigt Blod,

22 Nguni't ang Panginoon ay naging aking matayog na moog; at ang Dios ko'y malaking bato na aking kanlungan.

HERREN er dog mit Bjærgested, min Gud er min Tilflugtsklippe;

23 At dinala niya sa kanila ang kanilang sariling kasamaan, at ihihiwalay niya (sila) sa kanilang sariling kasamaan; ihihiwalay (sila) ng Panginoon naming Dios.

han vender deres Uret imod dem selv, udsletter dem for deres Ondskab; dem udsletter HERREN vor Gud.