Mga Awit 90

1 Panginoon, ikaw ay naging tahanang dako namin sa lahat ng sali't saling lahi.

A Prayer by Moses, the man of God. Lord, you have been our dwelling place for all generations.

2 Bago nalabas ang mga bundok, O bago mo nilikha ang lupa at ang sanglibutan, mula nga ng walang pasimula hanggang sa walang hanggan, ikaw ang Dios.

Before the mountains were born, before you had formed the earth and the world, even from everlasting to everlasting, you are God.

3 Iyong pinapagiging kapahamakan ang tao; at iyong sinasabi, Magsipanumbalik kayo, kayong mga anak ng mga tao.

You turn man to destruction, saying, “Return, you children of men.”

4 Sapagka't isang libong taon sa iyong paningin ay parang kahapon lamang nang makaraan, at parang pagpupuyat sa gabi.

For a thousand years in your sight are just like yesterday when it is past, like a watch in the night.

5 Iyong dinadala (sila) na parang baha; sila'y parang pagkakatulog: sa kinaumagahan ay parang damo (sila) na tumutubo.

You sweep them away as they sleep. In the morning they sprout like new grass.

6 Sa kinaumagahan ay namumulaklak at lumalago; sa kinahapunan ay pinuputol at natutuyo.

In the morning it sprouts and springs up. By evening, it is withered and dry.

7 Sapagka't kami ay nangasupok sa iyong galit, at sa iyong poot ay nangabagabag kami.

For we are consumed in your anger. We are troubled in your wrath.

8 Iyong inilagay ang aming kasamaan sa harap mo, ang aming lihim na mga kasalanan sa liwanag ng iyong mukha.

You have set our iniquities before you, our secret sins in the light of your presence.

9 Sapagka't lahat naming kaarawan ay dumaan sa iyong poot: aming niwawakasan ang aming mga taon na parang isang buntong hininga.

For all our days have passed away in your wrath. We bring our years to an end as a sigh.

10 Ang mga kaarawan ng aming mga taon ay pitong pung taon, o kung dahil sa kalakasan ay umaabot ng walong pung taon; gayon ma'y ang kanilang kapalaluan ay hirap at kapanglawan lamang; sapagka't madaling napapawi, at kami ay nagsisilipad.

The days of our years are seventy, or even by reason of strength eighty years; yet their pride is but labor and sorrow, for it passes quickly, and we fly away.

11 Sinong nakakaalam ng kapangyarihan ng iyong galit, at ng iyong poot ayon sa katakutan na marapat sa iyo?

Who knows the power of your anger, your wrath according to the fear that is due to you?

12 Kaya ituro mo sa amin ang pagbilang ng aming mga kaarawan, upang kami ay mangagtamo sa amin ng pusong may karunungan.

So teach us to count our days, that we may gain a heart of wisdom.

13 Manumbalik ka, Oh Panginoon; hanggang kailan pa? At iyong papagsisihin ang tungkol sa mga lingkod mo.

Relent, LORD! How long? Have compassion on your servants!

14 Oh busugin mo kami sa kinaumagahan ng iyong kagandahang-loob; upang kami ay mangagalak at mangatuwa sa lahat ng kaarawan namin.

Satisfy us in the morning with your loving kindness, that we may rejoice and be glad all our days.

15 Pasayahin mo kami ayon sa mga kaarawan na iyong idinalamhati sa amin, at sa mga taon na aming ikinakita ng kasamaan.

Make us glad for as many days as you have afflicted us, for as many years as we have seen evil.

16 Mahayag nawa ang iyong gawa sa iyong mga lingkod, at ang kaluwalhatian mo sa kanilang mga anak.

Let your work appear to your servants, your glory to their children.

17 At sumaamin nawa ang kagandahan ng Panginoong aming Dios: at iyong itatag sa amin ang gawa ng aming mga kamay; Oo, ang gawa ng aming mga kamay ay itatag mo.

Let the favor of the Lord our God be on us. Establish the work of our hands for us. Yes, establish the work of our hands.