Mga Awit 89
1 Aking aawitin ang kagandahang-loob ng Panginoon magpakailan man: aking ipababatid ng aking bibig ang iyong pagtatapat sa lahat ng sali't saling lahi.
Милости ћу Господње певати увек, од колена на колено јављаћу истину Твоју устима својим.
2 Sapagka't aking sinabi, Kaawaan ay matatayo magpakailan man: ang pagtatapat mo'y iyong itatatag sa mga kalangitlangitan.
Јер знам да је зававек основана милост, и на небесима да си утврдио истину своју, рекавши:
3 Ako'y nakipagtipan sa aking hirang, aking isinumpa kay David na aking lingkod;
"Учиних завет с избраним својим, заклех се Давиду, слузи свом:
4 Ang binhi mo'y itatatag ko magpakailan man, at aking itatayo ang luklukan mo sa lahat ng sali't saling lahi. (Selah)
Довека ћу утврђивати семе твоје и престо твој уређивати од колена до колена."
5 At pupurihin ng langit ang iyong mga kababalaghan, Oh Panginoon; ang pagtatapat mo naman sa kapulungan ng mga banal.
Небо казује чудеса Твоја, Господе, и истину Твоју сабор светих.
6 Sapagka't sino sa langit ang maitutulad sa Panginoon? Sino sa gitna ng mga anak ng makapangyarihan ang gaya ng Panginoon,
Јер ко је над облацима раван Господу? Ко ће се изједначити с Господом међу синовима Божијим?
7 Isang Dios na kakilakilabot sa kapulungan ng mga banal, at kinatatakutan ng higit sa lahat na nangasa palibot niya?
Богу се ваља клањати на сабору светих, страшнији је од свих који су око Њега.
8 Oh Panginoong Dios ng mga hukbo, sino ang makapangyarihang gaya mo, Oh JAH? At ang pagtatapat mo'y nasa palibot mo.
Господе, Боже над војскама! Ко је силан као Ти, Боже? И истина је Твоја око Тебе.
9 Iyong pinagpupunuan ang kapalaluan sa dagat: pagka nagsisibangon ang mga alon niyaon ay pinatatahimik mo.
Ти владаш над силом морском; кад подигне вале своје, Ти их укроћаваш.
10 Iyong pinagwaraywaray ang Rahab na parang napatay; iyong pinangalat ang iyong mga kaaway ng bisig ng iyong kalakasan.
Ти си оборио охоли Мисир као рањеника, крепком мишицом својом расејао си непријатеље своје.
11 Ang langit ay iyo, ang lupa ay iyo rin: ang sanglibutan at ang buong narito ay iyong itinatag,
Твоје је небо и Твоја је земља; Ти си саздао васиљену и шта је год у њој.
12 Ang hilagaan at ang timugan ay iyong nilikha; ang Tabor at ang Hermon ay nangagagalak sa iyong pangalan.
Север и југ Ти си створио, Тавор и Ермон о Твом се имену радује.
13 Ikaw ay may makapangyarihang bisig: malakas ang iyong kamay, at mataas ang iyong kanang kamay.
Твоја је мишица крепка, силна је рука Твоја, и висока десница Твоја.
14 Katuwiran at kahatulan ay patibayan ng iyong luklukan: kagandahang-loob at katotohanan ay nagpapauna sa iyong mukha.
Благост је и правда подножје престолу Твом, милост и истина иде пред лицем Твојим.
15 Mapalad ang bayan na nakakaalam ng masayang tunog: sila'y nagsisilakad, Oh Panginoon, sa liwanag ng iyong mukha.
Благо народу који зна трубну поклич! Господе! У светлости лица Твог они ходе;
16 Sa iyong pangalan ay nangagagalak (sila) buong araw: at sa iyong katuwiran ay nangatataas (sila)
Именом се Твојим радују сав дан, и правдом Твојом узвишују се.
17 Sapagka't ikaw ang kaluwalhatian ng kanilang kalakasan: at sa iyong lingap ay matataas ang aming sungay.
Јер си Ти красота силе њихове, и по милости Твојој узвишује се рог наш.
18 Sapagka't ang aming kalasag ay ukol sa Panginoon; at ang aming hari ay sa banal ng Israel.
Јер је од Господа одбрана наша, и од Светог Израиљевог цар наш.
19 Nang magkagayo'y nagsalita ka sa pangitain sa iyong mga banal, at iyong sinabi, Aking ipinagkatiwala ang saklolo sa isang makapangyarihan; Aking itinaas ang isang hirang mula sa bayan.
Тада си говорио у утвари вернима својим, и рекао: "Послах помоћ јунаку, узвисих избраног свог из народа.
20 Aking nasumpungan si David na aking lingkod; Aking pinahiran siya ng aking banal na langis:
Нађох Давида, слугу свог, светим уљем својим помазах га.
21 Na siyang itatatag ng aking kamay; palakasin naman siya ng aking bisig.
Рука ће моја бити једнако с њим, и мишица моја крепиће га.
22 Hindi dadahas sa kaniya ang kaaway; ni dadalamhatiin man siya ng anak ng kasamaan.
Неће га непријатељ надвладати, и син безакоња неће му досадити.
23 At ibubuwal ko ang kaniyang mga kaaway sa harap niya, at sasaktan ko ang nangagtatanim sa kaniya.
Потрћу пред лицем његовим непријатеље његове, и ненавиднике његове поразићу.
24 Nguni't ang pagtatapat ko at ang kagandahang-loob ko ay sasa kaniya; at sa pangalan ko'y matataas ang kaniyang sungay.
Истина је моја и милост моја с њим; и у моје име узвисиће се рог његов.
25 Akin namang ilalapag ang kaniyang kamay sa dagat, at ang kaniyang kanan ay sa mga ilog.
Пружићу на море руку његову, и на реке десницу његову.
26 Siya'y dadaing sa akin, Ikaw ay Ama ko, Dios ko, at malaking bato ng aking kaligtasan.
Он ће ме звати: Ти си Отац мој, Бог мој и град спасења мог.
27 Akin namang gagawin siyang panganay ko, na pinakamataas sa mga hari sa lupa.
И ја ћу га учинити првенцем, вишим од царева земаљских.
28 Ang kagandahang-loob ko'y aking iingatan sa kaniya magpakailan man, at ang tipan ko'y mananayong matibay sa kaniya.
Довека ћу му хранити милост своју, и завет је мој с њим веран.
29 Ang kaniya namang binhi ay pananatilihin ko magpakailan man, at ang luklukan niya'y parang mga araw ng langit.
Продужићу семе његово довека, и престо његов као дане небеске.
30 Kung pabayaan ng kaniyang mga anak ang kautusan ko, at hindi magsilakad sa aking mga kahatulan;
Ако синови његови оставе закон мој, и не узиду у заповестима мојим;
31 Kung kanilang salangsangin ang mga palatuntunan ko, at hindi ingatan ang mga utos ko;
Ако погазе уредбе моје, и заповести моје не сачувају,
32 Kung magkagayo'y aking dadalawin ng pamalo ang kanilang mga pagsalangsang, at ng mga hampas ang kanilang kasamaan.
Онда ћу их покарати прутом за непокорност, и ранама за безакоње њихово;
33 Nguni't ang aking kagandahang-loob ay hindi ko lubos na aalisin sa kaniya, ni akin mang titiisin na ang pagtatapat ko'y magkulang.
Али милости своје нећу узети од њега, нити ћу преврнути истином својом;
34 Ang tipan ko'y hindi ko sisirain, ni akin mang babaguhin ang bagay na lumabas sa aking mga labi.
Нећу погазити завет свој, и шта је изашло из уста мојих нећу порећи.
35 Minsan ay sumampa ako sa pamamagitan ng aking kabanalan. Hindi ako magbubulaan kay David;
Једном се заклех светошћу својом; зар да слажем Давиду?
36 Ang kaniyang binhi ay mananatili magpakailan man; at ang kaniyang luklukan ay parang araw sa harap ko.
Семе ће његово трајати довека, и престо његов као сунце преда мном;
37 Matatatag magpakailan man na parang buwan, at tapat na saksi sa langit. (Selah)
Он ће стајати увек као месец и верни сведок у облацима."
38 Nguni't iyong itinakuwil at tinanggihan, ikaw ay napoot sa iyong pinahiran ng langis.
А сад си одбацио и занемарио, разгневио си се на помазаника свог;
39 Iyong kinayamutan ang tipan ng iyong lingkod: iyong nilapastangan ang kaniyang putong sa pagtatapon sa lupa.
Занемарио си завет са слугом својим, бацио си на земљу венац његов.
40 Iyong ibinuwal ang lahat niyang mga bakod: iyong dinala sa pagkaguho ang kaniyang mga katibayan.
Развалио си све ограде његове, градове његове обратио си у зидине.
41 Lahat na nagsisidaan sa lansangan ay nagsisisamsam sa kaniya. Siya'y naging kadustaan sa kaniyang mga kalapit.
Плене га сви који пролазе онуда, поста подсмех у суседа својих.
42 Iyong itinaas ang kanan ng kaniyang mga kaaway; iyong pinagalak ang lahat niyang mga kaaway.
Узвисио си десницу непријатеља његових, обрадовао си све противнике његове.
43 Oo, iyong ibinaligtad ang talim ng kaniyang tabak, at hindi mo itinayo siya sa pakikibaka.
Завратио си оштрице мача његовог, и ниси га укрепио у боју;
44 Iyong pinapaglikat ang kaniyang kakinangan. At iyong ibinagsak ang kaniyang luklukan sa lupa.
Узео си му светлост, и престо његов оборио си на земљу;
45 Iyong pinaikli ang mga kaarawan ng kaniyang kabinataan: iyong tinakpan siya ng kahihiyan. (Selah)
Скратио си дане младости његове и обукао га у срамоту.
46 Hanggang kailan, Oh Panginoon, magkukubli ka magpakailan man? Hanggang kailan magniningas ang iyong poot na parang apoy?
Докле ћеш се, Господе, једнако одвраћати, докле ће као огањ пламтети гнев Твој?
47 Oh alalahanin mo kung gaano kaikli ang aking panahon: sa anong pagkawalang kabuluhan nilalang mo ang lahat ng mga anak ng mga tao.
Опомени се какав је век мој, како си ни на шта створио све синове Адамове?
48 Sinong tao ang mabubuhay at hindi makakakita ng kamatayan, na magliligtas ng kaniyang kaluluwa sa kapangyarihan ng Sheol? (Selah) (Sheol h7585)
Који је човек живео и није смрти видео, и избавио душу своју из руку паклених? (Sheol h7585)
49 Panginoon, saan nandoon ang iyong dating mga kagandahang-loob, na iyong isinumpa kay David sa iyong pagtatapat?
Где су пређашње милости Твоје, Господе? Клео си се Давиду истином својом.
50 Alalahanin mo Panginoon, ang kadustaan ng iyong mga lingkod; kung paanong taglay ko sa aking sinapupunan ang pagdusta ng lahat na makapangyarihang bayan;
Опомени се, Господе, прекора слугу својих, који носим у недрима својим од свих силних народа,
51 Na idinusta ng iyong mga kaaway, Oh Panginoon, na kanilang idinusta sa mga bakas ng iyong pinahiran ng langis.
Којим коре непријатељи Твоји, Господе, којим коре траг помазаника Твог.
52 Purihin ang Panginoon, magpakailan man. Siya nawa, at Siya nawa.
Благословен Господ увек! Амин, амин.
