Mga Awit 89

1 Aking aawitin ang kagandahang-loob ng Panginoon magpakailan man: aking ipababatid ng aking bibig ang iyong pagtatapat sa lahat ng sali't saling lahi.

En Maskil af Ezraiten Etan. Om HERRENS Naade vil jeg evigt synge, fra Slægt til Slægt med min Mund forkynde din Trofasthed.

2 Sapagka't aking sinabi, Kaawaan ay matatayo magpakailan man: ang pagtatapat mo'y iyong itatatag sa mga kalangitlangitan.

Thi du har sagt: »En evig Bygning er Naaden!« I Himlen har du grundfæstet din Trofasthed.

3 Ako'y nakipagtipan sa aking hirang, aking isinumpa kay David na aking lingkod;

Jeg slutted en Pagt med min udvalgte, tilsvor David, min Tjener:

4 Ang binhi mo'y itatatag ko magpakailan man, at aking itatayo ang luklukan mo sa lahat ng sali't saling lahi. (Selah)

»Jeg lader din Sæd bestaa for evigt, jeg bygger din Trone fra Slægt til Slægt!« (Sela)

5 At pupurihin ng langit ang iyong mga kababalaghan, Oh Panginoon; ang pagtatapat mo naman sa kapulungan ng mga banal.

Og Himlen priser dit Under, HERRE, din Trofasthed i de Helliges Forsamling.

6 Sapagka't sino sa langit ang maitutulad sa Panginoon? Sino sa gitna ng mga anak ng makapangyarihan ang gaya ng Panginoon,

Thi hvem i Sky er HERRENS Lige, hvo er som HERREN iblandt Guds Sønner?

7 Isang Dios na kakilakilabot sa kapulungan ng mga banal, at kinatatakutan ng higit sa lahat na nangasa palibot niya?

En forfærdelig Gud i de Helliges Kreds, stor og frygtelig over alle omkring ham.

8 Oh Panginoong Dios ng mga hukbo, sino ang makapangyarihang gaya mo, Oh JAH? At ang pagtatapat mo'y nasa palibot mo.

HERRE, Hærskarers Gud, hvo er som du? HERRE, din Naade og Trofasthed omgiver dig.

9 Iyong pinagpupunuan ang kapalaluan sa dagat: pagka nagsisibangon ang mga alon niyaon ay pinatatahimik mo.

Du mestrer Havets Overmod; naar Bølgerne bruser, stiller du dem.

10 Iyong pinagwaraywaray ang Rahab na parang napatay; iyong pinangalat ang iyong mga kaaway ng bisig ng iyong kalakasan.

Du knuste Rahab som en fældet Kriger, splitted dine Fjender med vældig Arm.

11 Ang langit ay iyo, ang lupa ay iyo rin: ang sanglibutan at ang buong narito ay iyong itinatag,

Din er Himlen, og din er Jorden, du grunded Jorderig med dets Fylde.

12 Ang hilagaan at ang timugan ay iyong nilikha; ang Tabor at ang Hermon ay nangagagalak sa iyong pangalan.

Norden og Sønden skabte du, Tabor og Hermon jubler over dit Navn.

13 Ikaw ay may makapangyarihang bisig: malakas ang iyong kamay, at mataas ang iyong kanang kamay.

Du har en Arm med Vælde, din Haand er stærk, din højre løftet.

14 Katuwiran at kahatulan ay patibayan ng iyong luklukan: kagandahang-loob at katotohanan ay nagpapauna sa iyong mukha.

Retfærd og Ret er din Trones Grundvold, Naade og Sandhed staar for dit Aasyn.

15 Mapalad ang bayan na nakakaalam ng masayang tunog: sila'y nagsisilakad, Oh Panginoon, sa liwanag ng iyong mukha.

Saligt det Folk, der kender til Frydesang, vandrer, HERRE, i dit Aasyns Lys!

16 Sa iyong pangalan ay nangagagalak (sila) buong araw: at sa iyong katuwiran ay nangatataas (sila)

De lovsynger Dagen igennem dit Navn, ophøjes ved din Retfærdighed.

17 Sapagka't ikaw ang kaluwalhatian ng kanilang kalakasan: at sa iyong lingap ay matataas ang aming sungay.

Thi du er vor Styrkes Stolthed, du løfter vort Horn ved din Yndest;

18 Sapagka't ang aming kalasag ay ukol sa Panginoon; at ang aming hari ay sa banal ng Israel.

thi vort Skjold er hos HERREN, vor Konge er Israels Hellige!

19 Nang magkagayo'y nagsalita ka sa pangitain sa iyong mga banal, at iyong sinabi, Aking ipinagkatiwala ang saklolo sa isang makapangyarihan; Aking itinaas ang isang hirang mula sa bayan.

Du taled engang i et Syn til dine fromme: »Krone satte jeg paa en Helt, ophøjed en Yngling af Folket;

20 Aking nasumpungan si David na aking lingkod; Aking pinahiran siya ng aking banal na langis:

jeg har fundet David, min Tjener, salvet ham med min hellige Olie;

21 Na siyang itatatag ng aking kamay; palakasin naman siya ng aking bisig.

thi min Haand skal holde ham fast, og min Arm skal give ham Styrke.

22 Hindi dadahas sa kaniya ang kaaway; ni dadalamhatiin man siya ng anak ng kasamaan.

Ingen Fjende skal overvælde ham, ingen Nidding trykke ham ned;

23 At ibubuwal ko ang kaniyang mga kaaway sa harap niya, at sasaktan ko ang nangagtatanim sa kaniya.

jeg knuser hans Fjender foran ham og nedstøder dem, der hader ham;

24 Nguni't ang pagtatapat ko at ang kagandahang-loob ko ay sasa kaniya; at sa pangalan ko'y matataas ang kaniyang sungay.

med ham skal min Trofasthed og Miskundhed være, hans Horn skal løfte sig ved mit Navn;

25 Akin namang ilalapag ang kaniyang kamay sa dagat, at ang kaniyang kanan ay sa mga ilog.

jeg lægger Havet under hans Haand og Strømmene under hans højre;

26 Siya'y dadaing sa akin, Ikaw ay Ama ko, Dios ko, at malaking bato ng aking kaligtasan.

mig skal han kalde: min Fader, min Gud og min Frelses Klippe.

27 Akin namang gagawin siyang panganay ko, na pinakamataas sa mga hari sa lupa.

Jeg gør ham til førstefødt, den største blandt Jordens Konger;

28 Ang kagandahang-loob ko'y aking iingatan sa kaniya magpakailan man, at ang tipan ko'y mananayong matibay sa kaniya.

jeg bevarer for evigt min Miskundhed mod ham, min Pagt skal holdes ham troligt;

29 Ang kaniya namang binhi ay pananatilihin ko magpakailan man, at ang luklukan niya'y parang mga araw ng langit.

jeg lader hans Æt bestaa for evigt, hans Trone, saa længe Himlen er til.

30 Kung pabayaan ng kaniyang mga anak ang kautusan ko, at hindi magsilakad sa aking mga kahatulan;

Hvis hans Sønner svigter min Lov og ikke følger mine Lovbud,

31 Kung kanilang salangsangin ang mga palatuntunan ko, at hindi ingatan ang mga utos ko;

hvis de bryder min Vedtægt og ikke holder mit Bud,

32 Kung magkagayo'y aking dadalawin ng pamalo ang kanilang mga pagsalangsang, at ng mga hampas ang kanilang kasamaan.

da hjemsøger jeg deres Synd med Ris, deres Brøde med haarde Slag;

33 Nguni't ang aking kagandahang-loob ay hindi ko lubos na aalisin sa kaniya, ni akin mang titiisin na ang pagtatapat ko'y magkulang.

men min Naade tager jeg ikke fra ham, min Trofasthed svigter jeg ikke;

34 Ang tipan ko'y hindi ko sisirain, ni akin mang babaguhin ang bagay na lumabas sa aking mga labi.

jeg bryder ikke min Pagt og ændrer ej mine Læbers Udsagn.

35 Minsan ay sumampa ako sa pamamagitan ng aking kabanalan. Hindi ako magbubulaan kay David;

Ved min Hellighed svor jeg een Gang for alle — David sviger jeg ikke:

36 Ang kaniyang binhi ay mananatili magpakailan man; at ang kaniyang luklukan ay parang araw sa harap ko.

Hans Æt skal blive for evigt, hans Trone for mig som Solen,

37 Matatatag magpakailan man na parang buwan, at tapat na saksi sa langit. (Selah)

staa fast som Maanen for evigt, og Vidnet paa Himlen er sanddru.« (Sela)

38 Nguni't iyong itinakuwil at tinanggihan, ikaw ay napoot sa iyong pinahiran ng langis.

Men du har forstødt og forkastet din Salvede og handlet i Vrede imod ham;

39 Iyong kinayamutan ang tipan ng iyong lingkod: iyong nilapastangan ang kaniyang putong sa pagtatapon sa lupa.

Pagten med din Tjener har du brudt, vanæret hans Krone og traadt den i Støvet;

40 Iyong ibinuwal ang lahat niyang mga bakod: iyong dinala sa pagkaguho ang kaniyang mga katibayan.

du har nedbrudt alle hans Mure, i Grus har du lagt hans Fæstninger;

41 Lahat na nagsisidaan sa lansangan ay nagsisisamsam sa kaniya. Siya'y naging kadustaan sa kaniyang mga kalapit.

alle vejfarende plyndrer ham, sine Naboer blev han til Spot.

42 Iyong itinaas ang kanan ng kaniyang mga kaaway; iyong pinagalak ang lahat niyang mga kaaway.

Du har løftet hans Uvenners højre og glædet alle hans Fjender;

43 Oo, iyong ibinaligtad ang talim ng kaniyang tabak, at hindi mo itinayo siya sa pakikibaka.

hans Sværd lod du vige for Fjenden, du holdt ham ej oppe i Kampen;

44 Iyong pinapaglikat ang kaniyang kakinangan. At iyong ibinagsak ang kaniyang luklukan sa lupa.

du vristed ham Staven af Hænde og styrted hans Trone til Jorden,

45 Iyong pinaikli ang mga kaarawan ng kaniyang kabinataan: iyong tinakpan siya ng kahihiyan. (Selah)

afkorted hans Ungdoms Dage og hylled ham ind i Skam. (Sela)

46 Hanggang kailan, Oh Panginoon, magkukubli ka magpakailan man? Hanggang kailan magniningas ang iyong poot na parang apoy?

Hvor længe vil du skjule dig, HERRE, for evigt, hvor længe skal din Vrede lue som Ild?

47 Oh alalahanin mo kung gaano kaikli ang aking panahon: sa anong pagkawalang kabuluhan nilalang mo ang lahat ng mga anak ng mga tao.

Herre, kom i Hu, hvad Livet er, til hvilken Tomhed du skabte hvert Menneskebarn!

48 Sinong tao ang mabubuhay at hindi makakakita ng kamatayan, na magliligtas ng kaniyang kaluluwa sa kapangyarihan ng Sheol? (Selah) (Sheol h7585)

Hvo bliver i Live og skuer ej Død, hvo frelser sin Sjæl fra Dødsrigets Haand? (Sela) (Sheol h7585)

49 Panginoon, saan nandoon ang iyong dating mga kagandahang-loob, na iyong isinumpa kay David sa iyong pagtatapat?

Hvor er din fordums Naade, Herre, som du i Trofasthed tilsvor David?

50 Alalahanin mo Panginoon, ang kadustaan ng iyong mga lingkod; kung paanong taglay ko sa aking sinapupunan ang pagdusta ng lahat na makapangyarihang bayan;

Kom, Herre, din Tjeners Skændsel i Hu, at jeg bærer Folkenes Spot i min Favn,

51 Na idinusta ng iyong mga kaaway, Oh Panginoon, na kanilang idinusta sa mga bakas ng iyong pinahiran ng langis.

hvorledes dine Fjender haaner, HERRE, hvorledes de haaner din Salvedes Fodspor.

52 Purihin ang Panginoon, magpakailan man. Siya nawa, at Siya nawa.

Lovet være HERREN i Evighed, Amen, Amen!