Mga Awit 88

1 Oh Panginoon, na Dios ng aking kaligtasan, ako'y dumaing araw at gabi sa harap mo:

Cantique. Psaume. Pour les fils de Coré. Au chef de musique, sur Mahalath-Leannoth. Pour instruire. D’Héman, l’Ezrakhite. Éternel, Dieu de mon salut! j’ai crié de jour [et] de nuit devant toi.

2 Masok ang aking dalangin sa iyong harapan: ikiling mo ang iyong pakinig sa aking daing:

Que ma prière vienne devant toi, incline ton oreille à mon cri.

3 Sapagka't ang aking kaluluwa ay lipos ng mga kabagabagan, at ang aking buhay ay nalalapit sa Sheol, (Sheol h7585)

Car mon âme est rassasiée de maux, et ma vie touche au shéol. (Sheol h7585)

4 Ako'y nabilang sa kanila na nagsisibaba sa hukay; ako'y parang taong walang lakas:

Je suis compté parmi ceux qui descendent dans la fosse, je suis comme un homme qui n’a pas de force,

5 Nakahagis sa gitna ng mga patay, gaya ng napatay na nakahiga sa libingan, na hindi mo na inaalaala; at sila'y mangahiwalay sa iyong kamay.

Gisant parmi les morts, comme les tués qui sont couchés dans le sépulcre, desquels tu ne te souviens plus, et qui sont retranchés de ta main.

6 Iyong inilapag ako sa pinakamalalim na hukay, sa mga madilim na dako, sa mga kalaliman.

Tu m’as mis dans une fosse profonde, dans des lieux ténébreux, dans des abîmes.

7 Lubhang idinidiin ako ng iyong poot, at iyong pinighati ako ng lahat mong mga alon. (Selah)

Ta fureur s’est appesantie sur moi, et tu m’as accablé de toutes tes vagues. (Sélah)

8 Iyong inilayo sa akin ang kakilala ko; iyong ginawa akong kasuklamsuklam sa kanila: ako'y nakulong at hindi ako makalabas,

Tu as éloigné de moi ceux de ma connaissance, tu m’as mis en abomination auprès d’eux; je suis enfermé, et je ne puis sortir.

9 Ang mata ko'y nangangalumata dahil sa kadalamhatian: ako'y tumawag araw-araw sa iyo, Oh Panginoon, aking iginawad ang mga kamay ko sa iyo.

Mon œil se consume d’affliction; j’ai crié à toi, Éternel, tous les jours; j’ai étendu mes mains vers toi.

10 Magpapakita ka ba ng mga kababalaghan sa mga patay? (Sila) bang mga patay ay magsisibangon, at magsisipuri sa iyo? (Selah)

Feras-tu des merveilles pour les morts? ou les trépassés se lèveront-ils pour te célébrer? (Sélah)

11 Ang iyo bang kagandahang-loob ay ipahahayag sa libingan? O ang iyong pagtatapat sa kagibaan?

Racontera-t-on ta bonté dans le sépulcre, ta fidélité dans l’abîme?

12 Malalaman ba ang mga kababalaghan mo sa dilim? At ang katuwiran mo sa lupain ng pagkalimot?

Connaîtra-t-on tes merveilles dans les ténèbres, et ta justice dans le pays de l’oubli?

13 Nguni't sa iyo, Oh Panginoon, dumaing ako, at sa kinaumagahan ay darating ang dalangin ko sa harap mo.

Mais moi, Éternel! je crie à toi, et dès le matin ma prière te prévient.

14 Panginoon, bakit mo itinatakuwil ang kaluluwa ko? Bakit mo ikinukubli ang iyong mukha sa akin?

Éternel! pourquoi as-tu rejeté mon âme, [et] me caches-tu ta face?

15 Ako'y nadadalamhati, at handang mamatay mula sa aking kabataan: habang aking tinitiis ang iyong mga kakilakilabot na bagay ay nakakalingat ako.

Je suis affligé et expirant dès ma jeunesse; je porte tes terreurs, je ne sais où j’en suis.

16 Ang iyong mabangis na poot ay dumaan sa akin; inihiwalay ako ng iyong mga kakilakilabot na bagay.

Les ardeurs de ta colère ont passé sur moi, tes frayeurs m’ont anéanti;

17 Kanilang kinulong ako na parang tubig buong araw; kinubkob ako nilang magkakasama.

Elles m’ont environné comme des eaux tout le jour, elles m’ont entouré toutes ensemble.

18 Mangliligaw at kaibigan ay inilayo mo sa akin, at ang aking kakilala ay sa dilim.

Tu as éloigné de moi amis et compagnons; ceux de ma connaissance [me sont] des ténèbres.