Mga Awit 88

1 Oh Panginoon, na Dios ng aking kaligtasan, ako'y dumaing araw at gabi sa harap mo:

“A psalm of the sons of Korah. For the leader of the music. Upon wind instruments. A psalm of Heman, the Ezrahite.” O LORD, God of my salvation! To thee do I cry by day, And by night is my prayer before thee!

2 Masok ang aking dalangin sa iyong harapan: ikiling mo ang iyong pakinig sa aking daing:

Let my supplication come before thee; Incline thine ear to my cry!

3 Sapagka't ang aking kaluluwa ay lipos ng mga kabagabagan, at ang aking buhay ay nalalapit sa Sheol, (Sheol h7585)

For my soul is full of misery, And my life draweth near to the underworld. (Sheol h7585)

4 Ako'y nabilang sa kanila na nagsisibaba sa hukay; ako'y parang taong walang lakas:

I am counted with those who are going down to the pit; I am like one who hath no strength.

5 Nakahagis sa gitna ng mga patay, gaya ng napatay na nakahiga sa libingan, na hindi mo na inaalaala; at sila'y mangahiwalay sa iyong kamay.

I am left to myself among the dead, Like the slain who lie in the grave, Whom thou no more rememberest, And who are cut off from thy [[protecting]] hand.

6 Iyong inilapag ako sa pinakamalalim na hukay, sa mga madilim na dako, sa mga kalaliman.

Thou hast placed me in a deep pit, In a dark and deep abyss.

7 Lubhang idinidiin ako ng iyong poot, at iyong pinighati ako ng lahat mong mga alon. (Selah)

Thy wrath presseth hard upon me, And thou afflictest me with all thy waves! (Pause)

8 Iyong inilayo sa akin ang kakilala ko; iyong ginawa akong kasuklamsuklam sa kanila: ako'y nakulong at hindi ako makalabas,

Thou hast put mine acquaintances far from me, Yea, thou hast made me their abhorrence: I am shut up, and cannot go forth.

9 Ang mata ko'y nangangalumata dahil sa kadalamhatian: ako'y tumawag araw-araw sa iyo, Oh Panginoon, aking iginawad ang mga kamay ko sa iyo.

Mine eyes languish by reason of my affliction. I call upon thee daily, O LORD! To thee do I stretch out my hands!

10 Magpapakita ka ba ng mga kababalaghan sa mga patay? (Sila) bang mga patay ay magsisibangon, at magsisipuri sa iyo? (Selah)

Canst thou show wonders to the dead? Shall the dead arise, and praise thee? (Pause)

11 Ang iyo bang kagandahang-loob ay ipahahayag sa libingan? O ang iyong pagtatapat sa kagibaan?

Shall thy goodness be declared in the grave, Or thy faithfulness in the place of corruption?

12 Malalaman ba ang mga kababalaghan mo sa dilim? At ang katuwiran mo sa lupain ng pagkalimot?

Shall thy wonders be known in the dark, And thy justice in the land of forgetfulness?

13 Nguni't sa iyo, Oh Panginoon, dumaing ako, at sa kinaumagahan ay darating ang dalangin ko sa harap mo.

To thee do I cry, O LORD! In the morning doth my cry come before thee.

14 Panginoon, bakit mo itinatakuwil ang kaluluwa ko? Bakit mo ikinukubli ang iyong mukha sa akin?

Why, O LORD! dost thou cast me off? Why hidest thou thy face from me?

15 Ako'y nadadalamhati, at handang mamatay mula sa aking kabataan: habang aking tinitiis ang iyong mga kakilakilabot na bagay ay nakakalingat ako.

I have been afflicted and languishing from my youth; I suffer thy terrors, and am distracted.

16 Ang iyong mabangis na poot ay dumaan sa akin; inihiwalay ako ng iyong mga kakilakilabot na bagay.

Thy fierce wrath overwhelmeth me; Thy terrors utterly destroy me.

17 Kanilang kinulong ako na parang tubig buong araw; kinubkob ako nilang magkakasama.

They surround me daily like water; They compass me about together.

18 Mangliligaw at kaibigan ay inilayo mo sa akin, at ang aking kakilala ay sa dilim.

Lover and friend hast thou put far from me; My acquaintances are withdrawn from my sight.