Mga Awit 88

1 Oh Panginoon, na Dios ng aking kaligtasan, ako'y dumaing araw at gabi sa harap mo:

A Song, a Psalm for the sons of Korah. To the chief Musician. Upon Mahalath Leannoth. An instruction. Of Heman the Ezrahite. Jehovah, God of my salvation, I have cried by day [and] in the night before thee.

2 Masok ang aking dalangin sa iyong harapan: ikiling mo ang iyong pakinig sa aking daing:

Let my prayer come before thee; incline thine ear unto my cry.

3 Sapagka't ang aking kaluluwa ay lipos ng mga kabagabagan, at ang aking buhay ay nalalapit sa Sheol, (Sheol h7585)

For my soul is full of troubles, and my life draweth nigh to Sheol. (Sheol h7585)

4 Ako'y nabilang sa kanila na nagsisibaba sa hukay; ako'y parang taong walang lakas:

I am reckoned with them that go down into the pit; I am as a man that hath no strength:

5 Nakahagis sa gitna ng mga patay, gaya ng napatay na nakahiga sa libingan, na hindi mo na inaalaala; at sila'y mangahiwalay sa iyong kamay.

Prostrate among the dead, like the slain that lie in the grave; whom thou rememberest no more, and who are cut off from thy hand.

6 Iyong inilapag ako sa pinakamalalim na hukay, sa mga madilim na dako, sa mga kalaliman.

Thou hast laid me in the lowest pit, in dark places, in the deeps.

7 Lubhang idinidiin ako ng iyong poot, at iyong pinighati ako ng lahat mong mga alon. (Selah)

Thy fury lieth hard upon me, and thou hast afflicted [me] with all thy waves. (Selah)

8 Iyong inilayo sa akin ang kakilala ko; iyong ginawa akong kasuklamsuklam sa kanila: ako'y nakulong at hindi ako makalabas,

Thou hast put my familiar friends far from me; thou hast made me an abomination unto them: I am shut up, and I cannot come forth.

9 Ang mata ko'y nangangalumata dahil sa kadalamhatian: ako'y tumawag araw-araw sa iyo, Oh Panginoon, aking iginawad ang mga kamay ko sa iyo.

Mine eye consumeth by reason of affliction. Upon thee, Jehovah, have I called every day; I have stretched out my hands unto thee.

10 Magpapakita ka ba ng mga kababalaghan sa mga patay? (Sila) bang mga patay ay magsisibangon, at magsisipuri sa iyo? (Selah)

Wilt thou do wonders to the dead? shall the shades arise and praise thee? (Selah)

11 Ang iyo bang kagandahang-loob ay ipahahayag sa libingan? O ang iyong pagtatapat sa kagibaan?

Shall thy loving-kindness be declared in the grave? thy faithfulness in Destruction?

12 Malalaman ba ang mga kababalaghan mo sa dilim? At ang katuwiran mo sa lupain ng pagkalimot?

Shall thy wonders be known in the dark? and thy righteousness in the land of forgetfulness?

13 Nguni't sa iyo, Oh Panginoon, dumaing ako, at sa kinaumagahan ay darating ang dalangin ko sa harap mo.

But as for me, Jehovah, I cry unto thee, and in the morning my prayer cometh before thee.

14 Panginoon, bakit mo itinatakuwil ang kaluluwa ko? Bakit mo ikinukubli ang iyong mukha sa akin?

Why, O Jehovah, castest thou off my soul? [why] hidest thou thy face from me?

15 Ako'y nadadalamhati, at handang mamatay mula sa aking kabataan: habang aking tinitiis ang iyong mga kakilakilabot na bagay ay nakakalingat ako.

I am afflicted and expiring from my youth up; I suffer thy terrors, [and] I am distracted.

16 Ang iyong mabangis na poot ay dumaan sa akin; inihiwalay ako ng iyong mga kakilakilabot na bagay.

Thy fierce anger hath gone over me; thy terrors have brought me to nought:

17 Kanilang kinulong ako na parang tubig buong araw; kinubkob ako nilang magkakasama.

They have surrounded me all the day like water; they have compassed me about together.

18 Mangliligaw at kaibigan ay inilayo mo sa akin, at ang aking kakilala ay sa dilim.

Lover and associate hast thou put far from me: my familiar friends are darkness.