< Mga Awit 87 >
1 Ang kaniyang patibayan ay nasa mga banal na bundok.
Nkunga bana ba Kole. Wutula fondasio andi ku mongo wunlongo.
2 Minahal ng Panginoon ang mga pintuang-bayan ng Sion, ng higit kay sa lahat na tahanan ng Jacob.
Yave weti zola mielo mi Sioni viokila bibuangu bioso bimvuandanga Yakobi.
3 Maluwalhating mga bagay ang sinalita tungkol sa iyo, Oh bayan ng Dios. (Selah)
Mambu ma nkembo matubu mu diambu diaku; a divula di Nzambi.
4 Aking babanggitin ang Rahab at ang Babilonia na kasama ng mga nakakakilala sa akin: narito, ang Filistia at ang Tiro, pati ng Etiopia; ang isang ito ay ipinanganak diyan.
“Ndiela yolukila Lahabi ayi Babiloni muidi bobo banzebi; tsi yi Filisiti ayi Tila va kimosi ayi Kutsi: ayi tuba: mutu wawu ku Sioni kabutukila”.
5 Oo, tungkol sa Sion ay sasabihin, ang isang ito at ang isang yaon ay ipinanganak sa kaniya; at itatatag siya ng Kataastaasan.
Buna mu diambu di Sioni; bela tuba: “Mutu wawu ayi mutu wuna, mu niandi babutukila” ayi Nzambi yizangama, niandi wela kumbieka.
6 Sasalaysayin ng Panginoon, pagka kaniyang isinulat ang mga bayan, ang isang ito ay ipinanganak diyan. (Selah)
Yave wela sonika batu mu buku: “mutu wawu ku Sioni kabutukila.”
7 Silang nagsisiawit na gaya ng nagsisisayaw ay mangagsasabi, lahat ng aking mga bukal ay nangasa iyo.
Bu balembo budi miziki, bela yimbila: “zitho ziama zioso zidi mu ngeyo.”