< Mga Awit 87 >
1 Ang kaniyang patibayan ay nasa mga banal na bundok.
Ko e Saame pe ko e Hiva ki he ngaahi foha ʻo Kola. Ko hono tuʻunga ʻoku ʻi he ngaahi moʻunga māʻoniʻoni.
2 Minahal ng Panginoon ang mga pintuang-bayan ng Sion, ng higit kay sa lahat na tahanan ng Jacob.
ʻOku ʻofa lahi hake ʻa Sihova ki he ngaahi matapā ʻo Saione, ʻi he ngaahi nofoʻanga kotoa pē ʻo Sēkope.
3 Maluwalhating mga bagay ang sinalita tungkol sa iyo, Oh bayan ng Dios. (Selah)
ʻA e kolo ʻoe ʻOtua, ʻoku talanoa ʻaki ʻae ngaahi meʻa ongoongolelei ʻiate koe. (Sila)
4 Aking babanggitin ang Rahab at ang Babilonia na kasama ng mga nakakakilala sa akin: narito, ang Filistia at ang Tiro, pati ng Etiopia; ang isang ito ay ipinanganak diyan.
“Te u fakahā ʻa Lehapi mo Papilone kiate kinautolu ʻoku ʻiloʻi au: vakai, ko Filisitia, mo Taia, mo ʻItiopea; “naʻe fanauʻi ʻi ai ʻae tangata ni.”
5 Oo, tungkol sa Sion ay sasabihin, ang isang ito at ang isang yaon ay ipinanganak sa kaniya; at itatatag siya ng Kataastaasan.
Pea ʻe lau pehē ki Saione, “Ko e tangata ni mo e tangata na naʻe fanauʻi ʻi ai”: pea ʻe fakatuʻumaʻu ia ʻe he Fungani Māʻolunga.
6 Sasalaysayin ng Panginoon, pagka kaniyang isinulat ang mga bayan, ang isang ito ay ipinanganak diyan. (Selah)
ʻE lau ʻe Sihova, ʻi heʻene tohi ʻae kakai, “ko e tangata ni naʻe fanauʻi ʻi ai.” (Sila)
7 Silang nagsisiawit na gaya ng nagsisisayaw ay mangagsasabi, lahat ng aking mga bukal ay nangasa iyo.
ʻE ʻi ai fakatouʻosi ʻae kau hiva mo e kau pulotu ʻoe ngaahi meʻa faiva: “ko ʻeku ngaahi matavai kotoa pē ʻoku ʻiate koe.”