< Mga Awit 83 >
1 Oh Dios, huwag kang tumahimik: huwag kang mapayapa, at tumiwasay, Oh Dios.
A Song, — A Psalm of Asaph. O God, let there be no silence to Thee, Be not silent, nor be quiet, O God.
2 Sapagka't narito, ang mga kaaway mo'y nanggugulo: at silang nangagtatanim sa iyo ay nangagtaas ng ulo.
For, lo, Thine enemies do roar, And those hating Thee have lifted up the head,
3 Sila'y nagsisitanggap ng payong may katusuhan laban sa iyong bayan, at nangagsanggunian laban sa iyong nangakakubli.
Against Thy people they take crafty counsel, And consult against Thy hidden ones.
4 Kanilang sinabi, Kayo'y parito, at atin silang ihiwalay sa pagkabansa; upang ang pangalan ng Israel ay huwag nang maalaala pa.
They have said, 'Come, And we cut them off from [being] a nation, And the name of Israel is not remembered any more.'
5 Sapagka't sila'y nangagsangguniang magkakasama na may isang pagkakaayon; laban sa iyo ay nangagtitipanan:
For they consulted in heart together, Against Thee a covenant they make,
6 Ang mga tolda ng Edom at ng mga Ismaelita; ang Moab at ang mga Agareno;
Tents of Edom, and Ishmaelites, Moab, and the Hagarenes,
7 Ang Gebal, at ang Ammon, at ang Amalec; ang Filisteo na kasama ng mga taga Tiro:
Gebal, and Ammon, and Amalek, Philistia with inhabitants of Tyre,
8 Pati ng Asiria ay nalalakip sa kanila; kanilang tinulungan ang mga anak ni Lot.
Asshur also is joined with them, They have been an arm to sons of Lot. (Selah)
9 Gumawa ka sa kanila ng gaya sa Madianita; gaya kay Sisara, gaya kay Jabin, sa ilog ng Cison:
Do to them as [to] Midian, As [to] Sisera, as [to] Jabin, at the stream Kishon.
10 Na nangamatay sa Endor; sila'y naging parang dumi sa lupa.
They were destroyed at Endor, They were dung for the ground!
11 Gawin mo ang kanilang mga maginoo na gaya ni Oreb at ni Zeeb; Oo, lahat nilang mga pangulo ay gaya ni Zeba at ni Zalmuna;
Make their nobles as Oreb and as Zeeb, And as Zebah and Zalmunna all their princes,
12 Na siyang nagsipagsabi, kunin natin para sa atin na pinakaari ang mga tahanan ng Dios.
Who have said, 'Let us occupy for ourselves The comely places of God.'
13 Oh Dios ko, gawin mo silang parang ipoipong alabok; Parang dayami sa harap ng hangin.
O my God, make them as a rolling thing, As stubble before wind.
14 Parang apoy na sumusunog ng gubat, at parang liyab na nanunupok ng mga bundok;
As a fire doth burn a forest, And as a flame setteth hills on fire,
15 Kaya't habulin mo (sila) ng iyong bagyo, at pangilabutin mo (sila) ng iyong unos.
So dost Thou pursue them with Thy whirlwind, And with Thy hurricane troublest them.
16 Lipusin mo ang kanilang mga mukha ng kahihiyan; upang hanapin nila ang iyong pangalan, Oh Panginoon.
Fill their faces [with] shame, And they seek Thy name, O Jehovah.
17 Mangapahiya (sila) at manganglupaypay magpakailan man; Oo, mangahiya (sila) at mangalipol:
They are ashamed and troubled for ever, Yea, they are confounded and lost.
18 Upang kanilang maalaman na ikaw lamang, na ang pangalan ay JEHOVA, ay Kataastaasan sa buong lupa.
And they know that Thou — (Thy name [is] Jehovah — by Thyself, ) [Art] the Most High over all the earth!