< Mga Awit 83 >

1 Oh Dios, huwag kang tumahimik: huwag kang mapayapa, at tumiwasay, Oh Dios.
A SONG. A PSALM OF ASAPH. O God, let there be no silence to You, Do not be silent, nor be quiet, O God.
2 Sapagka't narito, ang mga kaaway mo'y nanggugulo: at silang nangagtatanim sa iyo ay nangagtaas ng ulo.
For behold, Your enemies roar, And those hating You have lifted up the head,
3 Sila'y nagsisitanggap ng payong may katusuhan laban sa iyong bayan, at nangagsanggunian laban sa iyong nangakakubli.
They take crafty counsel against Your people, And consult against Your hidden ones.
4 Kanilang sinabi, Kayo'y parito, at atin silang ihiwalay sa pagkabansa; upang ang pangalan ng Israel ay huwag nang maalaala pa.
They have said, “Come, and we cut them off from [being] a nation, And the name of Israel is not remembered anymore.”
5 Sapagka't sila'y nangagsangguniang magkakasama na may isang pagkakaayon; laban sa iyo ay nangagtitipanan:
For they consulted in heart together, They make a covenant against You,
6 Ang mga tolda ng Edom at ng mga Ismaelita; ang Moab at ang mga Agareno;
Tents of Edom, and Ishmaelites, Moab, and the Hagarenes,
7 Ang Gebal, at ang Ammon, at ang Amalec; ang Filisteo na kasama ng mga taga Tiro:
Gebal, and Ammon, and Amalek, Philistia with inhabitants of Tyre,
8 Pati ng Asiria ay nalalakip sa kanila; kanilang tinulungan ang mga anak ni Lot.
Asshur is also joined with them, They have been an arm to sons of Lot. (Selah)
9 Gumawa ka sa kanila ng gaya sa Madianita; gaya kay Sisara, gaya kay Jabin, sa ilog ng Cison:
Do to them as Midian, As Sisera, as Jabin, at the Brook of Kishon.
10 Na nangamatay sa Endor; sila'y naging parang dumi sa lupa.
They were destroyed at Endor, They were dung for the ground!
11 Gawin mo ang kanilang mga maginoo na gaya ni Oreb at ni Zeeb; Oo, lahat nilang mga pangulo ay gaya ni Zeba at ni Zalmuna;
Make their nobles as Oreb and as Zeeb, And as Zebah and Zalmunna—all their princes,
12 Na siyang nagsipagsabi, kunin natin para sa atin na pinakaari ang mga tahanan ng Dios.
Who have said, “Let us occupy the pastures of God for ourselves.”
13 Oh Dios ko, gawin mo silang parang ipoipong alabok; Parang dayami sa harap ng hangin.
O my God, make them as a rolling thing, As stubble before wind.
14 Parang apoy na sumusunog ng gubat, at parang liyab na nanunupok ng mga bundok;
As a fire burns a forest, And as a flame sets hills on fire,
15 Kaya't habulin mo (sila) ng iyong bagyo, at pangilabutin mo (sila) ng iyong unos.
So You pursue them with Your whirlwind, And trouble them with Your windstorm.
16 Lipusin mo ang kanilang mga mukha ng kahihiyan; upang hanapin nila ang iyong pangalan, Oh Panginoon.
Fill their faces [with] shame, And they seek Your Name, O YHWH.
17 Mangapahiya (sila) at manganglupaypay magpakailan man; Oo, mangahiya (sila) at mangalipol:
They are ashamed and troubled forever, Indeed, they are confounded and lost.
18 Upang kanilang maalaman na ikaw lamang, na ang pangalan ay JEHOVA, ay Kataastaasan sa buong lupa.
And they know that You—Your Name [is] YHWH—By Yourself [are] the Most High over all the earth!

< Mga Awit 83 >