< Mga Awit 82 >
1 Ang Dios ay tumatayo sa kapisanan ng Dios; siya'y humahatol sa gitna ng mga dios.
KOT kotikot nan momodisou en Kot, o i saunkapung en kaun akan.
2 Hanggang kailan magsisihatol kayo ng kalikuan, at magsisigalang sa mga pagkatao ng masama? (Selah)
Arai da komail pan kadeik sapung o kasampwaleki me doo sang Kot akan? (Sela)
3 Hatulan mo ang dukha at ulila: gawan mo ng kaganapan ang napipighati at walang nagkakandili.
Sauasa pung en samama o sapoupou kan, o sauasa me luet o samama kan ni ar pung!
4 Sagipin mo ang dukha at mapagkailangan: iligtas ninyo (sila) sa kamay ng masama,
Komail dorela me tikitik o samama o, o kamaioda sang nan pa en me doo sang Kot akan.
5 Hindi nila nalalaman, ni nauunawa man; sila'y nagsisilakad na paroo't parito sa kadiliman: lahat ng patibayan ng lupa ay nangakilos.
A re sota kin duki ong, o sota ar lokekong; re kin weweid nan rotorot; pason en sappa kan karos mokimokideda.
6 Aking sinabi, Kayo'y mga dios, at kayong lahat ay mga anak ng Kataastaasan.
Ngai indada: Komail rasong kot akan, o nain me lapalap;
7 Gayon ma'y mangamamatay kayong parang mga tao, at mangabubuwal na parang isa sa mga pangulo.
Ari so, komail pan mela dueta aramas akan, o komail pan lokidokila dueta me weit amen.
8 Bumangon ka, O Dios, hatulan mo ang lupa: sapagka't iyong mamanahin ang lahat ng mga bansa.
Maing Kot, kom kotida o kotin kadeikada sappa, pwe komui pan sosoki men liki kan karos.