< Mga Awit 82 >

1 Ang Dios ay tumatayo sa kapisanan ng Dios; siya'y humahatol sa gitna ng mga dios.
Zsoltár Ászáftól. Isten ott áll isteni gyülekezetben, istenek közepette itél:
2 Hanggang kailan magsisihatol kayo ng kalikuan, at magsisigalang sa mga pagkatao ng masama? (Selah)
Meddig itéltek jogtalanul s a gonoszok személyét tekintitek? Széla.
3 Hatulan mo ang dukha at ulila: gawan mo ng kaganapan ang napipighati at walang nagkakandili.
Szerezzetek jogot ügyefogyottnak és árvának, nyomorút és szegényt mentsetek föl;
4 Sagipin mo ang dukha at mapagkailangan: iligtas ninyo (sila) sa kamay ng masama,
szabadítsatok meg ügyefogyottat és szűkölködőt, a gonoszok kezéből mentsétek meg!
5 Hindi nila nalalaman, ni nauunawa man; sila'y nagsisilakad na paroo't parito sa kadiliman: lahat ng patibayan ng lupa ay nangakilos.
Nem tudnak és nem értenek, sötétségben járnak, meginognak mind a föld alapjai!
6 Aking sinabi, Kayo'y mga dios, at kayong lahat ay mga anak ng Kataastaasan.
Én azt mondtam: istenek vagytok, a Legfelsőnek fiai mindnyájatok.
7 Gayon ma'y mangamamatay kayong parang mga tao, at mangabubuwal na parang isa sa mga pangulo.
Ámde mint emberek haltok meg s mint a nagyok egyike estek el.
8 Bumangon ka, O Dios, hatulan mo ang lupa: sapagka't iyong mamanahin ang lahat ng mga bansa.
Kelj föl, Isten, ítéld a földet! Mert te vagy birtokosa mind a nemzeteknek.

< Mga Awit 82 >