Mga Awit 82

1 Ang Dios ay tumatayo sa kapisanan ng Dios; siya'y humahatol sa gitna ng mga dios.

Yon Sòm Asaph Bondye vin kanpe nan mitan pwòp asanble Li a. Li fè jijman nan mitan dye yo.

2 Hanggang kailan magsisihatol kayo ng kalikuan, at magsisigalang sa mga pagkatao ng masama? (Selah)

Pou konbyen de tan nou va jije san jistis, e montre favè a mechan yo?

3 Hatulan mo ang dukha at ulila: gawan mo ng kaganapan ang napipighati at walang nagkakandili.

“Fè defans fèb yo ak òfelen yo. Fè jistis a aflije ak malere yo.

4 Sagipin mo ang dukha at mapagkailangan: iligtas ninyo (sila) sa kamay ng masama,

Sove fèb yo ak malere yo. Delivre fè yo sòti nan men a mechan yo.”

5 Hindi nila nalalaman, ni nauunawa man; sila'y nagsisilakad na paroo't parito sa kadiliman: lahat ng patibayan ng lupa ay nangakilos.

Yo pa konnen ni yo pa konprann. Yo mache toupatou nan fènwa. Tout fondasyon tè yo fin souke nèt.

6 Aking sinabi, Kayo'y mga dios, at kayong lahat ay mga anak ng Kataastaasan.

Mwen te di: “Se dye ke nou ye, e nou tout se fis a Pi Wo a.

7 Gayon ma'y mangamamatay kayong parang mga tao, at mangabubuwal na parang isa sa mga pangulo.

Sepandan, nou va mouri tankou moun, e tonbe tankou nenpòt nan prens yo.”

8 Bumangon ka, O Dios, hatulan mo ang lupa: sapagka't iyong mamanahin ang lahat ng mga bansa.

Leve, O Bondye, jije tè a! Paske se Ou ki posede tout nasyon yo.