< Mga Awit 82 >
1 Ang Dios ay tumatayo sa kapisanan ng Dios; siya'y humahatol sa gitna ng mga dios.
“A psalm of Assaph.” God standeth in the congregation of God, in the midst of judges doth he judge.
2 Hanggang kailan magsisihatol kayo ng kalikuan, at magsisigalang sa mga pagkatao ng masama? (Selah)
How long will ye judge unjustly, and treat with favor the face of the wicked? (Selah)
3 Hatulan mo ang dukha at ulila: gawan mo ng kaganapan ang napipighati at walang nagkakandili.
Judge uprightly the poor and fatherless: do justice to the afflicted and indigent.
4 Sagipin mo ang dukha at mapagkailangan: iligtas ninyo (sila) sa kamay ng masama,
Release the poor and needy: deliver them out of the power of the wicked.
5 Hindi nila nalalaman, ni nauunawa man; sila'y nagsisilakad na paroo't parito sa kadiliman: lahat ng patibayan ng lupa ay nangakilos.
They know not, nor will they understand; in darkness do they walk on: all the foundations of the earth are moved.
6 Aking sinabi, Kayo'y mga dios, at kayong lahat ay mga anak ng Kataastaasan.
I have indeed said, Ye are gods; and children of the most High are all of you.
7 Gayon ma'y mangamamatay kayong parang mga tao, at mangabubuwal na parang isa sa mga pangulo.
But verily like men shall ye die, and like one of the princes shall ye fall.
8 Bumangon ka, O Dios, hatulan mo ang lupa: sapagka't iyong mamanahin ang lahat ng mga bansa.
Arise, O God, judge the earth; for thou wilt possess all the nations.