< Mga Awit 82 >

1 Ang Dios ay tumatayo sa kapisanan ng Dios; siya'y humahatol sa gitna ng mga dios.
Zaburi mar Asaf. Nyasaye osekawo kare e dier chokruok maduongʼ, ongʼado bura e kind “nyiseche.”
2 Hanggang kailan magsisihatol kayo ng kalikuan, at magsisigalang sa mga pagkatao ng masama? (Selah)
Nyaka karangʼo ma ubiro dhi nyime ka udewo wangʼ joma ok timbegi nikare kendo kudewo wangʼ joma timbegi richo? (Sela)
3 Hatulan mo ang dukha at ulila: gawan mo ng kaganapan ang napipighati at walang nagkakandili.
Ngʼaduru bura makare ne joma ok nyal kod nyithi kiye, kendo konyuru joma odhier kod joma ok nyal konyore kendgi.
4 Sagipin mo ang dukha at mapagkailangan: iligtas ninyo (sila) sa kamay ng masama,
Resuru joma ok nyal kod joma ochando; golgiuru e lwet joma timbegi richo.
5 Hindi nila nalalaman, ni nauunawa man; sila'y nagsisilakad na paroo't parito sa kadiliman: lahat ng patibayan ng lupa ay nangakilos.
To gisesiko ka gimemore kendo onge gima gingʼeyo. Giwuotho koni gi koni e mudho; kendo gimiyo mise duto mag piny yiengni.
6 Aking sinabi, Kayo'y mga dios, at kayong lahat ay mga anak ng Kataastaasan.
“Asenyisou ni, ‘Un “nyiseche;” kendo ni un duto un yawuot Nyasaye Man Malo Moloyo.’
7 Gayon ma'y mangamamatay kayong parang mga tao, at mangabubuwal na parang isa sa mga pangulo.
To ubiro tho ka ji ajia; adier ubiro podho mana kaka jatelo moro amora ma ok otangʼ.”
8 Bumangon ka, O Dios, hatulan mo ang lupa: sapagka't iyong mamanahin ang lahat ng mga bansa.
Aa malo, yaye Nyasaye, ngʼadni piny bura, nimar ogendini duto gin girkeni magi.

< Mga Awit 82 >