Mga Awit 82

1 Ang Dios ay tumatayo sa kapisanan ng Dios; siya'y humahatol sa gitna ng mga dios.

Khawsa ing ak thlangkqeng ak cun ce hqui a sawi nawh; “Khawsa” khqi anglak li awh awi deng hy.

2 Hanggang kailan magsisihatol kayo ng kalikuan, at magsisigalang sa mga pagkatao ng masama? (Selah)

Amak thym ce ityk dy awh nu naming dyih pyi nawh thlakchekhqi a haai ce iqyt dy nu nami toek kaw?

3 Hatulan mo ang dukha at ulila: gawan mo ng kaganapan ang napipighati at walang nagkakandili.

Tha amak awm ingkaw pa amak ta thlangkhqi ce qeet na unawh; khawdengkhqi ingkaw ak khuikhakhqi a huh tyng ce huh sak uh.

4 Sagipin mo ang dukha at mapagkailangan: iligtas ninyo (sila) sa kamay ng masama,

Tha amak awmkhqi ingkaw ak voethlauhkhqi ce hul unawh; thlakche a kut khui awhkawng hul lah uh.

5 Hindi nila nalalaman, ni nauunawa man; sila'y nagsisilakad na paroo't parito sa kadiliman: lahat ng patibayan ng lupa ay nangakilos.

Kaw awm am sim uhy, zaaksimnaak awm am ta uhy. Than khuiawh qoe unawh; deklai ang dyih naak ing thyn nawh tlai hy.

6 Aking sinabi, Kayo'y mga dios, at kayong lahat ay mga anak ng Kataastaasan.

Kai ing, nang taw khawsakhqi na awm uhyk ti.” Nangmih taw sawsang soeih a cakhqi na awm uhyk ti.”

7 Gayon ma'y mangamamatay kayong parang mga tao, at mangabubuwal na parang isa sa mga pangulo.

Cehlai thlanghqing amyihna ni na thih hly lawt hy; ukkung changkhqi amyihna ni naming tluk hly lawt hy,

8 Bumangon ka, O Dios, hatulan mo ang lupa: sapagka't iyong mamanahin ang lahat ng mga bansa.

Aw Khawsa, tho nawh khawmdek ve awi deng lah, kawtih pilnam thlangkhqi ve nang a qo ak pangkhqi na ni ami awm.