Mga Awit 81

1 Magsiawit kayo ng malakas sa Dios na ating kalakasan: mangagkaingay kayo na may kagalakan sa Dios ni Jacob,

Sing aloud unto Elohim our strength: make a joyful noise unto the Elohim of Jacob.

2 Magsiawit kayo at dalhin ninyo rito ang pandereta, ang masayang alpa sangpu ng salterio.

Take a psalm, and bring hither the timbrel, the pleasant harp with the psaltery.

3 Magsihihip kayo ng pakakak sa bagong buwan, sa kabilugan ng buwan, sa ating dakilang kapistahan.

Blow up the trumpet in the new moon, in the time appointed, on our solemn feast day.

4 Sapagka't pinakapalatuntunan sa Israel, ayos ng Dios ni Jacob.

For this was a statute for Israel, and a law of the Elohim of Jacob.

5 Kaniyang inilagay na pinakapatotoo sa Jose, nang siya'y lumabas na maglakbay sa lupain ng Egipto: na aking kinaringgan ng wika na di ko nauunawa.

This he ordained in Joseph for a testimony, when he went out through the land of Egypt: where I heard a language that I understood not.

6 Aking inihiwalay ang kaniyang balikat sa pasan: ang mga kamay niya'y napabitiw sa luwelang.

I removed his shoulder from the burden: his hands were delivered from the pots.

7 Ikaw ay tumawag sa kabagabagan, at iniligtas kita; sinagot kita sa lihim na dako ng kulog; sinubok kita sa tubig ng Meriba. (Selah)

Thou calledst in trouble, and I delivered thee; I answered thee in the secret place of thunder: I proved thee at the waters of Meribah. (Selah)

8 Dinggin mo, Oh bayan ko, at ako'y sasaksi sa iyo: Oh Israel, kung ikaw ay makikinig sa akin!

Hear, O my people, and I will testify unto thee: O Israel, if thou wilt hearken unto me;

9 Hindi magkakaroon ng ibang dios sa iyo; at hindi ka man sasamba sa anomang ibang dios.

There shall no strange elohim be in thee; neither shalt thou worship any strange el.

10 Ako ang Panginoon mong Dios, na naglabas sa iyo mula sa lupain ng Egipto: bukhin mong maluwang ang iyong bibig, at aking pupunuin.

I am YHWH thy Elohim, which brought thee out of the land of Egypt: open thy mouth wide, and I will fill it.

11 Nguni't hindi nakinig sa aking tinig ang bayan ko; at hindi ako sinunod ng Israel.

But my people would not hearken to my voice; and Israel would none of me.

12 Sa gayo'y aking pinasunod sa pagmamatigas ng kanilang puso, upang sila'y makalakad sa kanilang sariling mga payo.

So I gave them up unto their own hearts' lust: and they walked in their own counsels.

13 Oh kung ako'y didinggin ng aking bayan, kung ang Israel ay lalakad sa aking mga daan!

Oh that my people had hearkened unto me, and Israel had walked in my ways!

14 Aking pasusukuing madali ang kanilang mga kaaway, at ibabalik ko ang aking kamay laban sa kanilang mga kaaway.

I should soon have subdued their enemies, and turned my hand against their adversaries.

15 Ang mga mapagtanim sa Panginoon ay magsisisuko sa kaniya: nguni't ang kanilang panahon ay mananatili kailan man,

The haters of YHWH should have submitted themselves unto him: but their time should have endured for ever.

16 Kaniya ring pakakanin (sila) ng katabaan ng trigo: at ng pulot na mula sa bato ay bubusugin kita.

He should have fed them also with the finest of the wheat: and with honey out of the rock should I have satisfied thee.