< Mga Awit 80 >
1 Dinggin mo, Oh Pastor ng Israel, ikaw na pumapatnubay sa Jose na parang kawan; ikaw na nauupo sa ibabaw ng mga querubin, sumilang ka.
Para o regente, conforme “Susanedute”. Samo de Asafe: Ó Pastor de Israel, inclina teus ouvidos [a mim], tu que pastoreias a José como a ovelhas, que habitas entre os querubins, mostra teu brilho,
2 Sa harap ng Ephraim, ng Benjamin at ng Manases, ay mapukaw nawa ang kapangyarihan mo, at parito kang iligtas mo kami.
Perante Efraim, Benjamim e Manassés, desperta o teu poder, e vem para nos salvar.
3 Papanumbalikin mo kami, Oh Dios; at pasilangin mo ang iyong mukha, at maliligtas kami.
Restaura-nos, Deus, e faz brilhar o teu rosto; e [assim] seremos salvos.
4 Oh Panginoong Dios ng mga hukbo, hanggang kailan magagalit ka laban sa dalangin ng iyong bayan?
Ó SENHOR Deus dos exércitos, até quando ficarás irritado contra a oração de teu povo?
5 Iyong pinakain (sila) ng tinapay na mga luha, at binigyan mo (sila) ng mga luha upang inumin ng sagana.
Tu os alimentas com pão de lágrimas, e lhes faz beber lágrimas com grande medida.
6 Iyong ginawa kaming kaalitan sa aming mga kalapit bansa: at ang mga kaaway namin ay nagtatawanan.
Puseste-nos como a briga de nossos vizinhos, e nossos inimigos zombam [de nós].
7 Ibalik mo kami, Oh Dios ng mga hukbo; at pasilangin mo ang iyong mukha at kami ay maliligtas.
Restaura-nos, ó Deus dos exércitos, e faz brilhar o teu rosto; e [assim] seremos salvos.
8 Ikaw ay nagdala ng isang puno ng ubas mula sa Egipto; iyong pinalayas ang mga bansa, at itinanim mo yaon.
Tu transportaste [tua] vinha do Egito, tiraste as nações, e a plantaste.
9 Ikaw ay naghanda ng dako sa harap niya, at napailalim ang ugat, at pinuno ang lupain.
Preparaste [um lugar] para ela, e a fizeste estender suas raízes, e ela encheu a terra.
10 Ang mga bundok ay natakpan ng lilim niyaon, at ang mga sanga niyaon ay gaya ng mga sedro ng Dios.
Os montes foram cobertos pela sombra dela, e seus ramos [se tornaram] como o dos mais fortes cedros.
11 Kaniyang pinaabot ang kaniyang mga sanga hanggang sa dagat, at ang kaniyang mga suwi hanggang sa ilog.
Ela espalhou seus ramos até o mar, e seus brotos até o rio.
12 Bakit mo ibinagsak ang kaniyang mga bakod, na anopa't siya'y binubunot nilang lahat na nangagdadaan?
Por que [pois] quebraste seus muros, de modo que os que passam arrancam seus frutos?
13 Sinisira ng baboy-ramo, at sinasabsab ng mailap na hayop sa parang.
O porco do campo a destruiu; os animais selvagens a devoraram.
14 Bumalik ka uli, isinasamo ko sa iyo, Oh Dios ng mga hukbo: tumungo ka mula sa langit, at iyong masdan, at dalawin mo ang puno ng ubas na ito,
Ó Deus dos exércitos, volta, te pedimos; olha desde os céus, e vê, e visita esta vinha;
15 At ang ubasan na itinanim ng iyong kanan, at ang suwi na iyong pinalakas para sa iyong sarili.
E a videira que tua mão direita plantou; o ramo que fortificaste para ti.
16 Nasunog ng apoy, at naputol: sila'y nalipol sa saway ng iyong mukha.
[Ela está] queimada pelo fogo, [e] cortada; perecem pela repreensão de tua face.
17 Mapatong nawa ang iyong kamay sa tao na iyong kinakanan. Sa anak ng tao na iyong pinalakas sa iyong sarili.
Seja tua mão sobre o homem de tua mão direita, sobre o filho do homem a quem fortificaste para ti.
18 Sa gayo'y hindi kami magsisitalikod sa iyo: buhayin mo kami, at tatawagan namin ang iyong pangalan.
Assim não desviaremos de ti; guarda-nos em vida, e chamaremos o teu nome.
19 Papanumbalikin mo kami, Oh Panginoong Dios ng mga hukbo; pasilangin mo ang iyong mukha at maliligtas kami.
SENHOR Deus dos exércitos, restaura-nos; faz brilhar o teu rosto, e [assim] seremos salvos.