Mga Awit 80

1 Dinggin mo, Oh Pastor ng Israel, ikaw na pumapatnubay sa Jose na parang kawan; ikaw na nauupo sa ibabaw ng mga querubin, sumilang ka.

To the chief Musician upon Shoshannim Eduth, A Psalm of Asaph. Give ear, O Shepherd of Israel, thou that leadest Joseph like a flock; thou that dwellest [between] the cherubim, shine forth.

2 Sa harap ng Ephraim, ng Benjamin at ng Manases, ay mapukaw nawa ang kapangyarihan mo, at parito kang iligtas mo kami.

Before Ephraim and Benjamin and Manasseh stir up thy strength, and come [and] save us.

3 Papanumbalikin mo kami, Oh Dios; at pasilangin mo ang iyong mukha, at maliligtas kami.

Turn us again, O God, and cause thy face to shine; and we shall be saved.

4 Oh Panginoong Dios ng mga hukbo, hanggang kailan magagalit ka laban sa dalangin ng iyong bayan?

O LORD God of hosts, how long wilt thou be angry against the prayer of thy people?

5 Iyong pinakain (sila) ng tinapay na mga luha, at binigyan mo (sila) ng mga luha upang inumin ng sagana.

Thou feedest them with the bread of tears; and givest them tears to drink in great measure.

6 Iyong ginawa kaming kaalitan sa aming mga kalapit bansa: at ang mga kaaway namin ay nagtatawanan.

Thou makest us a strife to our neighbors: and our enemies laugh among themselves.

7 Ibalik mo kami, Oh Dios ng mga hukbo; at pasilangin mo ang iyong mukha at kami ay maliligtas.

Turn us again, O God of hosts, and cause thy face to shine; and we shall be saved.

8 Ikaw ay nagdala ng isang puno ng ubas mula sa Egipto; iyong pinalayas ang mga bansa, at itinanim mo yaon.

Thou hast brought a vine out of Egypt: thou hast cast out the heathen, and planted it.

9 Ikaw ay naghanda ng dako sa harap niya, at napailalim ang ugat, at pinuno ang lupain.

Thou preparedst [room] before it, and didst cause it to take deep root, and it filled the land.

10 Ang mga bundok ay natakpan ng lilim niyaon, at ang mga sanga niyaon ay gaya ng mga sedro ng Dios.

The hills were covered with the shade of it, and its boughs [were like] the goodly cedars.

11 Kaniyang pinaabot ang kaniyang mga sanga hanggang sa dagat, at ang kaniyang mga suwi hanggang sa ilog.

She sent out her boughs to the sea, and her branches to the river.

12 Bakit mo ibinagsak ang kaniyang mga bakod, na anopa't siya'y binubunot nilang lahat na nangagdadaan?

Why hast thou [then] broke down her hedges, so that all they who pass by the way do pluck her?

13 Sinisira ng baboy-ramo, at sinasabsab ng mailap na hayop sa parang.

The boar from the wood doth waste it, and the wild beast of the field doth devour it.

14 Bumalik ka uli, isinasamo ko sa iyo, Oh Dios ng mga hukbo: tumungo ka mula sa langit, at iyong masdan, at dalawin mo ang puno ng ubas na ito,

Return, we beseech thee, O God of hosts: look down from heaven, and behold, and visit this vine;

15 At ang ubasan na itinanim ng iyong kanan, at ang suwi na iyong pinalakas para sa iyong sarili.

And the vineyard which thy right hand planted, and the branch [that] thou madest strong for thyself.

16 Nasunog ng apoy, at naputol: sila'y nalipol sa saway ng iyong mukha.

[It is] burnt with fire, [it is] cut down: they perish at the rebuke of thy countenance.

17 Mapatong nawa ang iyong kamay sa tao na iyong kinakanan. Sa anak ng tao na iyong pinalakas sa iyong sarili.

Let thy hand be upon the man of thy right hand, upon the son of man [whom] thou madest strong for thyself.

18 Sa gayo'y hindi kami magsisitalikod sa iyo: buhayin mo kami, at tatawagan namin ang iyong pangalan.

So will we not go back from thee: revive us, and we will call upon thy name.

19 Papanumbalikin mo kami, Oh Panginoong Dios ng mga hukbo; pasilangin mo ang iyong mukha at maliligtas kami.

Turn us again, O LORD God of hosts, cause thy face to shine; and we shall be saved.