Mga Awit 80
1 Dinggin mo, Oh Pastor ng Israel, ikaw na pumapatnubay sa Jose na parang kawan; ikaw na nauupo sa ibabaw ng mga querubin, sumilang ka.
“To the chief musician upon Shoshannim; an 'Eduth by Assaph; a psalm.” O Shepherd of Israel, give ear, thou that leadest Joseph like a flock; thou that dwellest between the cherubims, shine forth.
2 Sa harap ng Ephraim, ng Benjamin at ng Manases, ay mapukaw nawa ang kapangyarihan mo, at parito kang iligtas mo kami.
Before Ephraim and Benjamin and Menasseh awaken thy might, and come to our help.
3 Papanumbalikin mo kami, Oh Dios; at pasilangin mo ang iyong mukha, at maliligtas kami.
O God, cause us to return, and let thy countenance shine, that we may be saved.
4 Oh Panginoong Dios ng mga hukbo, hanggang kailan magagalit ka laban sa dalangin ng iyong bayan?
O Lord of hosts, how long shall thy anger smoke against the prayer of thy people?
5 Iyong pinakain (sila) ng tinapay na mga luha, at binigyan mo (sila) ng mga luha upang inumin ng sagana.
Thou feedest them with the bread of tears, and givest them tears to drink in great measure.
6 Iyong ginawa kaming kaalitan sa aming mga kalapit bansa: at ang mga kaaway namin ay nagtatawanan.
Thou renderest us a contest unto our neighbors: and our enemies hold derision among themselves.
7 Ibalik mo kami, Oh Dios ng mga hukbo; at pasilangin mo ang iyong mukha at kami ay maliligtas.
O God of hosts, cause us to return, and let thy countenance shine, that we may be saved.
8 Ikaw ay nagdala ng isang puno ng ubas mula sa Egipto; iyong pinalayas ang mga bansa, at itinanim mo yaon.
A vine didst thou remove out of Egypt: thou drovest out nations, and plantedst it.
9 Ikaw ay naghanda ng dako sa harap niya, at napailalim ang ugat, at pinuno ang lupain.
Thou didst clear out a place before it, and it struck its root deeply, and it filled the land.
10 Ang mga bundok ay natakpan ng lilim niyaon, at ang mga sanga niyaon ay gaya ng mga sedro ng Dios.
Mountains were covered with its shadow, and with its boughs the cedars of God.
11 Kaniyang pinaabot ang kaniyang mga sanga hanggang sa dagat, at ang kaniyang mga suwi hanggang sa ilog.
It sent out its tendrils as far as the sea, and unto the river its suckers.
12 Bakit mo ibinagsak ang kaniyang mga bakod, na anopa't siya'y binubunot nilang lahat na nangagdadaan?
Wherefore hast thou now broken down its fences, so that all who pass by the way pluck the fruit from it?
13 Sinisira ng baboy-ramo, at sinasabsab ng mailap na hayop sa parang.
The boar out of the forest doth gnaw at it, and what moveth on the field feedeth on it.
14 Bumalik ka uli, isinasamo ko sa iyo, Oh Dios ng mga hukbo: tumungo ka mula sa langit, at iyong masdan, at dalawin mo ang puno ng ubas na ito,
O God of hosts, return; I pray thee, look down from heaven, and behold, and think of this vine;
15 At ang ubasan na itinanim ng iyong kanan, at ang suwi na iyong pinalakas para sa iyong sarili.
And of the sprout which thy right hand hath planted, and of the branch that thou hast made strong for thyself.
16 Nasunog ng apoy, at naputol: sila'y nalipol sa saway ng iyong mukha.
It is burnt with fire, it is hewn down; because of the rebuke of thy countenance do they perish.
17 Mapatong nawa ang iyong kamay sa tao na iyong kinakanan. Sa anak ng tao na iyong pinalakas sa iyong sarili.
Let thy hand be over the man of thy right hand, over the son of man whom thou hast made strong for thyself.
18 Sa gayo'y hindi kami magsisitalikod sa iyo: buhayin mo kami, at tatawagan namin ang iyong pangalan.
Then will we not swerve from thee: revive us again, and we will call on thy name.
19 Papanumbalikin mo kami, Oh Panginoong Dios ng mga hukbo; pasilangin mo ang iyong mukha at maliligtas kami.
O Lord God of hosts, cause us to return: let thy countenance shine, that we may be saved.
