Mga Awit 79
1 Oh Dios, ang mga bansa ay dumating sa iyong mana; ang iyong banal na templo ay kanilang nilapastangan; kanilang pinapaging bunton ang Jerusalem.
Ko e Saame ʻa ʻAsafi. ʻE ʻOtua, kuo hoko ʻae hiteni ki ho tofiʻa; kuo nau fakaʻuliʻi ho faletapu māʻoniʻoni; kuo nau fakalala ʻa Selūsalema ke tafungofunga ia.
2 Ang mga bangkay ng iyong mga lingkod ay ibinigay nila na pagkain sa mga ibon sa himpapawid, ang laman ng iyong mga banal ay sa mga hayop sa lupa.
Kuo nau ʻange ʻae sino mate ʻo hoʻo kau tamaioʻeiki ko e meʻakai ki he manupuna ʻoe langi, mo e kakano ʻo hoʻo kakai māʻoniʻoni ki he fanga manu ʻoe fonua.
3 Ang kanilang dugo ay ibinubo nila na parang tubig sa palibot ng Jerusalem; at walang naglibing sa kanila.
Kuo nau lilingi honau toto ʻo hangē ko e vai ʻo takatakai ʻi Selūsalema; pea naʻe ʻikai ha niʻihi ke tanu ʻakinautolu.
4 Kami ay naging kadustaan sa aming kalapit, kasabihan at kakutyaan nilang nangasa palibot namin.
Kuo mau hoko ko e manukiʻanga ʻo homau ngaahi kaungāʻapi, ko e meʻa manuki mo e taukaeʻanga ʻokinautolu ʻoku nofo takatakai ʻiate kimautolu.
5 Hanggang kailan, Oh Panginoon, magagalit ka magpakailan man? Magaalab ba ang iyong paninibugho na parang apoy?
ʻE Sihova, ʻe fēfē hono fuoloa? Te ke houhau ʻo taʻengata? pea vela ho fuaʻa ʻo hangē ko e afi?
6 Ibugso mo ang iyong pagiinit sa mga bansa na hindi nangakakakilala sa iyo, at sa mga kaharian na hindi nagsisitawag sa iyong pangalan.
Ke ke lilingi ho houhau ki he hiteni ʻoku teʻeki ai ʻilo koe, pea mo e ngaahi puleʻanga ʻoku teʻeki ai ui ki ho huafa.
7 Sapagka't kanilang nilamon ang Jacob, at inilagay na sira ang kaniyang tahanan.
He kuo nau kai ʻo ʻosi ʻa Sēkope, ʻo maumauʻi ke lala hono nofoʻanga.
8 Huwag mong alalahanin laban sa amin ang kasamaan ng aming mga magulang: magmadali ang iyong mga malumanay na kaawaan na tulungan kami: sapagka't kami ay totoong hinamak.
ʻoua naʻa ke fakamanatu kiate kimautolu ʻemau ngaahi muʻaki hia: tuku ke tokoni vave ʻakimautolu ʻe hoʻo ʻaloʻofa ongongofua: he kuo ʻohifo ki lalo ʻaupito ʻakimautolu.
9 Iyong tulungan kami, Oh Dios ng aming kaligtasan, dahil sa kaluwalhatian ng iyong pangalan: at iyong iligtas kami, at linisin mo ang aming mga kasalanan, dahil sa iyong pangalan.
ʻE ʻOtua ko homau fakamoʻui, ke ke tokoni ʻakimautolu, koeʻuhi ko e ongoongolelei ʻo ho huafa: pea fakahaofi ʻakimautolu, ʻo fakamaʻa ke ʻosi ʻemau ngaahi angahala, koeʻuhi ko ho huafa.
10 Bakit sasabihin ng mga bansa, Saan nandoon ang kanilang Dios? Ang kagantihan sa dugo na nabubo sa iyong mga lingkod maalaman nawa ng mga bansa sa aming paningin.
Koeʻumaʻā ʻae lea pehē mai ʻe he hiteni, “Ko e fē honau ʻOtua?” Tuku ke ʻilo ia ʻi he lotolotonga ʻoe hiteni ʻi homau ʻao ʻi he totongi ʻoe toto ʻo hoʻo kau tamaioʻeiki ʻaia kuo huaʻi.
11 Dumating nawa sa harap mo ang buntong-hininga ng bihag; ayon sa kadakilaan ng iyong kapangyarihan ay palagiin mo yaong nangatakda sa kamatayan:
Tuku ke aʻu ki ho ʻao ʻae ngaahi mafulu ʻae kau nofo pōpula; ke ke fakamoʻui ʻakinautolu kuo tuʻutuʻuni ke mate ʻo fakatatau mo hono lahi ʻo hoʻo māfimafi.
12 At ibalik mo sa aming mga kalapit-bansa sa makapito sa kanilang sinapupunan, ang kanilang pagduwahagi na kanilang idinuwahagi sa iyo, Oh Panginoon.
ʻE ʻEiki, ke ke ʻange ke liunga fitu ki he fatafata ʻo homau kaungāʻapi ʻenau lauʻikovi, ʻaia naʻa nau lauʻikoviʻi ʻaki koe.
13 Sa gayo'y kaming iyong bayan at mga tupa sa pastulan mo mangagpapasalamat sa iyo magpakailan man: aming ipakikilala ang iyong kapurihan sa lahat ng mga lahi.
Pea ko kimautolu ko ho kakai mo e fanga sipi ʻo hoʻo ngoue, temau ʻatu ʻae fakafetaʻi kiate koe ʻo taʻengata: temau fakahā atu ho ongoongolelei ki he toʻutangata kotoa pē.
