< Mga Awit 78 >

1 Makinig kayo, Oh bayan ko, sa aking kautusan: ikiling ninyo ang inyong mga pakinig sa mga salita ng aking bibig.
A contemplation by Asaph. Hear my teaching, my people. Turn your ears to the words of my mouth.
2 Aking bubukhin ang aking bibig sa isang talinghaga; ako'y magsasalita ng mga malabong sabi ng una:
I will open my mouth in a parable. I will utter dark sayings of old,
3 Na aming narinig at naalaman, at isinaysay sa amin ng aming mga magulang.
which we have heard and known, and our fathers have told us.
4 Hindi namin ikukubli sa kanilang mga anak, na isasaysay sa salin ng lahing darating ang mga pagpuri sa Panginoon, at ang kaniyang kalakasan, at ang kaniyang mga kagilagilalas na mga gawa na kaniyang ginawa.
We will not hide them from their children, telling to the generation to come the praises of the LORD, his strength, and his wondrous deeds that he has done.
5 Sapagka't siya'y nagtatag ng patotoo sa Jacob, at nagtakda ng kautusan sa Israel, na kaniyang iniutos sa aming mga magulang, na kanilang ipabatid sa kanilang mga anak:
For he established a covenant in Jacob, and appointed a teaching in Israel, which he commanded our fathers, that they should make them known to their children;
6 Upang maalaman ng lahing darating, sa makatuwid baga'y ng mga anak na ipanganganak; na siyang magsisibangon, at mangagsasaysay sa kanilang mga anak:
that the generation to come might know, even the children who should be born; who should arise and tell their children,
7 Upang kanilang mailagak ang kanilang pagasa sa Dios, at huwag kalimutan ang mga gawa ng Dios, Kundi ingatan ang kaniyang mga utos:
that they might set their hope in God, and not forget God’s deeds, but keep his commandments,
8 At huwag maging gaya ng kanilang mga magulang, may matigas na ulo at mapanghimagsik na lahi; isang lahing di naglagay sa matuwid ng kanilang puso, at ang kanilang diwa ay hindi tapat sa Dios,
and might not be as their fathers— a stubborn and rebellious generation, a generation that didn’t make their hearts loyal, whose spirit was not steadfast with God.
9 Ang mga anak ni Ephraim, gayong may sakbat at may dalang mga busog, at nagsitalikod sa kaarawan ng pagbabaka.
The children of Ephraim, being armed and carrying bows, turned back in the day of battle.
10 Hindi nila tinupad ang tipan ng Dios, at nagsitangging magsilakad sa kaniyang kautusan;
They didn’t keep God’s covenant, and refused to walk in his law.
11 At kanilang kinalimutan ang kaniyang mga gawa, at ang kaniyang mga kagilagilalas na mga gawa na kaniyang ipinakita sa kanila.
They forgot his doings, his wondrous deeds that he had shown them.
12 Mga kagilagilalas na mga bagay ay ginawa niya sa paningin ng kanilang mga magulang, sa lupain ng Egipto, sa parang ng Zoan.
He did marvellous things in the sight of their fathers, in the land of Egypt, in the field of Zoan.
13 Hinawi niya ang dagat, at pinaraan niya (sila) at kaniyang pinatayo ang tubig na parang bunton.
He split the sea, and caused them to pass through. He made the waters stand as a heap.
14 Sa araw naman ay kaniyang pinatnubayan (sila) sa pamamagitan ng isang ulap, at buong gabi ay sa pamamagitan ng tanglaw na apoy.
In the daytime he also led them with a cloud, and all night with a light of fire.
15 Kaniyang pinuwangan ang mga bato sa ilang, at pinainom niya (sila) ng sagana na gaya ng mula sa mga kalaliman.
He split rocks in the wilderness, and gave them drink abundantly as out of the depths.
16 Nagpabukal naman siya mula sa bato. At nagpababa ng tubig na parang mga ilog.
He brought streams also out of the rock, and caused waters to run down like rivers.
17 Gayon ma'y nagkasala uli (sila) laban sa kaniya, upang manghimagsik laban sa Kataastaasan sa ilang.
Yet they still went on to sin against him, to rebel against the Most High in the desert.
18 At kanilang tinukso ang Dios sa kanilang puso, sa paghingi ng pagkain sa kanilang pita.
They tempted God in their heart by asking food according to their desire.
19 Oo, sila'y nagsalita laban sa Dios; kanilang sinabi, Makapaghahanda ba ang Dios ng dulang sa ilang?
Yes, they spoke against God. They said, “Can God prepare a table in the wilderness?
20 Narito, kaniyang pinalo ang bato, na ang mga tubig ay bumubuluwak, at mga bukal ay nagsisiapaw; makapagbibigay ba siya ng tinapay naman? Ipaghahanda ba niya ng karne ang kaniyang bayan?
Behold, he struck the rock, so that waters gushed out, and streams overflowed. Can he give bread also? Will he provide meat for his people?”
21 Kaya't narinig ng Panginoon, at napoot: at isang apoy ay nagalab laban sa Jacob, at galit naman ay napailanglang laban sa Israel;
Therefore the LORD heard, and was angry. A fire was kindled against Jacob, anger also went up against Israel,
22 Sapagka't sila'y hindi nagsisampalataya sa Dios, at hindi nagsitiwala sa kaniyang pagliligtas.
because they didn’t believe in God, and didn’t trust in his salvation.
23 Gayon ma'y nagutos siya sa mga langit sa itaas, at binuksan ang mga pintuan ng langit;
Yet he commanded the skies above, and opened the doors of heaven.
24 At pinaulanan niya (sila) ng mana upang makain. At binigyan (sila) ng trigo ng langit.
He rained down manna on them to eat, and gave them food from the sky.
25 Kumain ang tao ng tinapay ng makapangyarihan: pinadalhan niya (sila) ng pagkain hanggang sa nangabusog.
Man ate the bread of angels. He sent them food to the full.
26 Kaniyang pinahihip ang hanging silanganan sa mga langit: at sa pamamagitan ng kaniyang kapangyarihan ay pinatnubayan niya ang hanging timugan.
He caused the east wind to blow in the sky. By his power he guided the south wind.
27 Pinaulanan naman niya (sila) ng karne na parang alabok, at ng mga ibong parang buhangin sa mga dagat:
He also rained meat on them as the dust, winged birds as the sand of the seas.
28 At pinalagpak niya sa gitna ng kanilang kampamento, sa palibot ng kanilang mga tahanan.
He let them fall in the middle of their camp, around their habitations.
29 Sa gayo'y nagsikain (sila) at nangabusog na mabuti; at ibinigay niya sa kanila ang kanilang pita.
So they ate, and were well filled. He gave them their own desire.
30 Hindi (sila) nagsihiwalay sa kanilang pita, ang kanilang pagkain ay nasa kanila pang mga bibig,
They didn’t turn from their cravings. Their food was yet in their mouths,
31 Nang ang galit ng Dios ay paitaas laban sa kanila, at pumatay sa mga pinakamataba sa kanila, at sinaktan ang mga binata sa Israel.
when the anger of God went up against them, killed some of their strongest, and struck down the young men of Israel.
32 Sa lahat ng ito ay nangagkasala pa (sila) at hindi naniwala sa kaniyang kagilagilalas na mga gawa.
For all this they still sinned, and didn’t believe in his wondrous works.
33 Kaya't kaniyang pinaram ang kanilang mga kaarawan sa walang kabuluhan, at ang kanilang mga taon ay sa mga kakilabutan.
Therefore he consumed their days in vanity, and their years in terror.
34 Nang kaniyang patayin (sila) sila'y nangagusisa sa kaniya: at sila'y nagsibalik, at nagsihanap ng tapat sa Dios.
When he killed them, then they enquired after him. They returned and sought God earnestly.
35 At kanilang naalaala na ang Dios ay kanilang malaking bato, at ang Kataastaasang Dios ay kanilang manunubos.
They remembered that God was their rock, the Most High God, their redeemer.
36 Nguni't tinutuya nila siya ng kanilang bibig, at pinagbubulaanan nila siya ng kanilang dila.
But they flattered him with their mouth, and lied to him with their tongue.
37 Sapagka't ang kanilang puso ay hindi matuwid sa kaniya, ni tapat man (sila) sa kaniyang tipan.
For their heart was not right with him, neither were they faithful in his covenant.
38 Nguni't siya, palibhasa'y puspos ng kaawaan, ay pinatawad ang kanilang kasamaan at hindi (sila) nilipol: Oo, madalas na inihiwalay ang kaniyang galit, at hindi pinukaw ang buo niyang poot.
But he, being merciful, forgave iniquity, and didn’t destroy them. Yes, many times he turned his anger away, and didn’t stir up all his wrath.
39 At naalaala niyang sila'y laman lamang; hanging dumadaan, at hindi bumabalik.
He remembered that they were but flesh, a wind that passes away, and doesn’t come again.
40 Kay dalas na nanghimagsik nila laban sa kaniya sa ilang, at pinapanglaw nila siya sa ilang!
How often they rebelled against him in the wilderness, and grieved him in the desert!
41 At sila'y nagsibalik uli, at tinukso ang Dios, at minungkahi ang Banal ng Israel.
They turned again and tempted God, and provoked the Holy One of Israel.
42 Hindi nila inalaala ang kaniyang kamay, ni ang araw man nang kaniyang tubusin (sila) sa kaaway.
They didn’t remember his hand, nor the day when he redeemed them from the adversary;
43 Kung paanong kaniyang inilagay ang kaniyang mga tanda sa Egipto, at ang kaniyang mga kababalaghan sa parang ng Zoan;
how he set his signs in Egypt, his wonders in the field of Zoan,
44 At pinapaging dugo ang kanilang mga ilog, at ang kanilang mga bukal, na anopa't hindi (sila) makainom.
he turned their rivers into blood, and their streams, so that they could not drink.
45 Nagsugo rin siya sa gitna nila ng mga pulutong ng mga bangaw na lumamon sa kanila; at mga palaka, na nagsigiba sa kanila.
He sent amongst them swarms of flies, which devoured them; and frogs, which destroyed them.
46 Ibinigay rin niya ang kanilang bunga sa tipaklong, at ang kanilang pakinabang sa balang.
He also gave their increase to the caterpillar, and their labour to the locust.
47 Sinira niya ang kanilang ubasan ng granizo, at ang mga puno nila ng sikomoro ng escarcha.
He destroyed their vines with hail, their sycamore fig trees with frost.
48 Ibinigay rin naman niya ang kanilang mga hayop sa granizo, at sa mga lintik ang kanilang mga kawan.
He also gave over their livestock to the hail, and their flocks to hot thunderbolts.
49 Ibinugso niya sa kanila ang kabangisan ng kaniyang galit, poot at galit, at kabagabagan, pulutong ng mga anghel ng kasamaan.
He threw on them the fierceness of his anger, wrath, indignation, and trouble, and a band of angels of evil.
50 Kaniyang iginawa ng landas ang kaniyang galit; hindi niya pinigil ang kanilang buhay sa kamatayan, kundi ibinigay ang kanilang buhay sa pagkapuksa;
He made a path for his anger. He didn’t spare their soul from death, but gave their life over to the pestilence,
51 At sinaktan ang lahat na panganay sa Egipto, ang panguna ng kanilang kalakasan sa mga tolda ni Cham:
and struck all the firstborn in Egypt, the chief of their strength in the tents of Ham.
52 Nguni't kaniyang pinayaon ang kaniyang sariling bayan na parang mga tupa, at pinatnubayan (sila) sa ilang na parang kawan.
But he led out his own people like sheep, and guided them in the wilderness like a flock.
53 At inihatid niya silang tiwasay, na anopa't hindi (sila) nangatakot: nguni't tinakpan ng dagat ang kanilang mga kaaway.
He led them safely, so that they weren’t afraid, but the sea overwhelmed their enemies.
54 At dinala niya (sila) sa hangganan ng kaniyang santuario, sa bundok na ito na binili ng kaniyang kanang kamay.
He brought them to the border of his sanctuary, to this mountain, which his right hand had taken.
55 Pinalayas din niya ang mga bansa sa harap nila, at binahagi sa kanila na pinakamana sa pamamagitan ng pising panukat, at pinatahan ang mga lipi ng Israel sa kanilang mga tolda.
He also drove out the nations before them, allotted them for an inheritance by line, and made the tribes of Israel to dwell in their tents.
56 Gayon ma'y nanukso at nanghimagsik (sila) laban sa Kataastaasang Dios, at hindi iningatan ang kaniyang mga patotoo;
Yet they tempted and rebelled against the Most High God, and didn’t keep his testimonies,
57 Kundi nagsitalikod, at nagsigawang may paglililo na gaya ng kanilang mga magulang: sila'y nagsilisyang parang magdarayang busog.
but turned back, and dealt treacherously like their fathers. They were twisted like a deceitful bow.
58 Sapagka't minungkahi nila siya sa galit ng kanilang mga mataas na dako, at kinilos nila siya sa panibugho ng kanilang mga larawang inanyuan.
For they provoked him to anger with their high places, and moved him to jealousy with their engraved images.
59 Nang marinig ito ng Dios, ay napoot, at kinayamutang lubha ang Israel:
When God heard this, he was angry, and greatly abhorred Israel,
60 Sa gayo'y kaniyang pinabayaan ang tabernakulo ng Silo, ang tolda na kaniyang inilagay sa gitna ng mga tao;
so that he abandoned the tent of Shiloh, the tent which he placed amongst men,
61 At ibinigay ang kaniyang kalakasan sa pagkabihag, at ang kaniyang kaluwalhatian ay sa kamay ng kaaway.
and delivered his strength into captivity, his glory into the adversary’s hand.
62 Ibinigay rin niya ang kaniyang bayan sa tabak; at napoot sa kaniyang mana.
He also gave his people over to the sword, and was angry with his inheritance.
63 Nilamon ng apoy ang kanilang mga binata; at ang mga dalaga nila'y hindi nagkaroon ng awit ng pagaasawa.
Fire devoured their young men. Their virgins had no wedding song.
64 Ang mga saserdote nila'y nabuwal sa pamamagitan ng tabak; at ang mga bao nila'y hindi nanganaghoy.
Their priests fell by the sword, and their widows couldn’t weep.
65 Nang magkagayo'y gumising ang Panginoon na gaya ng mula sa pagkakatulog, gaya ng malakas na tao na humihiyaw dahil sa alak.
Then the Lord awakened as one out of sleep, like a mighty man who shouts by reason of wine.
66 At sinaktan niya sa likod ang kaniyang mga kaaway: inilagay niya (sila) sa laging kadustaan.
He struck his adversaries backward. He put them to a perpetual reproach.
67 Bukod dito'y tinanggihan niya ang tolda ng Jose, at hindi pinili ang lipi ni Ephraim;
Moreover he rejected the tent of Joseph, and didn’t choose the tribe of Ephraim,
68 Kundi pinili ang lipi ni Juda, ang bundok ng Zion na kaniyang inibig.
But chose the tribe of Judah, Mount Zion which he loved.
69 At itinayo niya ang kaniyang santuario na parang mga kataasan, parang lupa na kaniyang itinatag magpakailan man.
He built his sanctuary like the heights, like the earth which he has established forever.
70 Pinili naman niya si David na kaniyang lingkod, at kinuha niya siya mula sa kulungan ng mga tupa:
He also chose David his servant, and took him from the sheepfolds;
71 Dinala niya siya na mula sa pagsunod sa mga tupa ng nagpapasuso, upang maging pastor ng Jacob na kaniyang bayan, at ang Israel na kaniyang mana.
from following the ewes that have their young, he brought him to be the shepherd of Jacob, his people, and Israel, his inheritance.
72 Sa gayo'y siya ang kanilang pastor ayon sa pagtatapat ng kaniyang puso; at pinatnubayan niya (sila) sa pamamagitan ng kabihasahan ng kaniyang mga kamay.
So he was their shepherd according to the integrity of his heart, and guided them by the skilfulness of his hands.

< Mga Awit 78 >