Mga Awit 77

1 Ako'y dadaing ng aking tinig sa Dios; sa Dios ng aking tinig; at kaniyang didinggin ako.

“For the leader of the music of the Jeduthunites. A psalm of Asaph.” I call upon God; I cry aloud for help; I call upon God, that he would hear me!

2 Sa kaarawan ng aking kabagabagan ay hinahanap ko ang Panginoon: ang kamay ko'y nakaunat sa gabi, at hindi nangangalay; tumatangging maaliw ang kaluluwa ko.

In the day of my trouble I seek the Lord; In the night is my hand stretched forth continually; My soul refuseth to be comforted.

3 Naaalaala ko ang Dios, at ako'y nababalisa: ako'y nagdaramdam, at ang diwa ko'y nanglulupaypay. (Selah)

I remember God, and am disquieted; I think of him, and my spirit is overwhelmed.

4 Iyong pinupuyat ang mga mata ko: ako'y totoong nababagabag na hindi ako makapagsalita.

Thou keepest mine eyelids from closing; I am distressed, so that I cannot speak!

5 Aking ginunita ang mga araw ng una, ang mga taon ng dating mga panahon.

I think of the days of old, —The years of ancient times.

6 Aking inaalaala ang awit ko sa gabi: sumasangguni ako sa aking sariling puso; at ang diwa ko'y masikap na nagsiyasat.

I call to remembrance my songs in the night; I meditate in my heart, And my spirit inquireth:

7 Magtatakuwil ba ang Panginoon magpakailan man? At hindi na baga siya lilingap pa?

Will the Lord be angry for ever? Will he be favorable no more?

8 Ang kaniya bang kagandahang-loob ay lubos na nawala magpakailan man? Natapos na bang walang hanggan ang kaniyang pangako?

Is his mercy utterly withdrawn for ever? Doth his promise fail from generation to generation?

9 Nakalimot na ba ang Dios na magmaawain? Kaniya bang tinakpan ng kagalitan ang kaniyang malumanay na mga kaawaan? (Selah)

Hath God forgotten to be gracious? Hath he in anger shut up his compassion?

10 At aking sinabi, Ito ang sakit ko; nguni't aalalahanin ko ang mga taon ng kanan ng Kataastaasan.

Then I say, “This is mine affliction, A change in the right hand of the Most High.”

11 Babanggitin ko ang mga gawa ng Panginoon; sapagka't aalalahanin ko ang mga kabagabagan mo ng una.

I remember the deeds of Jehovah; I think of thy wonders of old.

12 Bubulayin ko ang lahat ng iyong gawa, at magmumuni tungkol sa iyong mga gawa.

I meditate on all thy works, And talk of thy doings.

13 Ang iyong daan, Oh Dios, ay nasa santuario: sino ang dakilang dios na gaya ng Dios?

Thy ways, O God! are holy! Who so great a god as our God?

14 Ikaw ay Dios na gumagawa ng mga kagilagilalas: iyong ipinakilala ang kalakasan mo sa gitna ng mga tao.

Thou art a God who doest wonders; Thou hast manifested thy power among the nations.

15 Iyong tinubos ng kamay mo ang iyong bayan, ang mga anak ng Jacob at ng Jose. (Selah)

With thy strong arm thou didst redeem thy people, —The sons of Jacob and Joseph.

16 Nakita ka ng tubig, Oh Dios; nakita ka ng tubig, sila'y nangatakot: ang mga kalaliman din naman ay nanginig.

The waters saw thee, O God! The waters saw thee, and feared, And the deep trembled.

17 Ang mga alapaap ay nangaglagpak ng tubig; ang langit ay humugong: ang mga pana mo naman ay nagsihilagpos.

The clouds poured out water, The skies sent forth thunder, And thine arrows flew.

18 Ang tinig ng iyong kulog, ay nasa ipoipo; tinanglawan ng mga kidlat ang sanglibutan: ang lupa ay nayanig at umuga.

Thy thunder roared in the whirlwind; Thy lightning illumined the world; The earth trembled and shook.

19 Ang daan mo'y nasa dagat, at ang mga landas mo'y nasa malalawak na tubig, at ang bakas mo'y hindi nakilala.

Thy way was through the sea, And thy path through great waters; And thy footsteps could not be found.

20 Iyong pinapatnubayan ang iyong bayan na parang kawan, sa pamamagitan ng kamay ni Moises at ni Aaron.

Thou didst lead thy people like a flock, By the hands of Moses and Aaron.