Mga Awit 77

1 Ako'y dadaing ng aking tinig sa Dios; sa Dios ng aking tinig; at kaniyang didinggin ako.

I cried unto Elohim with my voice, even unto Elohim with my voice; and he gave ear unto me.

2 Sa kaarawan ng aking kabagabagan ay hinahanap ko ang Panginoon: ang kamay ko'y nakaunat sa gabi, at hindi nangangalay; tumatangging maaliw ang kaluluwa ko.

In the day of my trouble I sought YHWH: my sore ran in the night, and ceased not: my soul refused to be comforted.

3 Naaalaala ko ang Dios, at ako'y nababalisa: ako'y nagdaramdam, at ang diwa ko'y nanglulupaypay. (Selah)

I remembered Elohim, and was troubled: I complained, and my spirit was overwhelmed. (Selah)

4 Iyong pinupuyat ang mga mata ko: ako'y totoong nababagabag na hindi ako makapagsalita.

Thou holdest mine eyes waking: I am so troubled that I cannot speak.

5 Aking ginunita ang mga araw ng una, ang mga taon ng dating mga panahon.

I have considered the days of old, the years of ancient times.

6 Aking inaalaala ang awit ko sa gabi: sumasangguni ako sa aking sariling puso; at ang diwa ko'y masikap na nagsiyasat.

I call to remembrance my song in the night: I commune with mine own heart: and my spirit made diligent search.

7 Magtatakuwil ba ang Panginoon magpakailan man? At hindi na baga siya lilingap pa?

Will YHWH cast off for ever? and will he be favourable no more?

8 Ang kaniya bang kagandahang-loob ay lubos na nawala magpakailan man? Natapos na bang walang hanggan ang kaniyang pangako?

Is his mercy clean gone for ever? doth his promise fail for evermore?

9 Nakalimot na ba ang Dios na magmaawain? Kaniya bang tinakpan ng kagalitan ang kaniyang malumanay na mga kaawaan? (Selah)

Hath El forgotten to be gracious? hath he in anger shut up his tender mercies? (Selah)

10 At aking sinabi, Ito ang sakit ko; nguni't aalalahanin ko ang mga taon ng kanan ng Kataastaasan.

And I said, This is my infirmity: but I will remember the years of the right hand of the most High.

11 Babanggitin ko ang mga gawa ng Panginoon; sapagka't aalalahanin ko ang mga kabagabagan mo ng una.

I will remember the works of YAH: surely I will remember thy wonders of old.

12 Bubulayin ko ang lahat ng iyong gawa, at magmumuni tungkol sa iyong mga gawa.

I will meditate also of all thy work, and talk of thy doings.

13 Ang iyong daan, Oh Dios, ay nasa santuario: sino ang dakilang dios na gaya ng Dios?

Thy way, O Elohim, is in the sanctuary: who is so great an El as our Elohim?

14 Ikaw ay Dios na gumagawa ng mga kagilagilalas: iyong ipinakilala ang kalakasan mo sa gitna ng mga tao.

Thou art the El that doest wonders: thou hast declared thy strength among the people.

15 Iyong tinubos ng kamay mo ang iyong bayan, ang mga anak ng Jacob at ng Jose. (Selah)

Thou hast with thine arm redeemed thy people, the sons of Jacob and Joseph. (Selah)

16 Nakita ka ng tubig, Oh Dios; nakita ka ng tubig, sila'y nangatakot: ang mga kalaliman din naman ay nanginig.

The waters saw thee, O Elohim, the waters saw thee; they were afraid: the depths also were troubled.

17 Ang mga alapaap ay nangaglagpak ng tubig; ang langit ay humugong: ang mga pana mo naman ay nagsihilagpos.

The clouds poured out water: the skies sent out a sound: thine arrows also went abroad.

18 Ang tinig ng iyong kulog, ay nasa ipoipo; tinanglawan ng mga kidlat ang sanglibutan: ang lupa ay nayanig at umuga.

The voice of thy thunder was in the heaven: the lightnings lightened the world: the earth trembled and shook.

19 Ang daan mo'y nasa dagat, at ang mga landas mo'y nasa malalawak na tubig, at ang bakas mo'y hindi nakilala.

Thy way is in the sea, and thy path in the great waters, and thy footsteps are not known.

20 Iyong pinapatnubayan ang iyong bayan na parang kawan, sa pamamagitan ng kamay ni Moises at ni Aaron.

Thou leddest thy people like a flock by the hand of Moses and Aaron.