Mga Awit 75

1 Kami ay nagpapasalamat sa iyo, Oh Dios: kami ay nagpapasalamat, sapagka't ang iyong pangalan ay malapit: isinasaysay ng mga tao ang iyong mga kagilagilalas na gawa.

Hvalimo te, Bože, hvalimo; blizu je ime tvoje. Za tebe kazuju èudesa tvoja.

2 Pagka aking nakamtan ang takdang kapanahunan, hahatol ako ng matuwid.

“Kad vidim da je vrijeme, sudiæu pravo.

3 Ang lupa at lahat na tagarito ay natutunaw: aking itinayo ang mga haligi niyaon. (Selah)

Njiha se zemlja sa svijema koji žive na njoj, ja utvrðujem stupove njezine.”

4 Aking sinabi sa hambog, Huwag kang gumawang may kahambugan: at sa masama, Huwag kang magtaas ng sungay:

Kažem hvališama: ne hvalite se, i bezakonicima: ne dižite roga.

5 Huwag mong itaas ang iyong sungay ng mataas; huwag kang magsalitang may matigas na ulo.

Ne dižite u vis roga svojega, ne govorite tvrdoglavo.

6 Sapagka't hindi man mula sa silanganan, o mula man sa kalunuran, o mula man sa timugan, ang pagkataas.

Jer uzvišivanje ne dolazi ni od istoka ni od zapada ni od pustinje;

7 Kundi ang Dios ay siyang hukom: kaniyang ibinababa ang isa, at itinataas ang isa.

Nego je Bog sudija, jednoga ponižuje a drugoga uzvišuje.

8 Sapagka't sa kamay ng Panginoon ay may isang saro, at ang alak ay bumubula; puno ng pagkakahalohalo, at kaniyang inililiguwak din: tunay na ibubuhos ng lahat na masama sa lupa ang latak, at iinumin.

Jer je èaša u ruci Gospodu, vino vri, natoèio je punu, i razdaje iz nje. I talog æe njezin progutati, ispiæe svi bezbožnici na zemlji.

9 Nguni't aking ipahahayag magpakailan man, ako'y aawit ng mga kapurihan sa Dios ni Jacob.

A ja æu kazivati dovijeka, pjevaæu Bogu Jakovljevu.

10 Lahat ng mga sungay naman ng masama ay aking ihihiwalay; nguni't ang mga sungay ng matuwid ay matataas.

“Sve æu rogove bezbožnicima polomiti, a rogovi pravednikovi uzvisiæe se.”