Mga Awit 74
1 Oh Dios, bakit mo itinakuwil kami magpakailan man? Bakit ang iyong galit ay umuusok laban sa mga tupa ng iyong pastulan?
A contemplation by Asaph. God, why have you rejected us forever? Why does your anger smolder against the sheep of your pasture?
2 Alalahanin mo ang iyong kapisanan na iyong binili ng una, na iyong tinubos upang maging lipi ng iyong mana; at ang bundok ng Sion na iyong tinahanan.
Remember your congregation, which you purchased of old, which you have redeemed to be the tribe of your inheritance: Mount Zion, in which you have lived.
3 Itaas mo ang iyong mga paa sa mga walang hanggang guho, ang lahat na kasamaang ginawa ng kaaway sa santuario.
Lift up your feet to the perpetual ruins, all the evil that the enemy has done in the sanctuary.
4 Ang mga kaaway mo'y nagsisiangal sa gitna ng iyong kapulungan; kanilang itinaas ang kanilang mga watawat na pinakatanda.
Your adversaries have roared in the middle of your assembly. They have set up their standards as signs.
5 Sila'y tila mga tao na nangagtaas ng mga palakol sa mga kakahuyan.
They behaved like men wielding axes, cutting through a thicket of trees.
6 At ngayo'y lahat ng gawang inanyuan doon. Kanilang pinagputolputol ng palakol at ng mga pamukpok.
Now they break all its carved work down with hatchet and hammers.
7 Kanilang sinilaban ng apoy ang iyong santuario; kanilang dinumhan ang tahanang dako ng iyong pangalan hanggang sa lupa.
They have burned your sanctuary to the ground. They have profaned the dwelling place of your Name.
8 Kanilang sinabi sa kanilang puso, ating gibaing paminsan: kanilang sinunog ang lahat na sinagoga ng Dios sa lupain.
They said in their heart, “We will crush them completely.” They have burned up all the places in the land where God was worshiped.
9 Hindi namin nakikita ang aming mga tanda: Wala nang propeta pa; at wala mang sinoman sa amin na nakakaalam kung hanggang kailan.
We see no miraculous signs. There is no longer any prophet, neither is there among us anyone who knows how long.
10 Hanggang kailan, Oh Dios, mangduduwahagi ang kaaway? Lalapastanganin ba ng kaaway ang iyong pangalan magpakailan man?
How long, God, shall the adversary reproach? Shall the enemy blaspheme your name forever?
11 Bakit mo iniuurong ang iyong kamay, ang iyong kanan? Ilabas mo sa iyong sinapupunan, at iyong lipulin (sila)
Why do you draw back your hand, even your right hand? Take it from your chest and consume them!
12 Gayon ma'y ang Dios ay aking Hari ng una, na nagliligtas sa gitna ng lupa.
Yet God is my King of old, working salvation throughout the earth.
13 Iyong hinawi ang dagat sa iyong kalakasan: iyong pinagbasag ang mga ulo ng mga buwaya sa mga tubig.
You divided the sea by your strength. You broke the heads of the sea monsters in the waters.
14 Iyong pinagputolputol ang mga ulo ng leviatan, ibinigay mo siya na pagkain sa bayan na tumatahan sa ilang.
You broke the heads of Leviathan in pieces. You gave him as food to people and desert creatures.
15 Ikaw ay nagbukas ng bukal at ilog: iyong tinutuyo ang mga malaking ilog.
You opened up spring and stream. You dried up mighty rivers.
16 Ang araw ay iyo, ang gabi ay iyo rin: iyong inihanda ang liwanag at ang araw.
The day is yours, the night is also yours. You have prepared the light and the sun.
17 Iyong inilagay ang lahat ng mga hangganan ng lupa: iyong ginawa ang taginit at taginaw.
You have set all the boundaries of the earth. You have made summer and winter.
18 Iyong alalahanin ito, na nangduwahagi ang kaaway, Oh Panginoon, at nilapastangan ng mangmang na bayan ang iyong pangalan.
Remember this, that the enemy has mocked you, Yahweh. Foolish people have blasphemed your name.
19 Oh huwag mong ibigay ang kaluluwa ng inakay ng iyong kalapati sa mabangis na hayop: huwag mong kalimutan ang buhay ng iyong dukha magpakailan man.
Don’t deliver the soul of your dove to wild beasts. Don’t forget the life of your poor forever.
20 Magkaroong pitagan ka sa tipan: sapagka't ang mga madilim na dako ng lupa ay puno ng mga tahanan ng karahasan.
Honor your covenant, for haunts of violence fill the dark places of the earth.
21 Oh huwag bumalik na may kahihiyan ang naaapi: pupurihin ng dukha at mapagkailangan ang iyong pangalan.
Don’t let the oppressed return ashamed. Let the poor and needy praise your name.
22 Bumangon ka, Oh Dios, ipaglaban mo ang iyong sariling usap: alalahanin mo kung paanong dinuduwahagi ka ng mangmang buong araw.
Arise, God! Plead your own cause. Remember how the foolish man mocks you all day.
23 Huwag mong kalimutan ang tinig ng iyong mga kaaway: ang ingay niyaong nagsisibangon laban sa iyo ay patuloy na lumalala.
Don’t forget the voice of your adversaries. The tumult of those who rise up against you ascends continually.
