Mga Awit 74

1 Oh Dios, bakit mo itinakuwil kami magpakailan man? Bakit ang iyong galit ay umuusok laban sa mga tupa ng iyong pastulan?

AN INSTRUCTION OF ASAPH. Why, O God, have You cast off forever? Your anger smokes against the flock of Your pasture.

2 Alalahanin mo ang iyong kapisanan na iyong binili ng una, na iyong tinubos upang maging lipi ng iyong mana; at ang bundok ng Sion na iyong tinahanan.

Remember Your congregation [That] You purchased of old, You redeemed the rod of Your inheritance, This Mount Zion—You dwelt in it.

3 Itaas mo ang iyong mga paa sa mga walang hanggang guho, ang lahat na kasamaang ginawa ng kaaway sa santuario.

Lift up Your steps to the continuous desolations, Everything the enemy did wickedly in the sanctuary.

4 Ang mga kaaway mo'y nagsisiangal sa gitna ng iyong kapulungan; kanilang itinaas ang kanilang mga watawat na pinakatanda.

Your adversaries have roared, In the midst of Your meeting-places, They have set their ensigns as ensigns.

5 Sila'y tila mga tao na nangagtaas ng mga palakol sa mga kakahuyan.

He is known as one bringing in on high Against a thicket of wood—axes.

6 At ngayo'y lahat ng gawang inanyuan doon. Kanilang pinagputolputol ng palakol at ng mga pamukpok.

And now they break down its engravings, Together, with axe and hatchet,

7 Kanilang sinilaban ng apoy ang iyong santuario; kanilang dinumhan ang tahanang dako ng iyong pangalan hanggang sa lupa.

They have sent Your sanctuary into fire, They defiled the Dwelling Place of Your Name to the earth,

8 Kanilang sinabi sa kanilang puso, ating gibaing paminsan: kanilang sinunog ang lahat na sinagoga ng Dios sa lupain.

They said in their hearts, “Let us oppress them together,” They burned all the meeting-places of God in the land.

9 Hindi namin nakikita ang aming mga tanda: Wala nang propeta pa; at wala mang sinoman sa amin na nakakaalam kung hanggang kailan.

We have not seen our ensigns, There is no longer a prophet, Nor with us is one knowing how long.

10 Hanggang kailan, Oh Dios, mangduduwahagi ang kaaway? Lalapastanganin ba ng kaaway ang iyong pangalan magpakailan man?

Until when, O God, does an adversary reproach? Does an enemy despise Your Name forever?

11 Bakit mo iniuurong ang iyong kamay, ang iyong kanan? Ilabas mo sa iyong sinapupunan, at iyong lipulin (sila)

Why do You turn back Your hand, Even Your right hand? Remove [it] from the midst of Your bosom.

12 Gayon ma'y ang Dios ay aking Hari ng una, na nagliligtas sa gitna ng lupa.

And God [is] my king of old, Working salvation in the midst of the earth.

13 Iyong hinawi ang dagat sa iyong kalakasan: iyong pinagbasag ang mga ulo ng mga buwaya sa mga tubig.

You have divided [the] sea by Your strength, You have shattered heads of dragons by the waters,

14 Iyong pinagputolputol ang mga ulo ng leviatan, ibinigay mo siya na pagkain sa bayan na tumatahan sa ilang.

You have broken the heads of leviathan, You make him food for the people of desert-dwellers.

15 Ikaw ay nagbukas ng bukal at ilog: iyong tinutuyo ang mga malaking ilog.

You have cleaved a fountain and a stream, You have dried up perennial flowings.

16 Ang araw ay iyo, ang gabi ay iyo rin: iyong inihanda ang liwanag at ang araw.

The day [is] Yours, The night [is] also Yours, You have prepared a light-giver—the sun.

17 Iyong inilagay ang lahat ng mga hangganan ng lupa: iyong ginawa ang taginit at taginaw.

You have set up all the borders of earth, Summer and winter—You have formed them.

18 Iyong alalahanin ito, na nangduwahagi ang kaaway, Oh Panginoon, at nilapastangan ng mangmang na bayan ang iyong pangalan.

Remember this—an enemy reproached YHWH, And a foolish people have despised Your Name.

19 Oh huwag mong ibigay ang kaluluwa ng inakay ng iyong kalapati sa mabangis na hayop: huwag mong kalimutan ang buhay ng iyong dukha magpakailan man.

Do not give up to a [wild] creature, The soul of Your turtle-dove, Do not forget the life of Your poor ones forever.

20 Magkaroong pitagan ka sa tipan: sapagka't ang mga madilim na dako ng lupa ay puno ng mga tahanan ng karahasan.

Look attentively to the covenant, For the dark places of earth, Have been full of habitations of violence.

21 Oh huwag bumalik na may kahihiyan ang naaapi: pupurihin ng dukha at mapagkailangan ang iyong pangalan.

Do not let the oppressed turn back ashamed, Let the poor and needy praise Your Name,

22 Bumangon ka, Oh Dios, ipaglaban mo ang iyong sariling usap: alalahanin mo kung paanong dinuduwahagi ka ng mangmang buong araw.

Arise, O God, plead Your plea, Remember Your reproach from a fool all the day.

23 Huwag mong kalimutan ang tinig ng iyong mga kaaway: ang ingay niyaong nagsisibangon laban sa iyo ay patuloy na lumalala.

Do not forget the voice of Your adversaries, The noise of Your withstanders is going up continually!