< Mga Awit 73 >

1 Tunay na ang Dios ay mabuti sa Israel. Sa mga malilinis sa puso.
A Melody of Asaph. Nothing but good, is God, Unto Israel, Unto the pure in heart.
2 Nguni't tungkol sa akin, ang mga paa ko'y halos nahiwalay: ang mga hakbang ko'y kamunti nang nangadulas.
But, as for me, —My feet had, almost stumbled, My steps had, well-nigh slipped;
3 Sapagka't ako'y nanaghili sa hambog, nang aking makita ang kaginhawahan ng masama.
For I was envious of the boasters, At the prosperity of the lawless, used I to look.
4 Sapagka't walang mga tali sa kanilang kamatayan: kundi ang kanilang kalakasan ay matatag.
For they have no pangs in their death, And vigorous is their body;
5 Sila'y wala sa kabagabagan na gaya ng ibang mga tao; na hindi man (sila) nangasasalot na gaya ng ibang mga tao.
Of the toil of weak mortals, have they none, Nor, with the sons of earth, are they hard smitten.
6 Kaya't kapalalua'y gaya ng kuwintas sa kanilang leeg: tinatakpan (sila) ng karahasan na gaya ng bihisan.
For this cause, doth arrogance deck them as a neck-chain, And a garment of wrong is their attire;
7 Ang kanilang mga mata ay lumuluwa sa katabaan: sila'y mayroong higit kay sa mananasa ng puso.
Their iniquity, hath proceeded from fatness, They have surpassed the imaginations of the heart;
8 Sila'y manganunuya, at sa kasamaan ay nanunungayaw ng pagpighati: sila'y nangagsasalitang may kataasan.
They mock, and wickedly command oppression, From on high, they command;
9 Kanilang inilagay ang kanilang bibig sa mga langit, at ang kanilang dila ay lumalakad sa lupa.
They have set, in the heavens, their mouth, And, their tongue, marcheth through the earth.
10 Kaya't ibinabalik dito ang kaniyang bayan: at tubig ng punong saro ay nilalagok nila.
Therefore must his people return thither, And, the waters of abundance, are drained by them;
11 At kanilang sinasabi, Paanong nalalaman ng Dios? At may kaalaman ba sa Kataastaasan?
And they say—How doth GOD know? And is there knowledge in the Most High?
12 Narito, ang mga ito ang masama; at palibhasa'y laging tiwasay nagsisilago sa mga kayamanan,
Lo! these, are the lawless, Who are secure for an age, They have attained unto wealth.
13 Tunay na sa walang kabuluhan ay nilinis ko ang aking puso, at hinugasan ko ang aking mga kamay sa kawalaang sala;
Altogether in vain, Have I cleansed my heart, And bathed in pureness, my hands;
14 Sapagka't buong araw ay nasalot ako, at naparusahan tuwing umaga.
And yet been smitten all the day, And been rebuked morning by morning!
15 Kung aking sinabi, Ako'y magsasalita ng ganito; narito, ako'y gagawang may karayaan sa lahi ng iyong mga anak.
If I had thought, I will relate it thus, Lo! the circle of thy sons, had I betrayed.
16 Nang aking isipin kung paanong aking malalaman ito, ay napakahirap sa ganang akin;
When I reasoned, that I might understand this, A vexation, it was in mine eyes:
17 Hanggang sa ako'y pumasok sa santuario ng Dios, at aking nagunita ang kanilang huling wakas,
Until I could enter the holy places of God, —Could give heed to their hereafter: —
18 Tunay na iyong inilagay (sila) sa mga madulas na dako: iyong inilugmok (sila) sa kapahamakan.
Surely, in slippery places, dost thou set them, —Thou hast suffered them to fall into places of danger.
19 Kung paanong naging kapahamakan (sila) sa isang sandali! Sila'y nilipol na lubos ng mga kakilabutan.
How have they become desolate, as in a moment! They have ceased—come to an end, by reason of calamities.
20 Ang panaginip sa pagkagising: sa gayon, Oh Panginoon, pag gumising ka, iyong hahamakin ang kanilang larawan.
As the dream of him that waketh, O my Lord! when rousing thyself up, their shadowy being, wilt thou despise.
21 Sapagka't ang puso ko'y namanglaw, at sa aking kalooban ay nasaktan ako:
But my heart had grown embittered, And, in my reins, had I received wounds;
22 Sa gayo'y naging walang muwang ako, at musmos; ako'y naging gaya ng hayop sa harap mo.
But, I, was brutish, and could not perceive, Like the beasts, had I become before thee.
23 Gayon ma'y laging sumasaiyo ako: iyong inalalayan ang aking kanan.
Nevertheless, I, am continually before thee, Thou hast taken hold of my right hand;
24 Iyong papatnubayan ako ng iyong payo, at pagkatapos ay tatanggapin mo ako sa kaluwalhatian.
By thy counsel, wilt thou guide me, And, afterwards, unto glory, wilt thou take me.
25 Sinong kumakasi sa akin sa langit kundi ikaw? At walang ninanasa ako sa lupa liban sa iyo.
Whom have I in the heavens? And, compared with thee, there is nothing I desire on earth.
26 Ang aking laman at ang aking puso ay nanglulupaypay: nguni't ang Dios ay kalakasan ng aking puso, at bahagi ko magpakailan man.
Failed have my flesh and my heart, The rock of my heart—and my portion, is God unto times age-abiding.
27 Sapagka't narito, silang malayo sa iyo ay mangalilipol: iyong ibinuwal silang lahat, na nangakikiapid, na nagsisihiwalay sa iyo.
For lo! they who are far from thee, shall perish, Thou hast put an end to every one who wandered unchastely from thee.
28 Nguni't mabuti sa akin na lumapit sa Dios; ginawa kong aking kanlungan ang Panginoong Dios, upang aking maisaysay ang lahat ng iyong mga gawa.
But, as for me, the drawing near of God, is my blessedness, —I have made, of My Lord Yahweh, my refuge, —That I may recount all thy works.

< Mga Awit 73 >