Mga Awit 73

1 Tunay na ang Dios ay mabuti sa Israel. Sa mga malilinis sa puso.

Psalam. Asafov Kako je dobar Bog čestitima, Bog onima koji su čista srca!

2 Nguni't tungkol sa akin, ang mga paa ko'y halos nahiwalay: ang mga hakbang ko'y kamunti nang nangadulas.

A meni umalo noge ne posrnuše, zamalo koraci ne okliznuše,

3 Sapagka't ako'y nanaghili sa hambog, nang aking makita ang kaginhawahan ng masama.

jer zločincima zavidjeh motreći sreću grešnika.

4 Sapagka't walang mga tali sa kanilang kamatayan: kundi ang kanilang kalakasan ay matatag.

Nikakvu patnju ne snose, pretilo je tijelo njihovo.

5 Sila'y wala sa kabagabagan na gaya ng ibang mga tao; na hindi man (sila) nangasasalot na gaya ng ibang mga tao.

Ne žive u mukama smrtnika, ljudske ih nevolje ne biju.

6 Kaya't kapalalua'y gaya ng kuwintas sa kanilang leeg: tinatakpan (sila) ng karahasan na gaya ng bihisan.

Stoga je oholost ogrlica vratu njihovu, a nasilje haljina koja ih pokriva.

7 Ang kanilang mga mata ay lumuluwa sa katabaan: sila'y mayroong higit kay sa mananasa ng puso.

Iz pretila srca izlazi opakost njihova, srca im se prelijevaju ispraznim tlapnjama.

8 Sila'y manganunuya, at sa kasamaan ay nanunungayaw ng pagpighati: sila'y nangagsasalitang may kataasan.

Podsmjehuju se i zlobno govore, nasiljem prijete odozgo.

9 Kanilang inilagay ang kanilang bibig sa mga langit, at ang kanilang dila ay lumalakad sa lupa.

Ustima na nebo nasrću, a jezik se njihov obara na zemlju.

10 Kaya't ibinabalik dito ang kaniyang bayan: at tubig ng punong saro ay nilalagok nila.

Zato moj narod za njima leti i srče obilne vode

11 At kanilang sinasabi, Paanong nalalaman ng Dios? At may kaalaman ba sa Kataastaasan?

pa veli: “Kako da dozna Bog? Spoznaje li Svevišnji?”

12 Narito, ang mga ito ang masama; at palibhasa'y laging tiwasay nagsisilago sa mga kayamanan,

Eto, takvi su grešnici: uvijek spokojni, bogatstvo zgrću.

13 Tunay na sa walang kabuluhan ay nilinis ko ang aking puso, at hinugasan ko ang aking mga kamay sa kawalaang sala;

Jesam li, dakle, samo ja uzalud čuvao srce čisto i u nedužnosti prao ruke

14 Sapagka't buong araw ay nasalot ako, at naparusahan tuwing umaga.

kad sam primao udarce svaki dan i kaznu jutro za jutrom?

15 Kung aking sinabi, Ako'y magsasalita ng ganito; narito, ako'y gagawang may karayaan sa lahi ng iyong mga anak.

Da sam kazao: “Govorit ću kao i oni”, izdao bih rod sinova tvojih.

16 Nang aking isipin kung paanong aking malalaman ito, ay napakahirap sa ganang akin;

Promišljah tada da bih spoznao: al' mi se učini mučno u očima mojim

17 Hanggang sa ako'y pumasok sa santuario ng Dios, at aking nagunita ang kanilang huling wakas,

sve dok ne nađoh ulaz u Božje svetinje pa prozreh kakav im je svršetak.

18 Tunay na iyong inilagay (sila) sa mga madulas na dako: iyong inilugmok (sila) sa kapahamakan.

Zaista, na klizavu stazu ti ih postavljaš, u propast ih obaraš.

19 Kung paanong naging kapahamakan (sila) sa isang sandali! Sila'y nilipol na lubos ng mga kakilabutan.

Kako učas propadoše, nestaše, užas ih izjede!

20 Ang panaginip sa pagkagising: sa gayon, Oh Panginoon, pag gumising ka, iyong hahamakin ang kanilang larawan.

Kao što čovjek prezire san kad se probudi, tako ćeš, Gospode, prezreti lik im kada ustaneš.

21 Sapagka't ang puso ko'y namanglaw, at sa aking kalooban ay nasaktan ako:

Kad mi duša bijaše ojađena, a bubrezi probodeni,

22 Sa gayo'y naging walang muwang ako, at musmos; ako'y naging gaya ng hayop sa harap mo.

bezumnik bijah bez razbora, k'o živinče pred tobom.

23 Gayon ma'y laging sumasaiyo ako: iyong inalalayan ang aking kanan.

Al' ću odsad uvijek biti s tobom, jer ti prihvati desnicu moju:

24 Iyong papatnubayan ako ng iyong payo, at pagkatapos ay tatanggapin mo ako sa kaluwalhatian.

vodit ćeš me po naumu svojem da me zatim uzmeš u slavu svoju.

25 Sinong kumakasi sa akin sa langit kundi ikaw? At walang ninanasa ako sa lupa liban sa iyo.

Koga ja imam u nebu osim tebe? Kad sam s tobom, ne veselim se zemlji.

26 Ang aking laman at ang aking puso ay nanglulupaypay: nguni't ang Dios ay kalakasan ng aking puso, at bahagi ko magpakailan man.

Malaksalo mi tijelo i srce: okrilje srca moga, i baštino moja, o Bože, dovijeka!

27 Sapagka't narito, silang malayo sa iyo ay mangalilipol: iyong ibinuwal silang lahat, na nangakikiapid, na nagsisihiwalay sa iyo.

Doista, propast će oni koji se udaljuju od tebe, istrebljuješ svakog tko ti se iznevjeri.

28 Nguni't mabuti sa akin na lumapit sa Dios; ginawa kong aking kanlungan ang Panginoong Dios, upang aking maisaysay ang lahat ng iyong mga gawa.

A meni je milina biti u Božjoj blizini, imati sklonište svoje u Jahvi. Pripovijedat ću sva tvoja djela na vratima Kćeri sionske.