< Mga Awit 67 >

1 Dios maawa ka sa amin, at pagpalain mo kami, at pasilangin nawa niya ang kaniyang mukha sa amin; (Selah)
KOT en kotin maki on kit, o kotin kapaia kin kit. A kotin kamaraine kin kit, jilan i.
2 Upang ang iyong daan ay maalaman sa lupa, ang iyong pangligtas na kagalingan sa lahat ng mga bansa.
Pwe japwilim a al akan me janjaleda nin jappa o ren men liki kan a maur.
3 Purihin ka ng mga bayan, Oh Dios; purihin ka ng lahat ng mga bayan.
Main Kot, wei kan pan kapina komui, wei kan karoj pan kapina komui.
4 Oh mangatuwa at magsiawit sa kasayahan ang mga bansa: sapagka't iyong hahatulan ang mga bayan ng karampatan, at iyong pamamahalaan ang mga bansa sa lupa. (Selah)
Wei kan pan peren kida o nijinij, pwe kom kin kotin kapun on wei kan ni tiak pun, o kom kotin kaunda aramaj akan nin jappa.
5 Purihin ka ng mga bayan, Oh Dios; purihin ka ng lahat ng mga bayan.
Main Kot, wei kan pan kapina komui, wei kan karoj pan kapina komui.
6 Isinibol ng lupa ang kaniyang bunga: ang Dios ang sarili naming Dios ay pagpapalain kami.
Jap o kin kapwaiada a tuka kan. Kot pan kotin kapai kit ada, at Kot.
7 Pagpapalain kami ng Dios: at lahat ng mga wakas ng lupa ay mangatatakot sa kaniya.
Kot pan kotin kapai kit ada, o toun jappa karoj pan majak i!

< Mga Awit 67 >