< Mga Awit 64 >

1 Dinggin mo ang tinig ko, Oh Dios, sa aking hibik: ingatan mo ang buhay ko sa pagkatakot sa kaaway.
Ki he Takimuʻa, ko e Saame ʻa Tevita. Fanongo ki hoku leʻo, ʻE ʻOtua, ʻi heʻeku lotu: fakahaofi ʻeku moʻui mei he manavahē ki he fili.
2 Ikubli mo ako sa lihim na payo ng mga manggagawa ng kasamaan; sa panggugulo ng mga manggagawa ng kasamaan:
Fakafufū au mei he filioʻi ʻae kau angahala; mei he angatuʻu fakamaveuveu ʻoe kau fai kovi:
3 Na siyang nangaghasa ng kanilang dila na parang tabak, at pinahilagpos ang kanilang mga palaso, sa makatuwid baga'y ang masasakit na salita:
‌ʻOku nau fakamata honau ʻelelo ʻo hangē ko e heletā, ʻonau teke ʻenau kaufana ke fanaʻi ʻenau ngaahi ngahau, ʻio, ko e ngaahi lea kona.
4 Upang kanilang maihilagpos sa sakdal sa mga lihim na dako: biglang inihihilagpos nila sa kaniya at hindi natatakot.
Koeʻuhi ke nau fana ʻi he lilo ki he haohaoa: ʻoku nau fana fakafokifā pe kiate ia, ʻo taʻemanavahē.
5 Sila'y nagpapakatapang sa masamang akala; sila'y nagsasangusapan ng paglalagay ng lihim na silo; Sinasabi nila, Sinong makakakita?
‌ʻOku nau fetokoniʻaki ʻakinautolu ʻi he meʻa kovi: ʻoku nau fakakaukau ke tau ʻae ngaahi tauhele ʻi he lilo; ʻoku nau pehē, “Ko hai te ne mamata kiate kimautolu?”
6 Sila'y nagsisipagsiyasat ng mga kasamaan; aming naganap, sabi nila, ang masikap na pagsiyasat; at ang pagiisip sa loob ng bawa't isa, at ang puso ay malalim.
‌ʻOku nau kumi ke ʻilo ʻae ngaahi kovi ʻoku nau faʻa ʻeke ke lahi: ʻoku taumamaʻo ʻae mahalo mo e loto ʻokinautolu kotoa pē.
7 Nguni't pahihilagpusan (sila) ng Dios; sila'y masusugatang bigla ng isang palaso.
Ka ʻe fana ʻe he ʻOtua kiate kinautolu ʻaki ʻae ngahau; te nau lavea fakafokifā pe.
8 Sa gayo'y sila'y matitisod palibhasa't ang kanilang sariling dila ay laban sa kanila: ang lahat na makakita sa kanila ay mangaguuga ng ulo.
Ko ia tenau ngaohi honau ʻelelo ke tō kiate kinautolu: ʻe hola ʻakinautolu kotoa pē ʻoku mamata kiate kinautolu.
9 At lahat ng mga tao ay mangatatakot; at kanilang ipahahayag ang salita ng Dios, at may karunungang kanilang bubuhayin ang kanilang gawa.
Pea ʻe manavahē ʻae tangata kotoa pē, ʻonau fakahā ʻae ngāue ʻae ʻOtua; he tenau fakakaukau poto ki heʻene ngāue.
10 Ang matuwid ay matutuwa sa Panginoon, at manganganlong sa kaniya; at lahat ng mga matuwid sa puso ay magsisiluwalhati.
‌ʻE fiefia ʻae māʻoniʻoni ʻi he ʻEiki, pea falala kiate ia; pea vikiviki ai ʻakinautolu kotoa pē ʻoku angatonu ʻi loto.

< Mga Awit 64 >