< Mga Awit 44 >
1 Narinig namin ng aming mga pakinig, Oh Dios, isinaysay sa amin ng aming mga magulang, kung anong gawa ang iyong ginawa sa kanilang mga kaarawan, ng mga kaarawan ng una.
To the Chief Musician. For the Sons of Korah. An Instructive Psalm. O God! with our own ears, have we heard, Our fathers, have recounted to us, —The work thou didst work, In their day, In the days of aforetime:
2 Iyong itinaboy ng iyong kamay ang mga bansa, nguni't itinatag mo (sila) iyong dinalamhati ang mga bayan, nguni't iyong pinangalat (sila)
Thou thyself, with thine own hand—Didst dispossess, nations, and didst plant them, Didst break peoples in pieces, and didst spread them out:
3 Sapagka't hindi nila tinamo ang lupain na pinakaari sa pamamagitan ng kanilang sariling tabak, ni iniligtas man (sila) ng kanilang sariling kamay: kundi ng iyong kanan, at ng iyong bisig, at ng liwanag ng iyong mukha, sapagka't iyong nilingap (sila)
For, not by their own sword, gat they possession of the land, Nor did, their own arm, win victory for them, —But thine own right hand, and thine own arm, and the light of thy face, Because thou hadst accepted them.
4 Ikaw ang aking Hari, Oh Dios: magutos ka ng kaligtasan sa Jacob.
Thou thyself, art my king, O God, Command thou the victories of Jacob.
5 Dahil sa iyo'y itutulak namin ang aming mga kaaway: sa iyong pangalan ay yayapakan namin (sila) na nagsisibangon laban sa amin.
By thee, will we thrust at, our adversaries, In thy Name, will we tread down our assailants;
6 Sapagka't hindi ako titiwala sa aking busog, ni ililigtas man ako ng aking tabak.
For, not in my bow, will I trust, Nor shall, my sword, give me victory;
7 Nguni't iniligtas mo kami sa aming mga kaaway, at inilagay mo (sila) sa kahihiyan na nangagtatanim sa amin.
For thou hast saved us from our adversaries, And, them who hated us, hast thou put to shame.
8 Sa Dios ay naghahambog kami buong araw, at mangagpapasalamat kami sa iyong pangalan magpakailan man. (Selah)
In God, have we boasted all the day, And, thy Name—unto times age-abiding, will we praise. (Selah)
9 Nguni't ngayo'y itinakuwil mo kami, at inilagay mo kami sa kasiraang puri; at hindi ka lumalabas na kasama ng aming mga hukbo.
But nay thou hast rejected, and confounded us, And wilt not go forth with our hosts;
10 Iyong pinatatalikod kami sa kaaway: at silang nangagtatanim sa amin ay nagsisisamsam ng sa ganang kanilang sarili.
Thou sufferest us to turn back from the adversary, And, they who hate us, have plundered at will:
11 Iyong ibinigay kaming gaya ng mga tupa na pinaka pagkain; at pinangalat mo kami sa mga bansa.
Thou dost give us up like sheep to be devoured, And, amongst the nations, hast thou scattered us.
12 Iyong ipinagbibili ang iyong bayan na walang bayad, at hindi mo pinalago ang iyong kayamanan sa pamamagitan ng kanilang halaga.
Thou dost sell thy people for, no-value, And hast not made increase by their price.
13 Ginawa mo kaming katuyaan sa aming mga kapuwa, isang kasabihan at kadustaan nila na nangasa palibot namin.
Thou dost make us, A reproach to our neighbours, A mockery and a derision to them who are round about us:
14 Iyong ginawa kaming kawikaan sa gitna ng mga bansa, at kaugaan ng ulo sa gitna ng mga bayan.
Thou dost make us, A by-word among the nations, —A shaking of the head among the peoples.
15 Buong araw ay nasa harap ko ang aking kasiraang puri, at ang kahihiyan ng aking mukha ay tumakip sa akin,
All the day, is my confusion before me, And, the shame of my face, hath covered me:
16 Dahil sa tinig niya na dumuduwahagi at tumutungayaw; dahil sa kaaway at sa manghihiganti.
At the voice of him who reproacheth and revileth, At the face of the foe and avenger.
17 Lahat ng ito'y dumating sa amin; gayon ma'y hindi namin kinalimutan ka, ni gumawa man kami na may karayaan sa iyong tipan.
All this, hath come upon us, Yet had we not forgotten thee, Neither had we dealt falsely with thy covenant;
18 Ang aming puso ay hindi tumalikod, ni ang amin mang mga hakbang ay humiwalay sa iyong daan;
Our heart had not drawn back, Nor had our goings swerved from thy path;
19 Na kami ay iyong lubhang nilansag sa dako ng mga chakal, at tinakpan mo kami ng lilim ng kamatayan.
That thou shouldst have crushed us down in the place of wild dogs, And covered us over with a deadly shadow.
20 Kung aming nilimot ang pangalan ng aming Dios, O aming iniunat ang aming mga kamay sa ibang dios;
If we had forgotten the Name of our God, And had spread forth our hands unto the GOD of the foreigner,
21 Hindi ba sisiyasatin ito ng Dios? Sapagka't nalalaman niya ang mga lihim ng puso.
Would not, God, have searched into this, Seeing that, he, knoweth the secrets of the heart?
22 Oo, dahil sa iyo ay pinapatay kami buong araw; kami ay nabilang na parang mga tupa sa patayan.
Surely, for thy sake, have we been slain all the day, We have been accounted as sheep for slaughter.
23 Ikaw ay gumising, bakit ka natutulog, Oh Panginoon? Ikaw ay bumangon, huwag mo kaming itakuwil magpakailan man.
Awake thou! wherefore shouldst thou sleep, O Lord? Bestir thee! do not reject us altogether!
24 Bakit mo ikinukubli ang iyong mukha, at kinalilimutan mo ang aming kadalamhatian at aming kapighatian?
Wherefore shouldst thou hide, thy face? Shouldst forget our humiliation and our oppression?
25 Sapagka't ang aming kaluluwa ay nakasubsob sa alabok: ang aming katawan ay nadidikit sa lupa.
For our soul, sinketh down to the dust, Our body, cleaveth to the earth.
26 Ikaw ay bumangon upang kami ay tulungan, at tubusin mo kami dahil sa iyong kagandahang-loob.
Arise to our help, And ransom us, because of thine own lovingkindness.