Mga Awit 44

1 Narinig namin ng aming mga pakinig, Oh Dios, isinaysay sa amin ng aming mga magulang, kung anong gawa ang iyong ginawa sa kanilang mga kaarawan, ng mga kaarawan ng una.

Til Sangmesteren. Af Koras Sønner. En Maskil.

2 Iyong itinaboy ng iyong kamay ang mga bansa, nguni't itinatag mo (sila) iyong dinalamhati ang mga bayan, nguni't iyong pinangalat (sila)

Gud, vi har hørt det med egne Ører, vore Fædre har fortalt os derom; du øved en Daad i deres Dage, i Fortids Dage med din Haand;

3 Sapagka't hindi nila tinamo ang lupain na pinakaari sa pamamagitan ng kanilang sariling tabak, ni iniligtas man (sila) ng kanilang sariling kamay: kundi ng iyong kanan, at ng iyong bisig, at ng liwanag ng iyong mukha, sapagka't iyong nilingap (sila)

Folk drev du bort, men plantede hine, Folkeslag knuste du, men dem lod du brede sig;

4 Ikaw ang aking Hari, Oh Dios: magutos ka ng kaligtasan sa Jacob.

thi de fik ej Landet i Eje med Sværdet, det var ej deres Arm, der gav dem Sejr, men det var din højre, din Arm og dit Ansigts Lys, thi du havde dem kær.

5 Dahil sa iyo'y itutulak namin ang aming mga kaaway: sa iyong pangalan ay yayapakan namin (sila) na nagsisibangon laban sa amin.

Du, du er min Konge, min Gud, som sender Jakob Sejr.

6 Sapagka't hindi ako titiwala sa aking busog, ni ililigtas man ako ng aking tabak.

Ved dig nedstøder vi Fjenden, Modstanderne træder vi ned i dit Navn;

7 Nguni't iniligtas mo kami sa aming mga kaaway, at inilagay mo (sila) sa kahihiyan na nangagtatanim sa amin.

thi ej paa min Bue stoler jeg, mit Sværd kan ikke give mig Sejr;

8 Sa Dios ay naghahambog kami buong araw, at mangagpapasalamat kami sa iyong pangalan magpakailan man. (Selah)

men du gav os Sejr over Fjenden, du lod vore Avindsmænd blive til Skamme.

9 Nguni't ngayo'y itinakuwil mo kami, at inilagay mo kami sa kasiraang puri; at hindi ka lumalabas na kasama ng aming mga hukbo.

Vi roser os altid af Gud, dit Navn vil vi love for evigt. (Sela)

10 Iyong pinatatalikod kami sa kaaway: at silang nangagtatanim sa amin ay nagsisisamsam ng sa ganang kanilang sarili.

Dog har du forstødt os, gjort os til Spot, du drager ej med vore Hære;

11 Iyong ibinigay kaming gaya ng mga tupa na pinaka pagkain; at pinangalat mo kami sa mga bansa.

du lader os vige for Fjenden, vore Avindsmænd tager sig Bytte;

12 Iyong ipinagbibili ang iyong bayan na walang bayad, at hindi mo pinalago ang iyong kayamanan sa pamamagitan ng kanilang halaga.

du har givet os hen som Slagtekvæg, og strøet os ud mellem Folkene,

13 Ginawa mo kaming katuyaan sa aming mga kapuwa, isang kasabihan at kadustaan nila na nangasa palibot namin.

dit Folk har du solgt til Spotpris, vandt ikke Rigdom ved Salget.

14 Iyong ginawa kaming kawikaan sa gitna ng mga bansa, at kaugaan ng ulo sa gitna ng mga bayan.

Til Haan for Naboer gør du os, til Spot og Spe for Grander,

15 Buong araw ay nasa harap ko ang aking kasiraang puri, at ang kahihiyan ng aking mukha ay tumakip sa akin,

du gør os til Mundheld blandt Folkene, lader Folkeslagene ryste paa Hovedet ad os.

16 Dahil sa tinig niya na dumuduwahagi at tumutungayaw; dahil sa kaaway at sa manghihiganti.

Min Skændsel er mig altid i Tanke, og Skam bedækker mit Aasyn

17 Lahat ng ito'y dumating sa amin; gayon ma'y hindi namin kinalimutan ka, ni gumawa man kami na may karayaan sa iyong tipan.

for spottende, haanende Tale, for Fjendens og den hævngerriges Blikke.

18 Ang aming puso ay hindi tumalikod, ni ang amin mang mga hakbang ay humiwalay sa iyong daan;

Alt det kom over os, skønt vi glemte dig ikke, sveg ikke heller din Pagt!

19 Na kami ay iyong lubhang nilansag sa dako ng mga chakal, at tinakpan mo kami ng lilim ng kamatayan.

Vort Hjerte veg ikke fra dig, vore Skridt forlod ej din Vej.

20 Kung aming nilimot ang pangalan ng aming Dios, O aming iniunat ang aming mga kamay sa ibang dios;

Dog knuste du os, hvor Sjakalerne bor, og indhylled os i Mørke.

21 Hindi ba sisiyasatin ito ng Dios? Sapagka't nalalaman niya ang mga lihim ng puso.

Havde vi glemt vor Guds Navn, bredt Hænderne ud mod en fremmed Gud,

22 Oo, dahil sa iyo ay pinapatay kami buong araw; kami ay nabilang na parang mga tupa sa patayan.

vilde Gud ej opspore det? Han kender jo Hjerternes Løndom —

23 Ikaw ay gumising, bakit ka natutulog, Oh Panginoon? Ikaw ay bumangon, huwag mo kaming itakuwil magpakailan man.

nej, for din Skyld dræbes vi Dagen lang og regnes som Slagtekvæg!

24 Bakit mo ikinukubli ang iyong mukha, at kinalilimutan mo ang aming kadalamhatian at aming kapighatian?

Vaagn op, hvi sover du, Herre? Bliv vaagen, forstød ej for stedse!

25 Sapagka't ang aming kaluluwa ay nakasubsob sa alabok: ang aming katawan ay nadidikit sa lupa.

Hvorfor vil du skjule dit Aasyn, glemme vor Nød og Trængsel?

26 Ikaw ay bumangon upang kami ay tulungan, at tubusin mo kami dahil sa iyong kagandahang-loob.

Thi vor Sjæl ligger bøjet i Støvet, vort Legeme klæber ved Jorden. Staa op og kom os til Hjælp, forløs os for din Miskundheds Skyld!