Mga Awit 33
1 Mangagalak kayo sa Panginoon, Oh kayong mga matuwid: pagpuri ay maganda sa ganang matuwid.
Fagna dykk høgt i Herren, de rettferdige! For de trurøkne sømer seg lovsong.
2 Kayo'y mangagpasalamat sa Panginoon na may alpa: magsiawit kayo ng mga pagpuri sa kaniya na may salterio na sangpung kuerdas.
Prisa Herren med strengeleik, lovsyng honom til tistrengja harpa!
3 Magsiawit kayo sa kaniya ng bagong awit; magsitugtog kayong matalino na may malaking ingay.
Syng honom ein ny song, rør strengen fagert med fagnadljod.
4 Sapagka't ang salita ng Panginoon ay matuwid; at lahat niyang gawa ay ginawa sa pagtatapat.
For Herrens ord er ærleg meint, og all hans gjerning er trufast.
5 Iniibig niya ang katuwiran at kahatulan: ang lupa ay puno ng kagandahang-loob ng Panginoon.
Han elskar rettferd og rett; av Herrens nåde er jordi full.
6 Sa pamamagitan ng salita ng Panginoon ay nayari ang mga langit; at lahat ng natatanaw roon ay sa pamamagitan ng hinga ng kaniyang bibig.
Himlarne er skapte ved Herrens ord, og all deira her ved hans munns ande.
7 Kaniyang pinipisan ang tubig ng dagat na parang isang bunton: inilalagay niya ang mga kalaliman sa mga kalawakan.
Han samlar havsens vatn som ei muga, legg dei djupe vatn i upplagshus.
8 Matakot nawa ang buong lupa sa Panginoon: magsitayo nawang may takot ang lahat ng taga sanglibutan sa kaniya.
All jordi må ottast for Herren, for honom ræddast alle som bur i mannheimen.
9 Sapagka't siya'y nagsalita, at nangyari; siya'y nagutos, at tumayong matatag.
For han tala, og so vart det; han baud, og so stod det der.
10 Dinadala ng Panginoon sa wala ang payo ng mga bansa: kaniyang niwawalang halaga ang mga pagiisip ng mga bayan.
Herren spiller heidningefolks råd, gjer folkeslags tankar til inkjes.
11 Ang payo ng Panginoon ay nanganayong matibay magpakailan man, ang mga pagiisip ng kaniyang puso sa lahat ng sali't saling lahi.
Herrens råd stend ved lag i all æva, hans hjartans tankar frå ætt til ætt.
12 Mapalad ang bansa na ang Dios ay ang Panginoon; ang bayan na kaniyang pinili sa ganang kaniyang sariling mana.
Sælt er det folk som hev Herren til sin Gud, det folk som han valde ut til sin arv.
13 Ang Panginoon ay tumitingin mula sa langit; kaniyang minamasdan ang lahat na anak ng mga tao;
Frå himmelen skodar Herren ned, han ser alle menneskjeborni.
14 Mula sa dakong kaniyang tahanan ay tumitingin siya sa lahat na nangananahan sa lupa;
Frå den staden der han bur, ser han ned til alle som bur på jordi,
15 Siyang naghuhugis ng mga puso nilang lahat, na nagmamasid sa lahat nilang mga gawa.
han som lagar deira hjarto alle saman, han som merkar alle deira gjerningar.
16 Walang hari na nakaliligtas sa pamamagitan ng karamihan ng hukbo: ang makapangyarihang tao ay hindi naliligtas sa pamamagitan ng malaking kalakasan.
Ein konge vert ikkje frelst ved sin store styrke, ei kjempa ikkje berga ved si store kraft.
17 Ang kabayo ay walang kabuluhang bagay sa pagliligtas: ni hindi niya iniligtas ang sinoman sa pamamagitan ng kaniyang malaking kalakasan;
Hesten er sviksam hjelp til frelsa, og med sin store styrke bergar han ikkje.
18 Narito, ang mata ng Panginoon ay nasa kanila na nangatatakot sa kaniya, sa kanila na nagsisiasa sa kaniyang kagandahang-loob;
Sjå, Herrens auga ser til deim som ottast honom, som ventar på hans nåde
19 Upang iligtas ang kaniyang kaluluwa sa kamatayan, at upang ingatan silang buhay sa kagutom.
til å fria deira sjæl frå dauden og halda deim i live i hungersnaud.
20 Hinintay ng aming kaluluwa ang Panginoon: siya'y aming saklolo at aming kalasag.
Vår sjæl stundar på Herren; han er vår hjelp og vår skjold.
21 Sapagka't ang aming puso ay magagalak sa kaniya, sapagka't kami ay nagsitiwala sa kaniyang banal na pangalan.
For i honom gled vårt hjarta seg, for me set vår lit til hans heilage namn.
22 Sumaamin nawa ang iyong kagandahang-loob, Oh Panginoon, ayon sa aming pagasa sa iyo.
Di nåde, Herre, vere yver oss, so som me vonar på deg!
