Mga Awit 2

1 Bakit ang mga bansa ay nangagugulo, at ang mga bayan ay nangagaakala ng walang kabuluhang bagay?

何なればもろもろの國人はさわぎたち諸民はむなしきことを謀るや

2 Ang mga hari sa lupa ay nagsisihanda, at ang mga pinuno ay nagsasanggunian, Laban sa Panginoon at laban sa kaniyang pinahiran ng langis, na sinasabi:

地のもろもろの王はたちかまへ群伯はともに議り ヱホバとその受膏者とにさからひていふ

3 Lagutin natin ang kanilang tali, at ating iwaksi ang kanilang mga panali sa atin.

われらその械をこぼち その繩をすてんと

4 Siyang nauupo sa kalangitan ay tatawa: ilalagay (sila) ng Panginoon sa kakutyaan.

天に坐ずるもの笑ひたまはん 主かれらを嘲りたまふべし

5 Kung magkagayo'y magsasalita siya sa kanila sa kaniyang poot, at babagabagin (sila) sa kaniyang malabis na sama ng loob:

かくて主は忿恚をもてものいひ大なる怒をもてかれらを怖まどはしめて宣給ふ

6 Gayon ma'y inilagay ko ang aking hari sa aking banal na bundok ng Sion.

しかれども我わが王をわがきよきシオンの山にたてたりと

7 Aking sasaysayin ang tungkol sa pasiya: sinabi ng Panginoon sa akin, Ikaw ay aking anak; sa araw na ito ay ipinanganak kita.

われ詔命をのべんヱホバわれに宜まへり なんぢはわが子なり今日われなんぢを生り

8 Humingi ka sa akin, at ibibigay ko sa iyo ang mga bansa na iyong pinakamana, at ang mga pinakadulong bahagi ng lupa ay iyong pinakaari.

われに求めよ さらば汝にもろもろの國を嗣業としてあたへ他の極をなんぢの有としてあたへん

9 Sila'y iyong babaliin ng isang pamalong bakal; iyong dudurugin (sila) na parang isang sisidlan ng magpapalyok.

汝くろがねの杖をもて彼等をうちやぶり陶工のうつはもののごとくに打砕かんと

10 Ngayon nga'y magpakapantas kayo, Oh kayong mga hari: mangatuto kayo, kayong mga hukom sa lupa.

されば汝等もろもろの王よ さとかれ地の審士輩をしへをうけよ

11 Kayo'y mangaglingkod sa Panginoon na may takot, at mangagalak na may panginginig.

畏をもてヱホバにつかへ戦慄をもてよろこべ

12 Hagkan ninyo ang anak, baka magalit siya, at kayo'y mangapahamak sa daan, sapagka't ang kaniyang poot ay madaling magalab. Mapapalad ang nanganganlong sa kaniya.

子にくちつけせよ おそらくはかれ怒をはなちなんぢら途にほろびんその忿恚はすみやかに燃べければなり すべてかれに依頼むものは福ひなり