Mga Awit 2
1 Bakit ang mga bansa ay nangagugulo, at ang mga bayan ay nangagaakala ng walang kabuluhang bagay?
Waarom razen de volken, Bluffen de naties,
2 Ang mga hari sa lupa ay nagsisihanda, at ang mga pinuno ay nagsasanggunian, Laban sa Panginoon at laban sa kaniyang pinahiran ng langis, na sinasabi:
Komen de koningen der aarde bijeen, Spannen de vorsten samen tegen Jahweh en zijn Gezalfde:
3 Lagutin natin ang kanilang tali, at ating iwaksi ang kanilang mga panali sa atin.
"Laat ons hun ketens verbreken, Ons van hun boeien ontslaan!"
4 Siyang nauupo sa kalangitan ay tatawa: ilalagay (sila) ng Panginoon sa kakutyaan.
Die in de hemelen woont, lacht hen uit, Jahweh bespot ze;
5 Kung magkagayo'y magsasalita siya sa kanila sa kaniyang poot, at babagabagin (sila) sa kaniyang malabis na sama ng loob:
Dan dreigt Hij ze toornig, Doet ze rillen voor zijn gramschap:
6 Gayon ma'y inilagay ko ang aking hari sa aking banal na bundok ng Sion.
"Ik zelf stel Mij een koning aan, Op Sion, mijn heilige berg!"
7 Aking sasaysayin ang tungkol sa pasiya: sinabi ng Panginoon sa akin, Ikaw ay aking anak; sa araw na ito ay ipinanganak kita.
Nu wil Ik Jahweh’s beslissing verkonden; Hij heeft Mij gezegd: Gij zijt mijn Zoon; Ik heb U heden verwekt.
8 Humingi ka sa akin, at ibibigay ko sa iyo ang mga bansa na iyong pinakamana, at ang mga pinakadulong bahagi ng lupa ay iyong pinakaari.
Vraag Mij: dan geef Ik U de volkeren tot erfdeel, En de grenzen der aarde tot uw bezit;
9 Sila'y iyong babaliin ng isang pamalong bakal; iyong dudurugin (sila) na parang isang sisidlan ng magpapalyok.
Gij moogt ze vermorzelen met ijzeren knots, En stuk slaan als een aarden pot.
10 Ngayon nga'y magpakapantas kayo, Oh kayong mga hari: mangatuto kayo, kayong mga hukom sa lupa.
Koningen, bedenkt het dus wel; Weest gewaarschuwd, wereldregeerders!
11 Kayo'y mangaglingkod sa Panginoon na may takot, at mangagalak na may panginginig.
Dient Jahweh in vreze; Beeft, en kust Hem de voeten!
12 Hagkan ninyo ang anak, baka magalit siya, at kayo'y mangapahamak sa daan, sapagka't ang kaniyang poot ay madaling magalab. Mapapalad ang nanganganlong sa kaniya.
Anders ontsteekt Hij in toorn, en loopt gij uw verderf tegemoet, Want licht kan zijn gramschap ontvlammen. Gelukkig, wie tot Hem zijn toevlucht neemt!
