Mga Awit 2

1 Bakit ang mga bansa ay nangagugulo, at ang mga bayan ay nangagaakala ng walang kabuluhang bagay?

Hvorfor fnyser Hedninger, hvi pønser Folkefærd på hvad fåfængt er?

2 Ang mga hari sa lupa ay nagsisihanda, at ang mga pinuno ay nagsasanggunian, Laban sa Panginoon at laban sa kaniyang pinahiran ng langis, na sinasabi:

Jordens Konger rejser sig, Fyrster samles til Råd mod HERREN og mod hans Salvede:

3 Lagutin natin ang kanilang tali, at ating iwaksi ang kanilang mga panali sa atin.

"Lad os sprænge deres Bånd og kaste Rebene af os!"

4 Siyang nauupo sa kalangitan ay tatawa: ilalagay (sila) ng Panginoon sa kakutyaan.

Han, som troner i Himlen, ler, Herren, han spotter dem.

5 Kung magkagayo'y magsasalita siya sa kanila sa kaniyang poot, at babagabagin (sila) sa kaniyang malabis na sama ng loob:

Så taler han til dem i Vrede, forfærder dem i sin Harme:

6 Gayon ma'y inilagay ko ang aking hari sa aking banal na bundok ng Sion.

"Jeg har dog indsat min Konge på Zion, mit hellige Bjerg!"

7 Aking sasaysayin ang tungkol sa pasiya: sinabi ng Panginoon sa akin, Ikaw ay aking anak; sa araw na ito ay ipinanganak kita.

Jeg kundgør HERRENs Tilsagn. Han sagde til mig: "Du er min Søn, jeg har født dig i Dag!

8 Humingi ka sa akin, at ibibigay ko sa iyo ang mga bansa na iyong pinakamana, at ang mga pinakadulong bahagi ng lupa ay iyong pinakaari.

Bed mig, og jeg giver dig Hedningefolk til Arv og den vide Jord i Eje;

9 Sila'y iyong babaliin ng isang pamalong bakal; iyong dudurugin (sila) na parang isang sisidlan ng magpapalyok.

med Jernspir skal du knuse dem og sønderslå dem som en Pottemagers Kar!"

10 Ngayon nga'y magpakapantas kayo, Oh kayong mga hari: mangatuto kayo, kayong mga hukom sa lupa.

Og nu, I Konger, vær kloge, lad eder råde, I Jordens Dommere,

11 Kayo'y mangaglingkod sa Panginoon na may takot, at mangagalak na may panginginig.

tjener HERREN i Frygt, fryd jer med Bæven!

12 Hagkan ninyo ang anak, baka magalit siya, at kayo'y mangapahamak sa daan, sapagka't ang kaniyang poot ay madaling magalab. Mapapalad ang nanganganlong sa kaniya.

Kysser Sønnen, at ikke han vredes og I forgår! Snart blusset hans Vrede op. Salig hver den, der lider på ham!