Mga Awit 147

1 Purihin ninyo ang Panginoon; sapagka't mabuting umawit ng mga pagpuri sa ating Dios; sapagka't maligaya, at ang pagpuri ay nakalulugod.

Halleluja! Ja, det er godt at lovsynge vor Gud, ja, det er lifligt, lovsang sømmer sig.

2 Itinatayo ng Panginoon ang Jerusalem; kaniyang pinipisan ang mga natapon na Israel.

Herren bygger Jerusalem, han samler de spredte af Israel,

3 Kaniyang pinagagaling ang mga may bagbag na puso, at tinatalian niya ang kanilang mga sugat.

han læger dem, hvis Hjerte er sønderknust, og forbinder deres Sår;

4 Kaniyang sinasaysay ang bilang ng mga bituin; siya ang nagbibigay sa kanila ng lahat nilang pangalan.

han fastsætter Stjemernes Tal og giver dem alle Navn.

5 Dakila ang ating Panginoon, at makapangyarihan sa kapangyarihan; ang kaniyang unawa ay walang hanggan,

Vor Herre er stor og vældig, hans Indsigt er uden Mål;

6 Inaalalayan ng Panginoon ang maamo: kaniyang inilulugmok sa lupa ang masama.

HERREN holder de ydmyge oppe, til Jorden bøjer han gudløse.

7 Magsiawit kayo sa Panginoon ng pagpapasalamat; magsiawit kayo sa alpa ng mga pagpuri sa ating Dios:

Syng for HERREN med Tak, leg for vor Gud på Citer!

8 Na nagtatakip sa mga langit ng mga alapaap. Na siyang naghahanda ng ulan sa lupa, na nagpapatubo ng damo sa mga bundok.

Han dækker Himlen med Skyer, sørger for Regn til Jorden, lader Græs spire frem på Bjergene og Urter til Menneskers Brug;

9 Siya'y nagbibigay sa hayop ng kaniyang pagkain. At sa mga inakay na uwak na nagsisidaing.

Føde giver han Kvæget og Ravneunger, som skriger;

10 Siya'y hindi nalulugod sa lakas ng kabayo: siya'y hindi nasasayahan sa mga paa ng tao.

hans Hu står ikke til stærke Heste, han har ikke Behag i rapfodet Mand;

11 Ang Panginoon ay naliligaya sa kanila na nangatatakot sa kaniya, sa nagsisiasa sa kaniyang kagandahang-loob.

HERREN har Behag i dem, der frygter ham, dem, der bier på hans Miskundhed.

12 Purihin mo ang Panginoon, Oh Jerusalem; purihin mo ang iyong Dios, Oh Sion.

Lovpris HERREN, Jerusalem, pris, o Zion, din Gud!

13 Sapagka't kaniyang pinatibay ang mga halang ng iyong mga pintuang-bayan; kaniyang pinagpala ang iyong mga anak sa loob mo.

Thi han gør dine Portstænger stærke, velsigner dine Børn i din Midte;

14 Siya'y gumagawa ng kapayapaan sa iyong mga hangganan; kaniyang binubusog ka ng pinakamainam na trigo.

dine Landemærker giver han Fred, mætter dig med Hvedens Fedme;

15 Kaniyang sinusugo ang kaniyang utos sa lupa; ang kaniyang salita ay tumatakbong maliksi.

han sender sit Bud til Jorden, hastigt løber hans Ord,

16 Siya'y nagbibigay ng nieve na parang balahibo ng tupa; siya'y nagkakalat ng eskarcha na parang abo.

han lader Sne falde ned som Uld, som Aske spreder han Rim,

17 Kaniyang inihahagis na parang putol na maliit ang kaniyang hielo: sinong makatatagal sa harap ng lamig niyaon?

som Brødsmuler sender han Hagl, Vandene stivner af Kulde fra ham;

18 Kaniyang pinahahatdan ng salita, at tinutunaw: kaniyang pinahihihip ang kaniyang hangin, at ang tubig ay pinaagos.

han sender sit Ord og smelter dem, de strømmer, når han rejser sit Vejr.

19 Kaniyang ipinabatid ang kaniyang salita sa Jacob, ang kaniyang mga palatuntunan at mga kahatulan sa Israel.

Han kundgør sit Ord for Jakob, sine Vedtægter og Lovbud for Israel.

20 Siya'y hindi gumawa ng gayon sa alin mang bansa: at tungkol sa kaniyang mga kahatulan, hindi nila nalaman. Purihin ninyo ang Panginoon.

Så gjorde han ikke mod andre Folk, dem kundgør han ingen Lovbud. Halleluja!