< Mga Awit 140 >

1 Iligtas mo ako, Oh Panginoon, sa masamang tao; ingatan mo ako sa marahas na tao:
Ki he Takimuʻa, ko e Saame ʻa Tevita. ‌ʻE Sihova, fakamoʻui au mei he tangata angakovi: fakamoʻui au mei he tangata fakamālohi;
2 Na nagaakala ng kasamaan sa kanilang puso: laging nagpipipisan (sila) sa pagdidigma.
‌ʻAia ʻoku mahalo kovi ʻi honau loto; ʻoku nau fakataha maʻuaipē ke tau.
3 Kanilang inihasa ang kanilang dila na parang ahas; kamandag ng mga ahas ay nasa kanilang mga labi. (Selah)
Kuo nau fakamāsila honau ʻelelo ʻo hangē ko e ngata; ʻoku ʻai ʻae kona ʻoe ngata ʻi honau lalo loungutu. (Sila)
4 Ingatan mo ako, Oh Panginoon, sa mga kamay ng masama; ingatan mo ako sa marahas na tao: na nagakalang iligaw ang aking mga hakbang.
Fakahaofi au, ʻE Sihova, mei he nima ʻoe angahala; fakamoʻui au mei he tangata fakamālohi, ʻaia kuo ne fakakaukau ke tulaki hifo hoku vaʻe.
5 Ipinagkubli ako ng palalo ng silo, at ng mga panali; kanilang ipinaglagay ako ng bating sa tabi ng daan; sila'y naglagay ng mga silo na ukol sa akin. (Selah)
Kuo tau fufū ʻe he laukau ʻae tauhele kiate au, mo e ngaahi afo; kuo nau ʻaʻau ʻae kupenga ʻi he veʻe hala; kuo nau teuteu ʻae ngaahi hele kiate au. (Sila)
6 Aking sinabi sa Panginoon. Ikaw ay Dios ko: Pakinggan mo ang tinig ng aking mga dalangin, Oh Panginoon.
Naʻaku pehē kia Sihova, “Ko koe ko hoku ʻOtua:” ʻE Sihova, ke ke ongoʻi ʻae leʻo ʻo ʻeku ngaahi lotu tāumaʻu.
7 Oh Dios na Panginoon, na kalakasan ng aking kaligtasan, iyong tinakpan ang ulo ko sa kaarawan ng pagbabaka.
‌ʻE Sihova ko e ʻEiki, ko e mālohi ʻo ʻeku fakamoʻui, kuo ke maluʻi hoku ʻulu ʻi he ʻaho ʻoe tau.
8 Huwag mong ipagkaloob, Oh Panginoon, ang mga nasa ng masama; huwag mong papangyarihin ang kaniyang masamang haka; baka sila'y mangagmalaki. (Selah)
‌ʻE Sihova, ʻoua naʻa ke fai ki he ngaahi holi ʻae angahala: ʻoua naʻa ke tokoni ʻene fakakaukau kovi, telia naʻa nau hiki hake ʻakinautolu. (Sila)
9 Tungkol sa ulo niyaong nagsisikubkob sa aking palibot, takpan (sila) ng kasamaan ng kanilang sariling mga labi.
Ka ko e ʻulu ʻokinautolu ʻoku nau kāpui au, tuku ke ʻufiʻufi ʻaki ʻakinautolu ʻae kovi ʻo honau loungutu.
10 Mahulog sa kanila ang mga bagang nagniningas: mangahagis (sila) sa apoy; sa mga malalim na hukay, upang huwag na silang mangakabangon uli.
Ke tō kiate kinautolu ʻae malalaʻi afi ʻoku vela: tuku ke lī ʻakinautolu ki he afi; ki he ngaahi luo tau mamaʻo, koeʻuhi ke ʻoua naʻa nau toetuʻu hake.
11 Ang mapagsalita ng masama ay hindi matatatag sa lupa: huhulihin ng kasamaan ang marahas na lalake upang ibuwal siya.
‌ʻOua naʻa tuku ha tangata lea kovi ke tuʻumaʻu ʻi māmani: ʻe tuli ʻe he kovi ʻae tangata fakamālohi ke tulaki ia.
12 Nalalaman ko na aalalayan ng Panginoon ang usap ng nagdadalamhati, at ang matuwid ng mapagkailangan.
‌ʻOku ou ʻilo ʻe fakamaau ʻe Sihova ʻae meʻa ʻae mamahi, mo e ʻinasi totonu ʻoe masiva.
13 Walang pagsalang ang matuwid ay magpapasalamat sa iyong pangalan: ang matuwid ay tatahan sa iyong harapan.
Ko e moʻoni ʻe ʻatu ʻae fakafetaʻi ʻe he māʻoniʻoni ki ho huafa: ʻe nofo ʻae angatonu ʻi ho ʻao.

< Mga Awit 140 >