Mga Awit 140

1 Iligtas mo ako, Oh Panginoon, sa masamang tao; ingatan mo ako sa marahas na tao:

Katoeng kruek zaehoikung hanah. David ih Saam laa. Aw Angraeng, kahoih ai kami khae hoiah na pahlong ah; poeksae kami ih ban thung hoiah na pakaa ah;

2 Na nagaakala ng kasamaan sa kanilang puso: laging nagpipipisan (sila) sa pagdidigma.

nihcae loe sethaih khue to poek o; ni thoekkruek misatuk hanah amkhueng o.

3 Kanilang inihasa ang kanilang dila na parang ahas; kamandag ng mga ahas ay nasa kanilang mga labi. (Selah)

Nihcae loe palai to pahui palai baktiah taak o; nihcae ih pahni thungah pahui sae kasoe tui to oh. (Selah)

4 Ingatan mo ako, Oh Panginoon, sa mga kamay ng masama; ingatan mo ako sa marahas na tao: na nagakalang iligaw ang aking mga hakbang.

Aw Angraeng, kasae kaminawk ih ban thung hoiah na pakaa ah; poeksae kami ih ban thung hoiah na pakaa ah; nihcae loe ka khok tangkan amthaeksak hanah poek o.

5 Ipinagkubli ako ng palalo ng silo, at ng mga panali; kanilang ipinaglagay ako ng bating sa tabi ng daan; sila'y naglagay ng mga silo na ukol sa akin. (Selah)

Amoek kaminawk mah kai hanah tamquta hoi thaang ang patung pae o moe, qui to payang o; ka caehhaih loklam ah palok payang o moe, dongh patung o. (Selah)

6 Aking sinabi sa Panginoon. Ikaw ay Dios ko: Pakinggan mo ang tinig ng aking mga dalangin, Oh Panginoon.

Angraeng khaeah, nang loe kai ih Sithaw ah na oh, tiah ka thuih; Aw Angraeng, tahmen kang hnikhaih hae tahngai ah.

7 Oh Dios na Panginoon, na kalakasan ng aking kaligtasan, iyong tinakpan ang ulo ko sa kaarawan ng pagbabaka.

Aw Angraeng Sithaw, thacak kai akrangkung, misatukhaih niah ka lu hae nang khuk pae boeh.

8 Huwag mong ipagkaloob, Oh Panginoon, ang mga nasa ng masama; huwag mong papangyarihin ang kaniyang masamang haka; baka sila'y mangagmalaki. (Selah)

Aw Angraeng, kasae kaminawk koehhaih to paek hmah; nihcae poekhaih doeh koepsak hmah, to tih ai nahaeloe nihcae loe amoek o moeng tih. (Selah)

9 Tungkol sa ulo niyaong nagsisikubkob sa aking palibot, takpan (sila) ng kasamaan ng kanilang sariling mga labi.

Kai takui kaminawk ih lu loe, angmacae pahni hoi thuih ih sethaih mah khuk nasoe.

10 Mahulog sa kanila ang mga bagang nagniningas: mangahagis (sila) sa apoy; sa mga malalim na hukay, upang huwag na silang mangakabangon uli.

Nihcae nuiah hmai kamngaeh to krah nasoe; nihcae angthawk o let han ai ah, kangqong hmai thungah, tangqom kathuk thungah va o nasoe.

11 Ang mapagsalita ng masama ay hindi matatatag sa lupa: huhulihin ng kasamaan ang marahas na lalake upang ibuwal siya.

Sethaih lok thui thaih kami loe prae thungah om hmah nasoe; to baktih poeksae kami loe a hnukah sethaih mah patom nasoe.

12 Nalalaman ko na aalalayan ng Panginoon ang usap ng nagdadalamhati, at ang matuwid ng mapagkailangan.

Patangkhang kami to Angraeng mah khetzawn, amtang kami to toenghaih hoiah lok a caek.

13 Walang pagsalang ang matuwid ay magpapasalamat sa iyong pangalan: ang matuwid ay tatahan sa iyong harapan.

Tangtang ni katoeng kaminawk mah loe na hmin to saphaw o tih; poektoeng kaminawk loe na hmaa ah om o tih.