Mga Awit 14

1 Ang mangmang ay nagsabi sa kaniyang puso, walang Dios: sila'y nangapapahamak, sila'y nagsigawa ng kasuklamsuklam na mga gawa; walang gumagawa ng mabuti,

ME pweipwei o kin indinda nan mongiong i: Sota Kot. Sota katepa’rail, o arail tiak meid sued; sota amen mia, me kin wia me mau.

2 Tinutunghan ng Panginoon ang mga anak ng mga tao mula sa langit, upang tingnan, kung may sinomang nakakaunawa, na hinahanap ng Dios.

Ieowa kin irerong aramas akan sang nanlang, pwen masani, ma amen mia, me lolekong o rapaki Kot.

3 Silang lahat ay nagsihiwalay; sila'y magkakasama na naging kahalayhalay; walang gumagawa ng mabuti, wala, wala kahit isa.

A ir karos suedelar o karos sota kon ong, sota me kin wiada me mau, sota amen.

4 Wala bang kaalaman ang lahat na manggagawa ng kasamaan? na siyang nagsisikain sa aking bayan na tila nagsisikain ng tinapay, at hindi nagsisitawag sa Panginoon.

Irail karos me kin wiada mesued, sota ar lolekong, o me kin kawela nai aramas akan, lao medi kila, a re sota kin likwir ong Ieowa?

5 Doo'y nangapasa malaking katakutan (sila) sapagka't ang Dios ay nasa lahi ng matuwid.

I wasa re kin masak, pwe Kot kotikot ren kadaudok en me pung kan.

6 Inyong inilalagay sa kahihiyan ang payo ng dukha, sapagka't ang Panginoon ang kaniyang kanlungan.

Komail kin kawela inong en me luet; aki Ieowa, me a kin kaporoporeki.

7 Oh kung ang kaligtasan ng Israel ay nanggagaling sa Sion! Kung ibabalik ng Panginoon ang nangabihag ng kaniyang bayan, magagalak nga ang Jacob, at masasayahan ang Israel.

O i men, sauas pan Israel en kodo sang nan Sion, o Ieowa en kotin lapwada sapwilim a salidi kan! I me Iakop pan insenemauki o Israel pan pereperenki.