< Mga Awit 14 >
1 Ang mangmang ay nagsabi sa kaniyang puso, walang Dios: sila'y nangapapahamak, sila'y nagsigawa ng kasuklamsuklam na mga gawa; walang gumagawa ng mabuti,
“For the leader of the music. A psalm of David.” The fool saith in his heart, “There is no God.” They are corrupt; abominable are their doings; There is none that doeth good.
2 Tinutunghan ng Panginoon ang mga anak ng mga tao mula sa langit, upang tingnan, kung may sinomang nakakaunawa, na hinahanap ng Dios.
Jehovah looketh down from heaven upon the children of men, To see if there are any that have understanding, That have regard to God.
3 Silang lahat ay nagsihiwalay; sila'y magkakasama na naging kahalayhalay; walang gumagawa ng mabuti, wala, wala kahit isa.
They are all gone out of the way; together are they corrupt; There is none that doeth good—no, not one.
4 Wala bang kaalaman ang lahat na manggagawa ng kasamaan? na siyang nagsisikain sa aking bayan na tila nagsisikain ng tinapay, at hindi nagsisitawag sa Panginoon.
Shall not the evil-doers be requited, Who devour my people like bread, And call not upon Jehovah?
5 Doo'y nangapasa malaking katakutan (sila) sapagka't ang Dios ay nasa lahi ng matuwid.
Yea, then shall they be in great fear; For Jehovah is with the race of the righteous.
6 Inyong inilalagay sa kahihiyan ang payo ng dukha, sapagka't ang Panginoon ang kaniyang kanlungan.
Ye would put to shame the counsel of the poor; But Jehovah is their refuge.
7 Oh kung ang kaligtasan ng Israel ay nanggagaling sa Sion! Kung ibabalik ng Panginoon ang nangabihag ng kaniyang bayan, magagalak nga ang Jacob, at masasayahan ang Israel.
Oh that salvation for Israel would come out of Zion! When Jehovah bringeth back the captives of his people, Then shall Jacob rejoice, and Israel be glad.