Mga Awit 139

1 Oh Panginoon, iyong siniyasat ako, at nakilala ako.

To the chief Musician, A Psalm of David. O LORD, thou hast searched me, and known [me].

2 Iyong nakikilala ang aking pag-upo at ang aking pagtindig, iyong nauunawa ang aking pagiisip sa malayo.

Thou knowest my down-sitting and my up rising, thou understandest my thought afar off.

3 Iyong siniyasat ang aking landas at ang aking higaan, at iyong kilala ang lahat kong mga lakad.

Thou compassest my path and my lying down, and art acquainted [with] all my ways.

4 Sapagka't wala pa ang salita sa aking dila, nguni't, narito, Oh Panginoon, natatalastas mo nang buo.

For [there is] not a word on my tongue, [but] lo, O LORD, thou knowest it altogether.

5 Iyong kinulong ako sa likuran at sa harapan, at inilapag mo ang iyong kamay sa akin.

Thou hast beset me behind and before, and laid thy hand upon me.

6 Ang ganyang kaalaman ay totoong kagilagilalas sa akin; ito'y mataas, hindi ko maabot.

[Such] knowledge [is] too wonderful for me; it is high, I cannot [attain] to it.

7 Saan ako paroroon na mula sa iyong Espiritu? O saan ako tatakas na mula sa iyong harapan?

Whither shall I go from thy spirit? or whither shall I flee from thy presence?

8 Kung sumampa ako sa langit, nandiyan ka: kung gawin ko ang aking higaan sa Sheol, narito, ikaw ay nandoon. (Sheol h7585)

If I ascend into heaven, thou [art] there: if I make my bed in hell, behold, thou [art there]. (Sheol h7585)

9 Kung aking kunin ang mga pakpak ng umaga, at tumahan sa mga pinakadulong bahagi ng dagat;

[If] I take the wings of the morning, [and] dwell in the uttermost parts of the sea;

10 Doon ma'y papatnubayan ako ng iyong kamay, at ang iyong kanang kamay ay hahawak sa akin.

Even there shall thy hand lead me, and thy right hand shall hold me.

11 Kung aking sabihin, Tunay na tatakpan ako ng kadiliman, at ang liwanag sa palibot ko ay magiging gabi;

If I say, Surely the darkness shall cover me; even the night shall be light about me.

12 Ang kadiliman man ay hindi nakakukubli sa iyo, kundi ang gabi ay sumisilang na parang araw: ang kadiliman at kaliwanagan ay magkaparis sa iyo.

Yes, the darkness hideth not from thee; but the night shineth as the day: the darkness and the light [are] both alike [to thee].

13 Sapagka't iyong inanyo ang aking mga lamang loob: iyo akong tinakpan sa bahay-bata ng aking ina.

For thou hast possessed my reins: thou hast covered me in my mother's womb.

14 Ako'y magpapasalamat sa iyo; sapagka't nilalang ako na kakilakilabot at kagilagilalas: kagilagilalas ang iyong mga gawa; at nalalamang mabuti ng aking kaluluwa.

I will praise thee: for I am fearfully [and] wonderfully made: wonderful [are] thy works; and [that] my soul well knoweth.

15 Ang katawan ko'y hindi nakubli sa iyo, nang ako'y gawin sa lihim, at yariing mainam sa mga pinakamababang bahagi sa lupa.

My substance was not hid from thee when I was made in secret, [and] curiously formed in the lowest parts of the earth.

16 Nakita ng iyong mga mata ang aking mga sangkap na di sakdal, at sa iyong aklat ay pawang nangasulat, kahit na ang mga araw na itinakda sa akin, nang wala pang anoman sa kanila,

Thy eyes saw my substance, yet being imperfect; and in thy book all [my members] were written, [which] in continuance were fashioned, when [as yet there was] none of them.

17 Pagka mahalaga rin ng iyong mga pagiisip sa akin, Oh Dios! Pagka dakila ng kabuoan nila!

How precious also are thy thoughts to me, O God! how great is the sum of them!

18 Kung aking bibilangin, higit (sila) sa bilang kay sa buhangin: pagka ako'y nagigising ay laging nasa iyo ako.

[If] I should count them, they are more in number than the sand: when I awake, I am still with thee.

19 Walang pagsalang iyong papatayin ang masama, Oh Dios: hiwalayan nga ninyo ako, Oh mga mabagsik na tao.

Surely thou wilt slay the wicked, O God: depart from me therefore, ye bloody men.

20 Sapagka't sila'y nangagsasalita laban sa iyo ng kasamaan, at ginagamit ng iyong mga kaaway ang iyong pangalan sa walang kabuluhan.

For they speak against thee wickedly, [and] thy enemies take [thy name] in vain.

21 Hindi ko ba ipinagtatanim (sila) Oh Panginoon, na nagtatanim sa iyo? At hindi ba kinapapanglawan ko ang mga yaon na nagsisibangon laban sa iyo?

Do not I hate them, O LORD, that hate thee? and am not I grieved with those that rise up against thee?

22 Aking ipinagtatanim (sila) ng lubos na kapootan: sila'y naging mga kaaway ko.

I hate them with perfect hatred: I count them my enemies.

23 Siyasatin mo ako, Oh Dios, at alamin mo ang aking puso; subukin mo ako, at alamin mo ang aking mga pagiisip:

Search me, O God, and know my heart; try me, and know my thoughts:

24 At tingnan mo kung may anomang lakad ng kasamaan sa akin, at patnubayan mo ako sa daang walang hanggan.

And see if [there is any] wicked way in me, and lead me in the way everlasting.