Mga Awit 139

1 Oh Panginoon, iyong siniyasat ako, at nakilala ako.

TO THE OVERSEER. A PSALM OF DAVID. YHWH, You have searched me, and know.

2 Iyong nakikilala ang aking pag-upo at ang aking pagtindig, iyong nauunawa ang aking pagiisip sa malayo.

You have known my sitting down, And my rising up, You have attended to my thoughts from afar.

3 Iyong siniyasat ang aking landas at ang aking higaan, at iyong kilala ang lahat kong mga lakad.

You have fanned my path and my lying down, And have been acquainted [with] all my ways.

4 Sapagka't wala pa ang salita sa aking dila, nguni't, narito, Oh Panginoon, natatalastas mo nang buo.

For there is not a word in my tongue, Behold, O YHWH, You have known it all!

5 Iyong kinulong ako sa likuran at sa harapan, at inilapag mo ang iyong kamay sa akin.

You have besieged me behind and before, And You place Your hand on me.

6 Ang ganyang kaalaman ay totoong kagilagilalas sa akin; ito'y mataas, hindi ko maabot.

Knowledge too wonderful for me, It has been set on high, I am not able for it.

7 Saan ako paroroon na mula sa iyong Espiritu? O saan ako tatakas na mula sa iyong harapan?

To where do I go from Your Spirit? And to where do I flee from Your face?

8 Kung sumampa ako sa langit, nandiyan ka: kung gawin ko ang aking higaan sa Sheol, narito, ikaw ay nandoon. (Sheol h7585)

If I ascend the heavens—You [are] there, And spread out a bed in Sheol, behold, You! (Sheol h7585)

9 Kung aking kunin ang mga pakpak ng umaga, at tumahan sa mga pinakadulong bahagi ng dagat;

I take the wings of morning, I dwell in the uttermost part of the sea,

10 Doon ma'y papatnubayan ako ng iyong kamay, at ang iyong kanang kamay ay hahawak sa akin.

Also there Your hand leads me, And Your right hand holds me.

11 Kung aking sabihin, Tunay na tatakpan ako ng kadiliman, at ang liwanag sa palibot ko ay magiging gabi;

And I say, “Surely darkness bruises me,” Then night [is] light to me.

12 Ang kadiliman man ay hindi nakakukubli sa iyo, kundi ang gabi ay sumisilang na parang araw: ang kadiliman at kaliwanagan ay magkaparis sa iyo.

Also darkness does not hide from You, And night shines as day, As [is] darkness so [is] light.

13 Sapagka't iyong inanyo ang aking mga lamang loob: iyo akong tinakpan sa bahay-bata ng aking ina.

For You have possessed my reins, You cover me in my mother’s belly.

14 Ako'y magpapasalamat sa iyo; sapagka't nilalang ako na kakilakilabot at kagilagilalas: kagilagilalas ang iyong mga gawa; at nalalamang mabuti ng aking kaluluwa.

I confess You, because I have been fearfully distinguished. Your works [are] wonderful, And my soul is knowing [it] well.

15 Ang katawan ko'y hindi nakubli sa iyo, nang ako'y gawin sa lihim, at yariing mainam sa mga pinakamababang bahagi sa lupa.

My substance was not hid from You, When I was made in secret, Curiously worked in the lower part of earth.

16 Nakita ng iyong mga mata ang aking mga sangkap na di sakdal, at sa iyong aklat ay pawang nangasulat, kahit na ang mga araw na itinakda sa akin, nang wala pang anoman sa kanila,

Your eyes saw my unformed substance, And all of them are written on Your scroll, The days they were formed—And not one among them.

17 Pagka mahalaga rin ng iyong mga pagiisip sa akin, Oh Dios! Pagka dakila ng kabuoan nila!

And how precious Your thoughts have been to me, O God, how great has been their sum!

18 Kung aking bibilangin, higit (sila) sa bilang kay sa buhangin: pagka ako'y nagigising ay laging nasa iyo ako.

I recount them! They are more than the sand, I have awoken, and I am still with You.

19 Walang pagsalang iyong papatayin ang masama, Oh Dios: hiwalayan nga ninyo ako, Oh mga mabagsik na tao.

Do You slay, O God, the wicked? Then, men of blood, turn aside from me!

20 Sapagka't sila'y nangagsasalita laban sa iyo ng kasamaan, at ginagamit ng iyong mga kaaway ang iyong pangalan sa walang kabuluhan.

Who exchange You for wickedness, Your enemies [are] lifted up to vanity.

21 Hindi ko ba ipinagtatanim (sila) Oh Panginoon, na nagtatanim sa iyo? At hindi ba kinapapanglawan ko ang mga yaon na nagsisibangon laban sa iyo?

Do I not hate, YHWH, those hating You? And grieve myself with Your withstanders?

22 Aking ipinagtatanim (sila) ng lubos na kapootan: sila'y naging mga kaaway ko.

I have hated them [with] perfect hatred, They have become enemies to me.

23 Siyasatin mo ako, Oh Dios, at alamin mo ang aking puso; subukin mo ako, at alamin mo ang aking mga pagiisip:

Search me, O God, and know my heart, Try me, and know my thoughts,

24 At tingnan mo kung may anomang lakad ng kasamaan sa akin, at patnubayan mo ako sa daang walang hanggan.

And see if a grievous way be in me, And lead me in a perpetual way!