Mga Awit 139

1 Oh Panginoon, iyong siniyasat ako, at nakilala ako.

Lord, thou hast proved me, and known me:

2 Iyong nakikilala ang aking pag-upo at ang aking pagtindig, iyong nauunawa ang aking pagiisip sa malayo.

Thou hast know my sitting down, and my rising up.

3 Iyong siniyasat ang aking landas at ang aking higaan, at iyong kilala ang lahat kong mga lakad.

Thou hast understood my thoughts afar off: my path and my line thou hast searched out.

4 Sapagka't wala pa ang salita sa aking dila, nguni't, narito, Oh Panginoon, natatalastas mo nang buo.

And thou hast foreseen all my ways: for there is no speech in my tongue.

5 Iyong kinulong ako sa likuran at sa harapan, at inilapag mo ang iyong kamay sa akin.

Behold, O Lord, thou hast known all things, the last and those of old: thou hast formed me, and hast laid thy hand upon me.

6 Ang ganyang kaalaman ay totoong kagilagilalas sa akin; ito'y mataas, hindi ko maabot.

Thy knowledge is become wonderful to me: it is high, and I cannot reach to it.

7 Saan ako paroroon na mula sa iyong Espiritu? O saan ako tatakas na mula sa iyong harapan?

Whither shall I go from thy spirit? or whither shall I flee from thy face?

8 Kung sumampa ako sa langit, nandiyan ka: kung gawin ko ang aking higaan sa Sheol, narito, ikaw ay nandoon. (Sheol h7585)

If I ascend into heaven, thou art there: if I descend into hell, thou art present. (Sheol h7585)

9 Kung aking kunin ang mga pakpak ng umaga, at tumahan sa mga pinakadulong bahagi ng dagat;

If I take my wings early in the morning, and dwell in the uttermost parts of the sea:

10 Doon ma'y papatnubayan ako ng iyong kamay, at ang iyong kanang kamay ay hahawak sa akin.

Even there also shall thy hand lead me: and thy right hand shall hold me.

11 Kung aking sabihin, Tunay na tatakpan ako ng kadiliman, at ang liwanag sa palibot ko ay magiging gabi;

And I said: Perhaps darkness shall cover me: and night shall be my light in my pleasures.

12 Ang kadiliman man ay hindi nakakukubli sa iyo, kundi ang gabi ay sumisilang na parang araw: ang kadiliman at kaliwanagan ay magkaparis sa iyo.

But darkness shall not be dark to thee, and night shall be light as day: the darkness thereof, and the light thereof are alike to thee.

13 Sapagka't iyong inanyo ang aking mga lamang loob: iyo akong tinakpan sa bahay-bata ng aking ina.

For thou hast possessed my reins: thou hast protected me from my mother’s womb.

14 Ako'y magpapasalamat sa iyo; sapagka't nilalang ako na kakilakilabot at kagilagilalas: kagilagilalas ang iyong mga gawa; at nalalamang mabuti ng aking kaluluwa.

I will praise thee, for thou art fearfully magnified: wonderful are thy works, and my soul knoweth right well.

15 Ang katawan ko'y hindi nakubli sa iyo, nang ako'y gawin sa lihim, at yariing mainam sa mga pinakamababang bahagi sa lupa.

My bone is not hidden from thee, which thou hast made in secret: and my substance in the lower parts of the earth.

16 Nakita ng iyong mga mata ang aking mga sangkap na di sakdal, at sa iyong aklat ay pawang nangasulat, kahit na ang mga araw na itinakda sa akin, nang wala pang anoman sa kanila,

Thy eyes did see my imperfect being, and in thy book all shall be written: days shall be formed, and no one in them.

17 Pagka mahalaga rin ng iyong mga pagiisip sa akin, Oh Dios! Pagka dakila ng kabuoan nila!

But to me thy friends, O God, are made exceedingly honourable: their principality is exceedingly strengthened.

18 Kung aking bibilangin, higit (sila) sa bilang kay sa buhangin: pagka ako'y nagigising ay laging nasa iyo ako.

I will number them, and they shall be multiplied above the sand: I rose up and am still with thee.

19 Walang pagsalang iyong papatayin ang masama, Oh Dios: hiwalayan nga ninyo ako, Oh mga mabagsik na tao.

If thou wilt kill the wicked, O God: ye men of blood, depart from me:

20 Sapagka't sila'y nangagsasalita laban sa iyo ng kasamaan, at ginagamit ng iyong mga kaaway ang iyong pangalan sa walang kabuluhan.

Because you say in thought: They shall receive thy cities in vain.

21 Hindi ko ba ipinagtatanim (sila) Oh Panginoon, na nagtatanim sa iyo? At hindi ba kinapapanglawan ko ang mga yaon na nagsisibangon laban sa iyo?

Have I not hated them, O Lord, that hated thee: and pine away because of thy enemies?

22 Aking ipinagtatanim (sila) ng lubos na kapootan: sila'y naging mga kaaway ko.

I have hated them with a perfect hatred: and they are become enemies to me.

23 Siyasatin mo ako, Oh Dios, at alamin mo ang aking puso; subukin mo ako, at alamin mo ang aking mga pagiisip:

Prove me, O God, and know my heart: examine me, and know my paths.

24 At tingnan mo kung may anomang lakad ng kasamaan sa akin, at patnubayan mo ako sa daang walang hanggan.

And see if there be in me the way of iniquity: and lead me in the eternal way.