Mga Awit 139

1 Oh Panginoon, iyong siniyasat ako, at nakilala ako.

Unto the end. A Psalm of David. O Lord, you have examined me, and you have known me.

2 Iyong nakikilala ang aking pag-upo at ang aking pagtindig, iyong nauunawa ang aking pagiisip sa malayo.

You have known my sitting down and my rising up again.

3 Iyong siniyasat ang aking landas at ang aking higaan, at iyong kilala ang lahat kong mga lakad.

You have understood my thoughts from afar. My path and my fate, you have investigated.

4 Sapagka't wala pa ang salita sa aking dila, nguni't, narito, Oh Panginoon, natatalastas mo nang buo.

And you have foreseen all my ways. For there is no word in my tongue.

5 Iyong kinulong ako sa likuran at sa harapan, at inilapag mo ang iyong kamay sa akin.

Behold, O Lord, you have known all things: the newest and the very old. You have formed me, and you have placed your hand over me.

6 Ang ganyang kaalaman ay totoong kagilagilalas sa akin; ito'y mataas, hindi ko maabot.

Your knowledge has become a wonder to me. It has been reinforced, and I am not able to prevail against it.

7 Saan ako paroroon na mula sa iyong Espiritu? O saan ako tatakas na mula sa iyong harapan?

Where will I go from your Spirit? And where will I flee from your face?

8 Kung sumampa ako sa langit, nandiyan ka: kung gawin ko ang aking higaan sa Sheol, narito, ikaw ay nandoon. (Sheol h7585)

If I ascend into heaven, you are there. If I descend into Hell, you are near. (Sheol h7585)

9 Kung aking kunin ang mga pakpak ng umaga, at tumahan sa mga pinakadulong bahagi ng dagat;

If I assume my feathers in early morning, and dwell in the utmost parts of the sea,

10 Doon ma'y papatnubayan ako ng iyong kamay, at ang iyong kanang kamay ay hahawak sa akin.

even there, your hand will lead me forth, and your right hand will hold me.

11 Kung aking sabihin, Tunay na tatakpan ako ng kadiliman, at ang liwanag sa palibot ko ay magiging gabi;

And I said: Perhaps darkness will overwhelm me, and the night will be my illumination, to my delight.

12 Ang kadiliman man ay hindi nakakukubli sa iyo, kundi ang gabi ay sumisilang na parang araw: ang kadiliman at kaliwanagan ay magkaparis sa iyo.

But darkness will not be impenetrable to you, and night will illuminate like the day: for just as its darkness is, so also is its light.

13 Sapagka't iyong inanyo ang aking mga lamang loob: iyo akong tinakpan sa bahay-bata ng aking ina.

For you have possessed my temperament. You have supported me from the womb of my mother.

14 Ako'y magpapasalamat sa iyo; sapagka't nilalang ako na kakilakilabot at kagilagilalas: kagilagilalas ang iyong mga gawa; at nalalamang mabuti ng aking kaluluwa.

I will confess to you, for you have been magnified terribly. Your works are miraculous, as my soul knows exceedingly well.

15 Ang katawan ko'y hindi nakubli sa iyo, nang ako'y gawin sa lihim, at yariing mainam sa mga pinakamababang bahagi sa lupa.

My bone, which you have made in secret, has not been hidden from you, and my substance is in accord with the lower parts of the earth.

16 Nakita ng iyong mga mata ang aking mga sangkap na di sakdal, at sa iyong aklat ay pawang nangasulat, kahit na ang mga araw na itinakda sa akin, nang wala pang anoman sa kanila,

Your eyes saw my imperfection, and all this shall be written in your book. Days will be formed, and no one shall be in them.

17 Pagka mahalaga rin ng iyong mga pagiisip sa akin, Oh Dios! Pagka dakila ng kabuoan nila!

But to me, O God, your friends have been greatly honored. Their first ruler has been exceedingly strengthened.

18 Kung aking bibilangin, higit (sila) sa bilang kay sa buhangin: pagka ako'y nagigising ay laging nasa iyo ako.

I will number them, and they will be more numerous than the sand. I rose up, and I am still with you.

19 Walang pagsalang iyong papatayin ang masama, Oh Dios: hiwalayan nga ninyo ako, Oh mga mabagsik na tao.

O God, if only you would cut down sinners. You men of blood: depart from me.

20 Sapagka't sila'y nangagsasalita laban sa iyo ng kasamaan, at ginagamit ng iyong mga kaaway ang iyong pangalan sa walang kabuluhan.

For you say in thought: They will accept your cities in vain.

21 Hindi ko ba ipinagtatanim (sila) Oh Panginoon, na nagtatanim sa iyo? At hindi ba kinapapanglawan ko ang mga yaon na nagsisibangon laban sa iyo?

Have I not hated those who hated you, Lord, and wasted away because of your enemies?

22 Aking ipinagtatanim (sila) ng lubos na kapootan: sila'y naging mga kaaway ko.

I have hated them with a perfect hatred, and they have become enemies to me.

23 Siyasatin mo ako, Oh Dios, at alamin mo ang aking puso; subukin mo ako, at alamin mo ang aking mga pagiisip:

Examine me, O God, and know my heart. Question me, and know my paths.

24 At tingnan mo kung may anomang lakad ng kasamaan sa akin, at patnubayan mo ako sa daang walang hanggan.

And see if there might be in me the way of iniquity, and lead me in the way of eternity.