< Mga Awit 139 >
1 Oh Panginoon, iyong siniyasat ako, at nakilala ako.
For the Chief Musician. A Psalm of David. O Jehovah, thou hast searched me, and known [me].
2 Iyong nakikilala ang aking pag-upo at ang aking pagtindig, iyong nauunawa ang aking pagiisip sa malayo.
Thou knowest my downsitting and mine uprising; Thou understandest my thought afar off.
3 Iyong siniyasat ang aking landas at ang aking higaan, at iyong kilala ang lahat kong mga lakad.
Thou searchest out my path and my lying down, And art acquainted with all my ways.
4 Sapagka't wala pa ang salita sa aking dila, nguni't, narito, Oh Panginoon, natatalastas mo nang buo.
For there is not a word in my tongue, But, lo, O Jehovah, thou knowest it altogether.
5 Iyong kinulong ako sa likuran at sa harapan, at inilapag mo ang iyong kamay sa akin.
Thou hast beset me behind and before, And laid thy hand upon me.
6 Ang ganyang kaalaman ay totoong kagilagilalas sa akin; ito'y mataas, hindi ko maabot.
[Such] knowledge is too wonderful for me; It is high, I cannot attain unto it.
7 Saan ako paroroon na mula sa iyong Espiritu? O saan ako tatakas na mula sa iyong harapan?
Whither shall I go from thy Spirit? Or whither shall I flee from thy presence?
8 Kung sumampa ako sa langit, nandiyan ka: kung gawin ko ang aking higaan sa Sheol, narito, ikaw ay nandoon. (Sheol )
If I ascend up into heaven, thou art there: If I make my bed in Sheol, behold, thou art there. (Sheol )
9 Kung aking kunin ang mga pakpak ng umaga, at tumahan sa mga pinakadulong bahagi ng dagat;
If I take the wings of the morning, And dwell in the uttermost parts of the sea;
10 Doon ma'y papatnubayan ako ng iyong kamay, at ang iyong kanang kamay ay hahawak sa akin.
Even there shall thy hand lead me, And thy right hand shall hold me.
11 Kung aking sabihin, Tunay na tatakpan ako ng kadiliman, at ang liwanag sa palibot ko ay magiging gabi;
If I say, Surely the darkness shall overwhelm me, And the light about me shall be night;
12 Ang kadiliman man ay hindi nakakukubli sa iyo, kundi ang gabi ay sumisilang na parang araw: ang kadiliman at kaliwanagan ay magkaparis sa iyo.
Even the darkness hideth not from thee, But the night shineth as the day: The darkness and the light are both alike [to thee].
13 Sapagka't iyong inanyo ang aking mga lamang loob: iyo akong tinakpan sa bahay-bata ng aking ina.
For thou didst form my inward parts: Thou didst cover me in my mother’s womb.
14 Ako'y magpapasalamat sa iyo; sapagka't nilalang ako na kakilakilabot at kagilagilalas: kagilagilalas ang iyong mga gawa; at nalalamang mabuti ng aking kaluluwa.
I will give thanks unto thee; for I am fearfully and wonderfully made: Wonderful are thy works; And that my soul knoweth right well.
15 Ang katawan ko'y hindi nakubli sa iyo, nang ako'y gawin sa lihim, at yariing mainam sa mga pinakamababang bahagi sa lupa.
My frame was not hidden from thee, When I was made in secret, [And] curiously wrought in the lowest parts of the earth.
16 Nakita ng iyong mga mata ang aking mga sangkap na di sakdal, at sa iyong aklat ay pawang nangasulat, kahit na ang mga araw na itinakda sa akin, nang wala pang anoman sa kanila,
Thine eyes did see mine unformed substance; And in thy book they were all written, [Even] the days that were ordained [for me], When as yet there was none of them.
17 Pagka mahalaga rin ng iyong mga pagiisip sa akin, Oh Dios! Pagka dakila ng kabuoan nila!
How precious also are thy thoughts unto me, O God! How great is the sum of them!
18 Kung aking bibilangin, higit (sila) sa bilang kay sa buhangin: pagka ako'y nagigising ay laging nasa iyo ako.
If I should count them, they are more in number than the sand: When I awake, I am still with thee.
19 Walang pagsalang iyong papatayin ang masama, Oh Dios: hiwalayan nga ninyo ako, Oh mga mabagsik na tao.
Surely thou wilt slay the wicked, O God: Depart from me therefore, ye bloodthirsty men.
20 Sapagka't sila'y nangagsasalita laban sa iyo ng kasamaan, at ginagamit ng iyong mga kaaway ang iyong pangalan sa walang kabuluhan.
For they speak against thee wickedly, And thine enemies take [thy name] in vain.
21 Hindi ko ba ipinagtatanim (sila) Oh Panginoon, na nagtatanim sa iyo? At hindi ba kinapapanglawan ko ang mga yaon na nagsisibangon laban sa iyo?
Do not I hate them, O Jehovah, that hate thee? And am not I grieved with those that rise up against thee?
22 Aking ipinagtatanim (sila) ng lubos na kapootan: sila'y naging mga kaaway ko.
I hate them with perfect hatred: They are become mine enemies.
23 Siyasatin mo ako, Oh Dios, at alamin mo ang aking puso; subukin mo ako, at alamin mo ang aking mga pagiisip:
Search me, O God, and know my heart: Try me, and know my thoughts;
24 At tingnan mo kung may anomang lakad ng kasamaan sa akin, at patnubayan mo ako sa daang walang hanggan.
And see if there be any wicked way in me, And lead me in the way everlasting.