Mga Awit 139

1 Oh Panginoon, iyong siniyasat ako, at nakilala ako.

Til Sangmesteren. Af David. En Salme. HERRE, du ransager mig og kender mig!

2 Iyong nakikilala ang aking pag-upo at ang aking pagtindig, iyong nauunawa ang aking pagiisip sa malayo.

Du ved, naar jeg sidder, og naar jeg staar op, du fatter min Tanke i Frastand,

3 Iyong siniyasat ang aking landas at ang aking higaan, at iyong kilala ang lahat kong mga lakad.

du har Rede paa, hvor jeg gaar eller ligger, og alle mine Veje kender du grant.

4 Sapagka't wala pa ang salita sa aking dila, nguni't, narito, Oh Panginoon, natatalastas mo nang buo.

Thi før Ordet er til paa min Tunge, se, da ved du det, HERRE, til fulde.

5 Iyong kinulong ako sa likuran at sa harapan, at inilapag mo ang iyong kamay sa akin.

Bagfra og forfra omslutter du mig, du lægger din Haand paa mig.

6 Ang ganyang kaalaman ay totoong kagilagilalas sa akin; ito'y mataas, hindi ko maabot.

At fatte det er mig for underfuldt, for højt, jeg evner det ikke!

7 Saan ako paroroon na mula sa iyong Espiritu? O saan ako tatakas na mula sa iyong harapan?

Hvorhen skal jeg gaa for din Aand, og hvor skal jeg fly for dit Aasyn?

8 Kung sumampa ako sa langit, nandiyan ka: kung gawin ko ang aking higaan sa Sheol, narito, ikaw ay nandoon. (Sheol h7585)

Farer jeg op til Himlen, da er du der, reder jeg Leje i Dødsriget, saa er du der; (Sheol h7585)

9 Kung aking kunin ang mga pakpak ng umaga, at tumahan sa mga pinakadulong bahagi ng dagat;

tager jeg Morgenrødens Vinger, fæster jeg Bo, hvor Havet ender,

10 Doon ma'y papatnubayan ako ng iyong kamay, at ang iyong kanang kamay ay hahawak sa akin.

da vil din Haand ogsaa lede mig der, din højre holde mig fast!

11 Kung aking sabihin, Tunay na tatakpan ako ng kadiliman, at ang liwanag sa palibot ko ay magiging gabi;

Og siger jeg: »Mørket skal skjule mig, Lyset blive Nat omkring mig!«

12 Ang kadiliman man ay hindi nakakukubli sa iyo, kundi ang gabi ay sumisilang na parang araw: ang kadiliman at kaliwanagan ay magkaparis sa iyo.

saa er Mørket ej mørkt for dig, og Natten er klar som Dagen, Mørket er som Lyset.

13 Sapagka't iyong inanyo ang aking mga lamang loob: iyo akong tinakpan sa bahay-bata ng aking ina.

Thi du har dannet mine Nyrer, vævet mig i Moders Liv.

14 Ako'y magpapasalamat sa iyo; sapagka't nilalang ako na kakilakilabot at kagilagilalas: kagilagilalas ang iyong mga gawa; at nalalamang mabuti ng aking kaluluwa.

Jeg vil takke dig, fordi jeg er underfuldt skabt; underfulde er dine Gerninger, det kender min Sjæl til fulde.

15 Ang katawan ko'y hindi nakubli sa iyo, nang ako'y gawin sa lihim, at yariing mainam sa mga pinakamababang bahagi sa lupa.

Mine Ben var ikke skjult for dig, da jeg blev skabt i Løndom, virket i Jordens Dyb;

16 Nakita ng iyong mga mata ang aking mga sangkap na di sakdal, at sa iyong aklat ay pawang nangasulat, kahit na ang mga araw na itinakda sa akin, nang wala pang anoman sa kanila,

som Foster saa dine Øjne mig, i din Bog var de alle skrevet, Dagene var bestemt, før en eneste af dem var kommet.

17 Pagka mahalaga rin ng iyong mga pagiisip sa akin, Oh Dios! Pagka dakila ng kabuoan nila!

Hvor kostelige er dine Tanker mig, Gud, hvor stor er dog deres Sum!

18 Kung aking bibilangin, higit (sila) sa bilang kay sa buhangin: pagka ako'y nagigising ay laging nasa iyo ako.

Tæller jeg dem, er de flere end Sandet, jeg vaagner — og end er jeg hos dig.

19 Walang pagsalang iyong papatayin ang masama, Oh Dios: hiwalayan nga ninyo ako, Oh mga mabagsik na tao.

Vilde du dog dræbe de gudløse, Gud, maatte Blodets Mænd vige fra mig,

20 Sapagka't sila'y nangagsasalita laban sa iyo ng kasamaan, at ginagamit ng iyong mga kaaway ang iyong pangalan sa walang kabuluhan.

de, som taler om dig paa Skrømt og sværger falsk ved dit Navn.

21 Hindi ko ba ipinagtatanim (sila) Oh Panginoon, na nagtatanim sa iyo? At hindi ba kinapapanglawan ko ang mga yaon na nagsisibangon laban sa iyo?

Jeg hader jo dem, der hader dig, HERRE, og væmmes ved dem, der staar dig imod;

22 Aking ipinagtatanim (sila) ng lubos na kapootan: sila'y naging mga kaaway ko.

med fuldt Had hader jeg dem, de er ogsaa mine Fjender.

23 Siyasatin mo ako, Oh Dios, at alamin mo ang aking puso; subukin mo ako, at alamin mo ang aking mga pagiisip:

Ransag mig, Gud, og kend mit Hjerte, prøv mig og kend mine Tanker!

24 At tingnan mo kung may anomang lakad ng kasamaan sa akin, at patnubayan mo ako sa daang walang hanggan.

Se, om jeg er paa Smertens Vej, og led mig paa Evigheds Vej!