Mga Awit 137

1 Sa tabi ng mga ilog ng Babilonia, doo'y nangaupo tayo, oo, nagiyak tayo, nang ating maalaala ang Sion.

על נהרות בבל--שם ישבנו גם-בכינו בזכרנו את-ציון

2 Sa mga punong sauce sa gitna niyaon ating ibinitin ang ating mga alpa.

על-ערבים בתוכה-- תלינו כנרותינו

3 Sapagka't doo'y silang nagsibihag sa atin ay nagsihiling sa atin ng mga awit, at silang magpapahamak sa atin ay nagsihiling sa atin ng kasayahan, na nangagsasabi: Awitin ninyo sa amin ang sa mga awit ng Sion.

כי שם שאלונו שובינו דברי-שיר-- ותוללינו שמחה שירו לנו משיר ציון

4 Paanong aawitin namin ang awit sa Panginoon sa ibang lupain?

איך--נשיר את-שיר-יהוה על אדמת נכר

5 Kung kalimutan kita, Oh Jerusalem, kalimutan nawa ng aking kanan ang kaniyang kasanayan.

אם-אשכחך ירושלם-- תשכח ימיני

6 Dumikit nawa ang aking dila sa ngalangala ng aking bibig, kung hindi kita alalahanin; kung hindi ko piliin ang Jerusalem ng higit sa aking pinakapangulong kagalakan.

תדבק-לשוני לחכי-- אם-לא אזכרכי אם-לא אעלה את-ירושלם-- על ראש שמחתי

7 Alalahanin mo Oh Panginoon, laban sa mga anak ni Edom ang kaarawan ng Jerusalem; na nagsabi, Sirain, sirain, pati ng patibayan niyaon.

זכר יהוה לבני אדום-- את יום ירושלם האמרים ערו ערו-- עד היסוד בה

8 Oh anak na babae ng Babilonia, na sira; magiging mapalad siya, na gumaganti sa iyo na gaya ng iyong ginawa sa amin.

בת-בבל השדודה אשרי שישלם-לך-- את-גמולך שגמלת לנו

9 Magiging mapalad siya, na kukuha at maghahagis sa iyong mga bata sa malaking bato.

אשרי שיאחז ונפץ את-עלליך-- אל-הסלע